خبرگزاری تسنیم: امام جعفر صادق علیهالسلام ـ در دعایش ـ : سرورم! من گرسنه دوستى توام و سیر نمىشوم. من تشنه دوستى توام و سیراب نمىشوم. آه، چه اشتیاقى دارم به آنکه مرا مىبیند و من او را نمىبینم! اى محبوبِ آنکه او را دوست بدارد! اى روشنى چشم آنکه به او پناه ببرد و یکسره به او بپیوندد! تو تنهایى و بى کسىِ مرا در میان آدمیزادگان مىبینى. پس بر محمّد و آل محمّد، درود بفرست و مرا بیامرز و وحشتم را به انس بدل کن، و به تنهایى و غربتم، رحم نما. متن حدیث: عنه علیه السلام ـ أیضا ـ : سَیِّدی، أنَا مِن حُبِّکَ جائِعٌ لا أشبَعُ، أنَا مِن حُبِّکَ ظَمآنُ لا أروى، وا شَوقاهُ إلى مَن یَرانی و لا أراهُ ! یا حَبیبَ مَن تَحَبَّبَ إلَیهِ، یا قُرَّةَ عَینِ مَن لاذَ بِهِ وَانقَطَعَ إلَیهِ، قَد تَرى وَحدَتی مِنَ الآدَمِیّینَ و وَحشَتی فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَ اغفِر لی وآنِس وَحشَتی وَ ارحَم وَحدَتی وغُربَتی. «إقبال الأعمال،جلد1،صفحه135- بحار الأنوار،جلد97،صفحه338»
دیدگاه تان را بنویسید