طنز پس پریروز؛ رضا احسان پور
هیچکس فکر جان مردم هست؟
یا به فکر روان مردم هست؟
احدی جز خدا از آن بالا
فکر سود و زیان مردم هست؟
شده حتی به قدر یک قوطی!
فکر جا و مکان مردم هست؟
فکر کرده به این که امروزه
زندگی در توان مردم هست؟
گاهگاهی ز روی بیکاری
فکر کار جوان مردم هست؟
در خوشیهای شرعیاش فکر،
غصهی بیکران مردم هست؟
پشت آن میزِ شکل تختِ روان
فکر قد کمان مردم هست؟
انتخاباتها شعار این است:
شغل، یارانه، خانه... مردم! هست!
تا که رد شد خر از پل آراء
چیزی اصلاً از آن مردم هست؟
«هست»ها میشوند از دم «نیست»
جز عدم در جهان مردم هست؟
از رجال سیاسی خاکی
یک نفر در میان مردم هست؟
یا فقط گرد و خاک آقایان
دائماً در مظان مردم هست؟
لابهلای خطابهها دیگر
جملهای از زبان مردم هست؟
یا از آن نفتها که میگفتند
قطرهای لای نان مردم هست؟
دست بالا گرفتهام انگار
نانی اصلاً دهان مردم هست؟
ماندهام چند سال دیگر هم
ردی از دودمان مردم هست؟
بگذریم از نبودن و بودن
اینکه آیا فلان مردم هست؟
اینکه اصلاً ستارهی بختی
داخل کهکشان مردم هست؟
اینکه مانند فیلمها، جشنی
آخر داستان مردم هست؟
خندهی توی عکس را ول کن
خندهای بر لبان مردم هست؟
دیدگاه تان را بنویسید