فضای مجازی و بروز بحران هویتی

روزنامه آرمان امروز: فضای مجازی شبکه‌های اجتماعی اینترنتی یکی از مهم‌ترین ابزارها برای نمود یافتن اثرات جهانی‌شدن است.

این فضای مجازی عرصه وسیعی از اطلاعات و نمودهای مختلف معنایی را ایجاد می‌کند. افراد در مواجهه با این فضا و تکثر منابع در ساخت هویت، دچار تعلیق (به معنی معلق بودن و سردرگمی) می‏شوند. از بین رفتن زمان و مکان و نقش بیشتر فضا در دنیای مجازی تجلی آشکاری دارد. افراد در مواجهه با این فضای دوم، بنیان های هویت خود را متزلزل می‌بینند و دچار تردید و اضطراب می‌شوند. اگرچه شبکه‌های اجتماعی مجازی در فرایند ارتباطات می‌توانند دارای تاثیرات مثبت و منفی باشند. درجوامع درحال گذار فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی باعث ایجاد بحران هویت ملی و دینی می‌شوند.

جامعه‌شناسان بر این باورند که ارتباطات مبتنی بر شبکه‌های اجتماعی بیشترین تاثیر خود را در روابط خانگی برجا می گذارند. دلیل اصلی تاثیرات مذکور این است که اعضای یک خانواده ترجیح می‌دهند اتفاقات مهمی را که در طول روز برایشان رخ می‌دهد را بر روی شبکه‌های رسانه ای و فضاهای اجتماعی به اشتراک بگذارند و اتفاقات شخصی زندگی خود را عمومی کنند. اگرچه این امر در ظاهر چندان هم بد به نظر نمی‌رسد، اما واقعیت این است که تک تک اتفاقات مذکور می‌تواند روابط میان اعضای خانواده را تخریب کند و در نهایت سردی میان آنها را موجب شود. اینترنت در بسیاری از مواقع موجب شده تصور کنیم که ارتباطات بیشتر و گسترده تری با اطرافیان خود داریم. اما منتقدان به این نتیجه رسیده اند که افزایش کمی ارتباطات که به واسطه اینترنت و شبکه‌های اجتماعی صورت گرفته، از کیفیت ارتباطات انسانی کاسته است و این مساله تا چند سال آینده می‌تواند به یک نگرانی جدی تبدیل شود. کودکان و نوجوانان نیز این روزها ترجیح می‌دهند صحبت تلفنی کوتاه‌تری با والدین خود داشته باشند و حتی اگر پدر یا مادرشان در سایتی مانند فیسبوک،تلگرام و... عضو باشند، فرا رسیدن اتفاقات مختلف مانند روز مادر یا تولد پدر را در صفحه اجتماعی خود به آنها تبریک می گویند و به عبارت دیگر اتفاقی مانند تولد اعضای خانواده را بدون حضور آنها، با دوستان اجتماعی خود به اشتراک می گذارند.