ناشکریم که قدر این تدبیر نمیدانیم ...
صدای تلق تلق چرخ های قطار لالایی آرامی برای مسافران قطار تبریز- مشهد شده بود. زن و مرد و کودکی که آرام و امیدوار به امنیت سیستم ریلی کشورشان در خواب ناز بودند و حتی سرمای هوا و توقف چند دقیقه ای قطار و قطع شدن لالایی هم نتوانسته بود خواب شیرینشان را قطع کند.
سرویس اجتماعی فردا؛ محمد علی شاطری: صدای تلق تلق چرخ های قطار لالایی آرامی برای مسافران قطار تبریز- مشهد شده بود. زن و مرد و کودکی که آرام و امیدوار به امنیت سیستم ریلی کشورشان در خواب ناز بودند و حتی سرمای هوا و توقف چند دقیقه ای قطار و قطع شدن لالایی هم نتوانسته بود خواب شیرینشان را قطع کند.
ناگهان اما صدای مهیبی خواب همه را پاره کرد. کودکی از بالای تخت به پایین افتاد و صدای گریه اش در فریاد ترس کوپه های بغلی گم شد. کسی از آنطرف تر فریاد زد آتش، و صدایش در همهمه هراس حاضران ناپدید شد. راهی برای فرار اما نبود. زن و مرد و کودک و نوزاد، در آتش سوختند و راهی برای فرار پیدا نکردند. بعدها گفتند جنازه بسیاری از 44 زن و مرد و کودکی که در آتش جزغاله شدند آنچنان سوخته که برای شناسایی نیاز به آزمایش دی ان ای دارد.
یک جای کار اما انگار می لنگید. مگر قرار نبود قطارها امن باشد؟ مگر قرار نبود زن و بچه مردم با آرامش در این کوپه ها بخوابند و با یک دنیا امید و آرزو به زیارت امام غریب بروند؟ پس چرا باید غریبانه در این بیابان برف زده کباب شوند؟
ظاهرا مسئولان هم در خواب بودند. یادشان رفته بود انگار که اگر همه بخوابند پس چه کسی باید هوای جان مردم را داشته باشد؟ خواب بودند همه، بالاخره هفت صبح جمعه شما هم باشی می خوابی دیگر.
خوابیدند تا هفت صبح جمعه پنجم آذر برای 44 خانواده رنگ خون و بوی گوشت سوخته بگیرد. خوابیدند تا بیش از صد مجروح حادثه برخورد قطارهای مسافربری تبریز- مشهد با سمنان- مشهد تا آخر عمر نقصی در بدن داشته باشند و تا سال ها هفت صبح جمعه از ترس بیدار بمانند تا مبادا باز هم قطاری به قطار دیگر بخورد.
محسن پورسیدآقایی که ظاهرا دیگراز خواب بیدار شده بود، پس از وقوع حادثه ریلی در جمع خبرنگاران اظهار داشت: قطار تبریز ـ مشهد به دلیل سرمای هوا و یخ زدگی سیستم ترمز در فاصله 5 کیلومتری سمنان متوقف میشود و مورد را به سیستم Atc شاهرود به عنوان مرکز کنترل اطلاع میدهد و به کل سیستم توقف قطار اطلاع داده میشود و چراغ برای تردد قطارها در مسیر قرمز میشود، در همین زمان قطار سمنان-مشهد در مسیر متوقف میشود .
متأسفانه در این زمان به دلیل تغییر شیفت مسئول کنترل، فرد جایگزین از سابقه قرمز شدن چراغ بی اطلاع بود و وقتی رئیس قطار مشهد سمنان مجدداً کسب تکلیف میکند، به وی گفته میشود که «مسیر باز است و مشکلی نیست، شاید چراغ به دلیل برودت هوا قرمز مانده است» بنابراین به وی تلگراف میشود که حرکت کند .
معاون وزیر راه و شهرسازی اضافه کرد: «قطار تبریز-مشهد در پشت یک پیچ متوقف شده بود، بنابراین قطار سمنان-مشهد وقتی با قطار پیش رو مواجه میشود به شدت با کوپههای انتهایی قطار تبریز برخورد میکند . »
محسن پورسیدآقایی بالاترین مراتب تاسف خود را از اشتباه سیستم تحت مدیریتش با تاسف ابراز می کند و ترجیح می دهد حتی به استعفا یا لااقل عذرخواهی کلامی از مردم داغداری که بوی گوشت سوخته عزیزانشان در مشامشان پیچیده حتی فکر هم نکند.
پورسیدآقایی باز هم مثل همیشه عامل انسانی را دلیل بروز فاجعه می داند و بر پیگیری مساله تاکید می کند.
این در حالی است که بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه های کشور، از نوروز 94 راه آهن تهران مشهد به سیستم کنترل اتوماتیک قطارها مجهز شده بود که باید در صورت بروز هر گونه مشکلی در سیستم کنترل انسانی، قطارها را به صورت اتوماتیک کنترل و از حرکت آنها جلوگیری می کرد.
در این زمینه مدیرکل راهآهن خراسان رضوی در تاریخ 25اسفند 93 اعلام می کند: برای اولین بار در کشور و از ابتدای سفرهای نوروزی امسال، سیستم کنترل اتوماتیک قطار در مسیر ریلی مشهد به تهران مورد بهرهبرداری قرار میگیرد . ضیایی مهر در توضیح چگونگی کارکرد این سیستم می گوید: «با استفاده از این امکان، سرعت قطار بهصورت دقیق سنجش شده است و اگر در مناطقی، سرعت بیش از حد مجاز باشد، آژیر هشدار به صدا در میآید و در صورت توجهنکردن لکوموتیوران، ترمزها بهصورت اتوماتیک فعال خواهند شد، همچنین این سیستم سرعت مناسب برای ورود قطار به ایستگاه را تنظیم میکند و اجازه عبور از چراغ قرمز ریلی را به لکوموتیوران نمیدهد»
حال باید از آقایان پرسید در حالی که از یک سال پیش خبر نصب سیستم های کنترل اتوماتیک در این خطوط منتشر شده، در زمان وقوع این حادثه چرا چنین سیستمی آنلاین نبوده و از بروز چنین فاجعه ای جلوگیری نکرده است.
سوال دیگری که به ذهن متبادر می شود این است که اصلا بر فرض سیستم های آقایان کار نکرده، آیا توقف یک قطار بصورت فوق العاده و به دلیل نقص فنی از نظر پرسنل کنترل خطوط شرکت راه آهن تا این حد بی اهمیت و معمول بوده که در هنگام تعویض شیفت این مساله را به کنترلر بعدی خط منتقل نکرده اند ؟ و آیا اساسا در راه آهن ایران در چنین پست های مهمی چیزی به نام چک لیست تحویلی به نفر بعدی وجود ندارد؟
مردم ناشکری هستیم ما اما...به جای اینکه تشکر کنیم از آقای پورسیدآقایی که از خوابش زده و برای ما دلیل جزغاله شدن و تصادف دو قطار را می گوید توقع اضافی داریم و می خواهیم که عذرخواهی کند و زبانم لال استعفا بدهد. اصلا ایشان هم باید از رئیسش، جناب آخوندی یاد می گرفت و چرت صبح جمعه اش را خراب نمی کرد. بس که ما مردم ناشکری هستیم...
دیدگاه تان را بنویسید