خبرگزاری میزان: بعضاً اتفاق میافتد که فردی بر اثر ارتکاب جرمی محکوم به تحمل مجازات میگردد. در این صورت قاعده آن است که محکوم مجازات خود را تحمل کند. این مجازات خود انواعی خواهد داشت: ماده 14 قانون مجازات اسلامی بیان میدارد: مجازات های مقرر در این قانون 4 قسم است: الف- حد ب- قصاص پ- دیه ت- تعزیر از طرفی دیگر در حقوق جزا اصلی با عنوان اصل شخصی بودن مجازات ها وجود دارد. مطابق با این اصل هر شخصی مسئول اعمال خود می باشد، به عبارتی دیگر باید بیان داشت مرتکب جرم خود باید مجازت جرم ارتکابی را تحمل نماید نه دیگران. به طور مثال چنانچه فردی مرتکب قتل گردد و مجازات قصاص برایش در نظر گرفته شود، چنانچه پیش از اعمال قصاص به مرگ طبیعی بمیرد، اولیای دم نمیتوانند ورثه یا خانواده وی را قصاص نمایند. از همین روی ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 بیان میدارد: بر اساس اصل شخصی بودن مجازات ها با مرگ محکوم یا متهم، تعقیب، رسیدگی و اجرای تمام مجازات ها متوقف خواهد شد حتی جزای نقدی به استثنای دیه و اقدامات تامینی عینی همچون ضبط اموال. بنابراین چنانچه فردی محکوم به مجازات جزای نقدی و ضبط اموال شده باشد و پس از صدور حکم
قطعی فوت کند، در این حالت جزای نقدی ساقط، اما ضبط اموال صورت می گیرد.
دیدگاه تان را بنویسید