قربانی اسیدپاشی چشم انتظار یاری نیکوکاران

روزنامه ایران: معروف‌ترین قربانی اسیدپاشی ایران که با وجود نابینایی مطلق حاضر نشد چشمان خواستگار اسیدپاش را بگیرد و با بخشش بزرگ خود، زندگی دوباره‌ای به او داد، حالا پس از سال‌ها درمان در ایران و اسپانیا، در تأمین هزینه جراحی‌هایش با مشکلات جدی روبه‌رو شده ویک باردیگر از مردم نیکوکار ومسئولان درخواست کمک کرده است.

12 آبان سال 1383 بود که آمنه بهرامی در راه بازگشت به خانه ازسوی خواستگار کینه جویش هدف حمله قرار گرفت و علاوه بر صورتش، چشمانش را نیز از دست داد. آمنه تنها قربانی انتقامجویی اسیدی نبود اما او پس از این اتفاق تلخ وبا‌وجود تمامی سختی‌ها، تسلیم نشد و با کمک مردم و مسئولان وقت روند درمانش را در ایران و سپس در اسپانیا پیگیری کرد. ماجرای آمنه اما زمانی بیش ازهمیشه مورد توجه رسانه‌ها، خبرگزاری‌ها و مطبوعات داخلی وخارجی قرار گرفت که اولحظاتی قبل ازاجرای حکم قصاص چشمان مرد اسیدپاش از حق قانونی‌اش گذشت و عامل جنایت هولناک را بخشید.

آمنه که بعد از این اتفاق دنیا و آرزوهایش تغییر کرده بود دست به قلم شد و زندگینامه‌اش را در 250 صفحه به تحریر درآورد و منتشر کرد؛ کتابی که به 5 زبان ترجمه شد و بازتاب‌های جهانی داشت.

حالا 12 سال از آن اتفاق تلخ گذشته و آمنه که در این سال‌ها با کمک مردم وهموطنان نیکوکارو برخی مسئولان، درمانش را آغاز کرده بود، با اینکه از دو ماه قبل و برای چندمین بار به شهر بارسلون رفته تا جراحی‌هایش را پیگیری کند اما به خاطر بدهی قبلی، مسئولان بیمارستان، اورا پذیرش نمی‌کنند. دخترفداکار ایران زمین می‌گوید: اگر کمک مالی به او نرسد، چاره‌ای جز بازگشت به ایران و ناتمام گذاشتن درمانش نخواهد داشت.

آمنه در گفت‌و‌گوی اختصاصی با خبرنگار «ایران»اظهارکرد: «دو ماهی می‌شود که به تشخیص پزشکم برای عمل تنفسی و گذاشتن پلک چشم چپم به بارسلون آمده ام. با وجودی که مشکل تنفسی‌ام حاد است اما پزشکان تشخیص دادند با توجه به گرمای بارسلون و رطوبت بالا، این عمل باید چند ماه دیگر انجام شود تا مشکلی برایم پیش نیاید. این در حالی است که تصور می‌کردم تا یک ماه دیگر می‌توانم به ایران بازگردم و حالا نمی‌دانم چطور هزینه اقامتم را جور کنم.»

قربانی اسیدپاشی افزود: «چشم چپم نیاز به عمل فوری پلک دارد. دکتر رامون مدل، پزشک جراحم معتقد است چون چشمم در حال خشک شدن است اگر پلک گذاشته نشود، آسیب زیادی می‌بینم. اما حسابداری بیمارستان به دلیل بدقولی سفارت ایران در اسپانیا برای پرداخت هزینه‌ها حاضر نشد مرا پذیرش کند. اگرهم این عمل تا چندروزدیگر انجام نشود علاوه بر اینکه آسیب می‌بینم با توجه به تعطیلی بیمارستان تا پایان ماه آینده، جراحی دست کم چند ماه عقب می‌افتد.»

آمنه که از بی‌تفاوتی برخی دست اندرکاران سفارت ایران دراسپانیا بشدت گلایه‌مند است، گفت: «بارها به سفارت نامه زدم و درخواستم را کتبی اعلام کردم. همچنان هم هیچ کس جواب درستی به من نمی‌دهد.»

او ادامه داد: «برخی رسانه‌ها از کمک‌های میلیونی برخی مسئولان سابق به آمنه نوشته‌اند اما این‌طور نیست.»