باشگاه خبرنگاران جوان: قبل از فرار رسيدن عصر جديد و رونق شبكه راهها و حمل و نقل به كمك فن آوري نوين، عمده ترين نوع سفرها را سفرهاي جاده اي تشكيل مي دادند. در اين سفرها برخي مسافران با پاي پياده و برخي ديگر كه توان مالي داشتند، سوار بر چهارپايان، طي طريق مي كردند. براساس شواهد مبتني بر اسناد تاريخي ، ايران در احداث جاده و كاروان سرا و ايجاد سيستم ارتباطات، پيش قدم بوده است.
با ورود اتومبيل به ايران در اواخر دوره قاجار و متعاقباً گسترش روز افزون تعداد خودروها در دهه هاي پس از آن، بسياري از ديگر عرصه هاي زندگي ايرانيان از جمله شهرسازي و حمل ونقل دستخوش دگرگوني هاي چشمگيري شد. با ورود خودروها به ناوگان حمل و نقل بين شهري گاراژها عهدار برقراري سفرها شدند. با افزايش جمعيت شهرها و در نتيجه تقاضاي روز افزون سفر، گاراژها پذيراي مراجعين بيشتري شدند و حمل و نقل بين شهري به تدريج به صورت يك معضل شهري ، به ويژه براي شهرهاي بزرگ درآمد. از اين رو مسئولان امر، به فكر ساماندهي حمل ونقل مسافر در شهرها افتادند.
دیدگاه تان را بنویسید