روزنامه ایران: مهمترین اتفاق که به طور مشترک و به دفعات در پروندههای تشکیل شده تحت همین عنوان در مراجع انتظامی و قضایی دیده میشود به این صورت است که فرزند خانوادهای، جویای کار بوده و به بهانه کار در یک شرکت معتبر دولتی به سایر شهرستانها رفته است؛ بدون اینکه اطلاعاتی از محل کار یا محل سکونت و اقامت خود، به خانوادهاش اعلام کند یا تماسی با آنها داشته باشد. براساس آنچه در بسیاری از پروندهها دیده میشود این افراد بعد از گذشت چند ماه تماسی با خانوادههایشان گرفته و از والدین خود تقاضای مبالغ هنگفتی میکنند.
در این میان آنچه نگران کننده است حضور مستمر و شبانه روزی این فرزندان در خارج از منزل و شرکت در کلاسهای بازاریابی و طی دورههایی است که این شرکتها برای اعضای تازه وارد میگذارند. بدین ترتیب نیز اعضای جدید وارد شبکه شرکتهای هرمی میشوند.
با وجودی که این شرکتهای هرمی ادعا میکنند اعضای جدید در قبال سرمایهگذاری بسیار کم، گذراندن چند جلسه آموزشی و جذب تعدادی از افراد به عنوان زیرشاخه میتوانند در زمانی کوتاه به سرمایههای کلان دست یابند اما آنها هدفی جز گسترش شبکه توزیعکننده خود ندارند.
درهمین راستا شهروندان باید توجه داشته باشند که محصولات این شرکتها در هیچ بازار واقعی در جهان وجود خارجی ندارند. یعنی این کالاها تنها در فضای مجازی خرید و فروش میشوند و در فضای حقیقی قابل معامله نیستند و نمیتوان آنها را خرید یا عرضه کرد. افرادی که عضو این شرکتها میشوند باید به اجبار محصولات شرکت یا خدمات فرعی و جانبی این شرکتها را که با قیمتهای گزاف خریداری و در قبال آن، هزینه درخواستی را پرداخت کنند.
بنابراین برای این معامله مجازی افراد نیاز به سرمایهگذاری نقدی قابل توجهی دارند که به طور عمده این سرمایه را در تماس تلفنی با والدین و دوستان خود مطرح کرده و خواستار واریز مبالغ درخواستیشان میشوند.
اعضای شرکتهای هرمی در انتخاب کالا مختار نبوده و انتخاب آنان متناسب با درخواست خریدار نیست. این افراد از روی نیاز کالایی را خریداری نمیکنند بلکه برای اینکه درمرحله بالاتری قرار گرفته و پیشرفت بیشتری داشته باشند خرید را انجام میدهند. در واقع توزیعکنندگان بیش از آنکه کالایی را از روی نیاز واقعی بخرند، آن را برای پیشرفت در پلن خریداری میکنند به طوری که اگر فردی خریدی را انجام ندهد با شکست روبه رو میشود.هدایتکننده این شرکتها مدعی پرداخت دستمزد به توزیع کنندگانی هستند که در سطوح بالا قرار میگیرند.
بنابراین به این شیوه افراد را ترغیب میکنند که با عضوگیری و گسترش شبکه، خود را در سطوح بالاتری قرار بدهند. یعنی هر فرد یا عضو باید برای فروش محصولات شرکت، خودش اعضای جدیدی را جذب کند و محصولات شرکت را به آنها بفروشد.گفتنی است در صورتی که اعضا بخواهند همکاریشان را قطع کنند باید فهرست قابل توجهی از کالاهای فروخته نشده را خریداری کنند.
لازم است شهروندان به این نکته توجه داشته باشند که پلیس به منظور صیانت از حقوق شهروندی و حفظ حریم خصوصی افراد، پس از اینکه فردی از افراد جامعه متضرر و متحمل خسارت شد به مبارزه با این شرکتها خواهد پرداخت.
این در حالی است که قربانی علاوه بر خسارتهای مادی متحمل خسارتهای معنوی یا منافع ممکن الحصول نیز خواهد شد. بنابراین تأکید میکنیم که شهروندان قبل از سرمایهگذاری در شرکتهایی که مدعی بازپرداخت سریع با سود فراوانی هستند به شرایط آنها توجه لازم را داشته باشند و بدون مشاوره و تحقیق اقدام به سرمایهگذاری در شرکتی نکنند.
دیدگاه تان را بنویسید