خبرگزاری فارس: به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری «ایام البیض» گفته میشود که «ایام» جمع یوم به معنای روز و «بیض» جمع «ابیض» به معنای سفید و درخشان است، در شریعت و فقه اسلام «اعتکاف» به سه روز توقف در مسجد جامع برای عبادت خدا و تهذیب نفس اطلاق میشود، با این وجود از عمدهترین اعمال ایامالبیض اعمال ام داوود است که برای برآمدن حاجات و برطرف شدن گرفتاریها و دفع ظلم ظالمان مؤثر است که در روز پانزدهم ماه رجب توصیه به انجام آن شده است. برای نیمه ماه رجب اعمالی ذکر شده است که در ادامه میآید: - غسل -زیارت حضرت امام حسین(ع): از ابن ابىبصیر نقل شده است که گفت: از امام رضا(ع) پرسیدم که در چه ماهی امام حسین(ع) را زیارت کنیم؟، حضرت فرمودند: در نیمه رجب و نیمه شعبان. - اقامه 4 رکعت نماز که دو تا دو رکعتی خوانده شود و بعد از سلام دست خود را بلند کند و بگوید: «اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کُلِّ جَبّارٍ وَیا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ اَنْتَ کَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ وَاَنْتَ بارِئُ خَلْقى رَحْمَةً بى ...... اَسئَلُکَ بِعِزَّتِکَ الَّتِى اسْتَوَیْتَ بِها عَلى عَرْشِکَ فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِکَ فَهُمْ
لَکَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ»، روایت شده است که هر کسی که غمى دارد اگر این دعا را بخواند خداوند او را از اندوه و غم آسایش بخشد. *اعمال امّداود -عمل امّداود که عمده اعمال این روز است و کیفیت آن بنا بر آنچه در مصباح شیخ طوسی آمده این است که فردی بخواهد این عمل را بجا آورد، روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بگیرد و در روز پانزدهم نزدیک ظهر غسل کند و وقت زوال ظهر، نماز ظهر و عصر را به جا آورد، در حالتی که رکوع و سجودشان را نیکو انجام دهد و در مکانی خلوت قرار بگیرد که چیزى او را مشغول نسازد و کسی با او سخن نگوید. وقتی نماز به اتمام رسید رو به قبله بنشیند، و 100 مرتبه سوره «حمد»، 100 مرتبه سوره «اخلاص»، و 10 مرتبه «آیة الکرسى» را قرائت کند، سپس سورههای «انعام»، «بنىاسرائیل»، «کهف»، «لقمان»، «یس»، «صافّات»، «فصلت»، «شورا»، «دخان»، «فتح»، «واقعه»، «ملک»، «قلم»، «انشقاق» و تا آخر قرآن را قرائت کند و پس از اتمام در حالی که رو به قبله است دعای ذیل را نجوا کند: «صَدَقَ اللهُ الْعَظیمُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ ذُو الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ الرَّحْمنُ
الرَّحیمُ الْحَلیمُ الْکَریمُ الَّذى لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ الْبَصیرُ الْخَبیرُ شَهِدَ اللهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَالْمَلاَّئِکَةُ وَاُولوُا الْعِلْمِ قاَّئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ . وَ بَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَ اَنَا عَلى ذلِکَ مِنَ الشّاهِدین ...... صَعْبٍ وَ تُسَهِّلَ لى کُلَّ عَسَیرٍ وَ تُخْرِسَ عَنّى کُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ وَ تَکُفَّ عَنّى کُلَّ باغٍ وَ تَکْبِتَ عَنّى کُلَّ عَدُوٍّ لى وَ حاسِدٍ وَ تَمْنَعَ مِنّى کُلَّ ظالِمٍ وَ تَکْفِیَنى کُلَّ عاَّئِقٍ یَحُولُ بَیْنى وَ بَیْنَ حاجَتى وَ یُحاوِلُ اَنْ یُفَرِّقَ بَیْنى وَ بَیْنَ طاعَتِکَ وَ یُثَبِّطَنى عَنْ عِبادَتِکَ یا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَّ الْمُتَمَرِّدینَ وَ قَهَرَ عُتاةَ الشَّیاطینِ وَ اَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرینَ وَ رَدَّ کَیْدَ الْمُتَسَلِّطین عَنِ الْمُسْتَضْعَفینَ اَسئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلى ما تَشاَّءُ وَ تَسْهیلِکَ لِما تَشاَّءُ کَیْفَ تَشاَّءُ اَنْ تَجْعَلَ قَضاَّءَ حاجَتى فیما تَشاَّءُ». پس از نجوا کردن این دعا، فرد به سجده رود و دو طرف صورت خود را بر روی زمین و
خاک بگذارد و بگوید: «اَللّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَ بِکَ امَنْتُ فَارْحَمْ ذُلّى وَفاقَتى وَاجْتِهادى وَ تَضَرُّعى وَ مَسْکَنَتى وَ فَقْرى اِلَیْکَ یا رَبِّ». همچنین توصیه شده است که در سجده اشک ریخته شود، حتی به اندازه سر سوزنی که این علامت استجابت دعاست. *ماجرای امداود داستان اعمال نیمه رجب معروف به امداود را شیخ صدوق، شیخ طوسی، علامه مجلسی و سید بن طاووس را نقل کردهاند، مربوط به فاطمه مادر داود از نوادگان امام حسن مجتبی و مادر رضائی امام صادق(ع) است که منصور دوانیقی پسرش را به بند کشید و در سیاهچالهای بغداد زندانی کرد. وی که از حادثه زندانی فرزندش بیاطلاع بود، گاهی اوقات با خبر مرگ فرزندش روبرو میشد، در ملاقاتی که با امام صادق(ع) داشت، ماجرای بیخبری از فرزندش را به امام اطلاع میدهد، امام با مشاهده وضع نگران امداود، از او میخواهد که دعای استفتاح را بخواند، زیرا به وسیله این دعا درهاى آسمان گشوده مىشود. و فرشتگان الهى دعاکننده را مژده اجابت مىدهند، هیچ حاجتمند و دردمند و دعاکنندهاى مأیوس نمىشود و خداوند هم پاداش خواننده این دعا را بهشت قرار داده است. و این گونه میشود که امداود اعمال
ایامالبیض ماه رجب را انجام میدهد، در شب شانزدهم پیغمبر(ص)، جمعى از فرشتگان، پیامبران و صالحانى را که براى آنها دعا و رحمت فرستاده بود، در خواب میبیند که مژده آزادی فرزندش را به او میدهند که حاجتش برآورده شده است و ساعتی نمیگذرد که فرزندش پا در خانه میگذارد.
دیدگاه تان را بنویسید