خبرگزاری فارس: بر روی خاک مینشینند و با هیچ گونه امکاناتی به تحصیل میپردازند، تلاش میکنند و میآموزند تا برای کشورشان افتخار آفرینی کنند و در خلق آینده خوب برای خود و افغانستان سهم داشته باشند. «الیاس طاهری» نوشت: اینجا، مدرسه «گُرگک» ولایت غور است؛ یکی از دهها مدرسهای که تاکنون ساختمانی برای تحصیل دانشآموزان ندارد و تشکیلاتِ آن هم ناکافی است.
در سال 1394 از این مدرسه 12 نفر در آزمون کنکور شرکت کرده بودند که تمامیِ آنان با به دست آوردنِ نمرات قابل ملاحظهای به دانشگاههای کابل، هرات، هلمند، بامیان، غور، و قندهار راه یافتهاند. افغانستان به دلیل جنگ و ناامنیها با فقر اقتصادی دستوپنجه نرم میکند و به این ترتیب کودکان که قادر به رفتن مدرسه هستند، قدرت خرید کتاب و قلم را ندارند.
گزارشهایی از مدارس وجود دارد که دانشآموزان حتی کتابهای آموزشی را به صورت کامل دریافت نمیکنند و در هر سال حتی یک قلم و کتاب نیز از سوی وزارت آموزش و پرورش برای آنان توزیع نمیشود. پدر که با تحمل سختترین شرایط کمترین نیاز خانواده خود را برطرف میکند به هیچ صورت قادر به خرید کتاب و قلم برای فرزند خود نیست و به همین دلیل است که دانشآموزان زیادی دیده میشود که بدون کیف، کتاب و قلم به مدرسه میروند.
این در حالی است که دانشآموزان امروز بدون شک از خانوادههایی هستند که سالهای سال جنگ و درگیری را متحمل شدند و در آرزوی تغییر سرنوشت خود و کشور خود در سرکلاسهای درس حاضر میشوند. آینده هر ملت و کشوری را نسل جدید همان ملت رقم میزنند و به این صورت کودکان و دانشآموزان هستند که آینده این کشور را ساخته و افغانستان را به سمت دلخواه خود حرکت خواهند داد.
دیدگاه تان را بنویسید