از آقای استرس دور بمانیم!

به گفته این روانشناس، در بحث موقعیت استرس باید بپذیریم که هر فردی مهارت‌های شخصی خاص خود را دارد که همانند جعبه ابزار است، هر چه میزان مهارت‌هایی که آموخته‌ایم بیشتر باشد در مواجهه با استرس قوی‌تر خواهیم بود. برای غلبه بر استرس ابتدا باید رویدادهای پیش رویمان را به خوبی ارزیابی کنیم تا بتوانیم از مهارت هایمان برای عبور صحیح از بحران بهره بگیریم، به عنوان مثال باید بدانیم که موقعیت پیش آمده به عنوان یک مسأله است یا خیر اگر مسأله است باید از مهارت‌های مسأله مدار استفاده کنیم و اگر در موقعیتی هیجانی هستیم باید از مهارت‌های هیجان مدار استفاده کنیم.

استرس چه افرادی را هدف قرار می‌دهد؟ برخی افراد بیشتر از سایرین در معرض استرس قرار دارند.

آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ گاهی استرس آنقدر نگرانمان می‌کند که ممکن است از خود سؤال کنیم: «آیا لازم است به پزشک مراجعه کنم؟» رضایی در پاسخ می‌گوید: استرس حاد چهار علامت دارد که در صورت مشاهده آنها باید نگران شد: 1- اختلال در کارکردهای تحصیلی به صورتی که به طور معناداری افت تحصیلی پیش آید. 2- اختلال در کارکردهای شغلی در حدی که فرد از شدت استرس نمی‌تواند بموقع سرکار حاضر شود تا اندازه‌ای که بقیه همکاران هم متوجه دیر کردن‌های مکرر او شوند. 3- اختلال در روابط به نحوی که فرد نمی‌تواند بموقع سر قرار حاضر شود و هنگام مراوده با دیگران می‌خواهد هرچه زودتر محل را ترک کند، در نهایت در روابط اجتماعی و در حوزه رابطه حتی با دوستان مشکل به وجود آید.

دارو یا روان درمانی؟ اماسؤالی که غالباً وجود دارد این است که در روند درمان استرس، دارو بهتر است یا بهره‌گیری از مشاوره و به اصطلاح روان درمانی؟ این روانشناس در ادامه با اشاره به اینکه دارو و روان درمانی هر دو مزایا و معایب خاص خود را دارند، می‌افزاید: در زمینه درمان استرس با تشخیص فرد متخصص می‌توان از دارو و روان درمانی همزمان با یکدیگر بهره جست و نتیجه مورد نظر را گرفت. دارو در مقایسه با روان درمانی سریع‌تر جواب می‌دهد و هزینه پایین تری هم دارد اما نباید از عوارض احتمالی داروها غافل شد. عوارض جسمی، خواب آلودگی، افزایش یا افت اشتها و اختلال در میل جنسی را می‌توان از عوارض دارودرمانی دانست؛ پس هیچ وقت نباید بدون مشاوره با متخصصان امر سعی در استفاده از دارو و افراط در مصرف آن کرد.