اپیدمی دیر مادر شدن در بین زوج‌های ایرانی/ چرا زوجین از فرزندآوری می‌ترسند؟

نبود استدلال منطقی پشت هر قضیه‌ای سبب می‌شود مسائل غیر معمول پیش آید. حال اگر این مسائل غیر معمول مورد توجه عده‌ای قرار گیرد، چیزی پدید می‌آید که در اغلب موارد «اپیدمی» خوانده می‌شود و ما زمانی به خود می‌آییم که کار از کار گذشته و چیزی شبیه موریانه بر پیکره فرهنگ، خانواده و گاهی عشق ما ریشه دوانده است. مدت هاست که موضوعی در جامعه ما فراگیر شده که یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های زندگی هر زوجی را تشکیل می‌دهد: «دعوت یک انسان به این دنیا» که قرار است با تمام بالا و پایین‌های مطلوب و نامطلوب اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به زعم خودمان دنیای متفاوتی برای او بسازیم و چند سال بعد برای آوردنش به این دنیا بدهکار او نباشیم. فراهم کردن تمام ایده آل‌های زندگی برای فرزند و به دنبال آن تاخیر در پذیرفتن نقش مادری،‌‌ همان اپیدمی‌ای است که جامعه جوان ما را با خودش درگیر کرده و کوهی از دلهره‌ها و تشویش‌ها و اهداف کاذب را برای زنان ما ترسیم کرده است. نکته تاسف برانگیز این ماجرا آنجاست که هر کسی برای به تاخیر انداختن این موهبت بی‌نظیر خدایی دلایل و استدلال‌های مربوط به خود را داشته و احساس می‌کنند که هر‌گاه از تمام مسائل شخصی و اجتماعی فارغ شدند، نوبت به پذیرفتن نقش پدر و مادری می‌رسد. از بچه دار شدن می‌ترسم الناز. ح که ۲۸ سال سن دارد و ۵ سال است که زندگی مشترکش با احسان ۳۲ ساله را تجربه می‌کند. او در این رابطه صراحتا به خبرنگار «فردا» می‌گوید: از مادر شدن می‌ترسم و احساس می‌کنم زیر بار مسئولیت آن کم می‌آورم. من فکر می‌کنم با بچه دار شدن دیگر نمی‌توانم به آرزو‌هایم برسم و به دنبال همین ناکامی، فرزندم نمی‌تواند به دنیای ایده آل مادرش نزدیک شود. او می‌گوید: مادر شدن واقعا هزینه زیادی دارد. در عرض ۹ماه تمام بار مسئولیت به زن محول می‌شود و من تحمل این همه سختی را ندارم. صحبت‌های الناز در حالی است که همسر او احساس می‌کند آمادگی کامل برای داشتن یک بچه را دارند و تنها زمان را برای «دعوت» این موجود دوست داشتنی از دست می‌دهند. کار‌شناسان چه می‌گویند؟ سعید بهزادی دکترای مشاوره درباره نگرانی زوج‌های جوان از بچه دار شدن می‌گوید: عوامل زیادی سبب می‌شود یک زوج، بچه ار شدن خود را به تعویق بیندازد. در این بین شاید مسائل و آسیب‌هایی در راس باشد، اگر چه برای اولویت بندی مسائلی که مادر شدن را به تعویق می‌اندازد، احتیاج به یک تحقیق می‌دانی داریم. بهزادی از اعتیاد، ناامنی در جوامع و دوستی پسر‌ها و دختر‌ها به عنوان آسیب‌های اجتماعی یاد می‌کند و در این باره می‌گوید: یک مادر با این تفکرات رو به رو است و دائم این عبارت‌ها را در خلوت خود زمزمه می‌کند که اگر فرزند من به دنیا بیاید، بعدتر‌ها با این قبیل مسائل درگیر می‌شود. وی در پاسخ به این سوال که خانواده‌ها تا چه حد در به تاخیر افتادن مادر شدن دخترانشان تاثیر گذارند، می‌گوید: به نظر من در حال حاضر تاثیر تاثیر خانواده‌ها به صفر رسیده و این خود زوج‌ها هستند که تصمیم به بچه دار شدن می‌گیرند. دکتر بهزادی در ادامه صحبت‌هایش به شرایط بچه دار شدن اشاره می‌کند و می‌گوید: در بیشتر موارد به مادران توصیه می‌شود سه سال اول تولد فرزندشان به هیچ وجه سرکار نروند، چون بسیاری از احساسات در این سنین شکل می‌گیرد و نقش مادر در شکل گیری این احساسات، ناگفته پیداست.