ماجرای ببر سیبری به مجلس کشیده شد

فارس: به دنبال درخواست هفته گذشته فعالان حیات وحش از معصومه ابتکار برای انتقال هرچه سریعتر ببر سیبری از قرنطینه نامناسب ارم به جایگاه ببر واقع در منطقه حفاظت شده سمسکنده، روز گذشته مجید خرازیان مقدم، مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرد: سازمان حفاظت محیط زیست هنوز در جلب رضایت ناصر مهردادی، مدیرکل اداره حفاظت محیط زیست استان مازندران به این انتقال موفقیتی حاصل نکرده است.

موفقیتی که اگر همچنان حاصل نشود، سازمان حفاظت محیط زیست را ملزم به انتخاب جایگاهی جدید خواهد کرد تا پس از معرفی به سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت مورد تایید قرار گیرد و در صورت عدم مخالفت مدیران استانی! با تصمیم اتخاذ شده توسط سازمان، ببر بلاتکلیف به جایگاه جدید منتقل شود.

اما از آنجا که به گفته مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان، احداث جایگاهی جدید برای نگهداری از ببر سیبری با شرایط استاندارد، بالغ بر 80 میلیون تومان هزینه در بر خواهد داشت و با توجه به گفته این مقام مسئول مبنی بر اینکه در صورت عدم انتقال ببر سیبری به جایگاه جدید تا پایان شهریور ماه، این انتقال به سال آینده موکول خواهد شد، فعالان حیات وحش که یک سالی است کارگروهی برای رهایی این ببر از قرنطینه تشکیل داده اند و و رهایی ببر سیبری را در اردیبهشت ماه سال جاری طی تجمعی از مسئولان سازمان وعده گرفتند، امروز نامه ای به محمدرضا تابش، رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی، خواستار پیگیری این سوء مدیریت و خلف وعده شدند.

متن نامه کارگروه آزادی ببر سیبری از قرنطینه ارم به شرح زیر است:

جناب دکتر محمدرضا تابش

ریاست محترم فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی

درخواست پیگیری انتقال ببر سیبری از قرنطینه نامناسب ارم به جایگاه ببر در سمسکنده

با سلام و احترام،

همانطور که مستحضرید، در سال 1389 دو قلاده ببر سیبری برای احیای نسل ببر در میانکاله از روسیه به کشور وارد شدند که متاسفانه به دلیل آماده نبودن جایگاه در نظر گرفته شده در میانکاله برای نگهداری موقت به باغ وحش تهران منتقل شدند. جایی که در ماه های اولیه ورود بر اثر تغذیه از گوشت الاغ آلوده، ببر نر به بیماری مشمشه دچار شد و ببر ماده از آن تاریخ، به دلیل احتمال ابتلا به این بیماری، مدت 5 سال است که در جایگاهی غیراستاندارد با شرایط نامناسب موسوم به قرنطینه، واقع در بخش متروکه لونای 3 مجموعه ارم محبوس است.

بنا به گفته دامپزشکان و مسئولین مجموعه ارم، در سال 1389، از دو قلاده ببر سیبری وارداتی از روسیه و 14 قلاده شیر آفریقایی باغ وحش که مشکوک به ابتلا به بیماری مشمشه بودند، خونگیری شده و نمونه ها برای آزمایش مشمشه به کشور آلمان ارسال شده اند، اما روی تمامی نمونه خون ها به اشتباه، "ببر" نوشته شده. در نتیجه، نتایج آزمایش ارسالی از کشور آلمان که وجود عامل بیماری مشمشه را در برخی از این گربه سانان مثبت و در برخی منفی نشان می داده قابل استناد نبوده و متاسفانه پس از مرگ ببر نر، مسئولین، به دلیل عدم توانایی در تشخیص گربه سانان بیمار، تمامی شیرهای آفریقایی باغ وحش را معدوم کرده و ماده ببر را به دلیل ارزش بالای ژنتیکی برای بررسی مجدد به قرنطینه انتقال دادند.

با توجه به اینکه این ببر سیبری، بنا به تشخیص دامپزشکان برجسته حیات وحش کشور از جمله دکتر امیر رستمی و دکتر ایمان معماریان و دیگر اساتید دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران تا به امروز هیچ گونه علائم بالینی از بیماری مشمشه بروز نداده است، آبان ماه 93 طی نامه ای به دکتر حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر محترم بهداشت خواستار حذف گزینه معدوم سازی و فرصتی برای خونگیری و آزمایش مجدد از ببر سیبری شدیم که پس از ماه ها پیگیری و فشار رسانه ای به حذف گزینه معدوم سازی از سوی این وزارتخانه منجر شد و گزینه پیشنهادی وزارت بهداشت و سازمان دامپزشکی، انتقال این ببر به جایگاهی بدون بازدید عموم و دارای استانداردهای لازم برای بازدید کارشناسان بین المللی جهت آزمایش از این ببر اعلام شد.

پس از عدم تایید اولین گزینه پیشنهادی سازمان یعنی باغ وحش باراجین توسط سازمان دامپزشکی، به دلیل عدم در نظر گرفتن تنها شرط تعیین شده که همان دوری از مناطق مسکونی و عدم امکان بازدید عمومی از این ببر بود، جایگاهی که 5 سال پیش برای نگهداری از جفت دوم ببرهای سیبری وارداتی در منطقه حفاظت شده سمسکنده ساری احداث شده بود بعنوان گزینه پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست به سازمان دامپزشکی معرفی شد که فورا مورد تایید قرار گرفت.

این جایگاه که به گفته دامپزشکان، کارشناسان، مسئولین دفتر حیات وحش سازمان و مسئولین سازمان دامپزشکی، به دلیل طراحی ویژه برای نگهداری از ببر سیبری، در حال حاضر بهترین گزینه برای نگهداری از ببر سیبری به شمار میرود امروز برای نگهداری از حیوانی که 5 سال از عمر خود را در حسرت دیدن آسمان به سر برده است، آماده است و تمامی موافقت های لازم که طی 5 سال گذشته برای جلب آن تلاش شده مهیاست.

اما در کمال شگفتی امروز که بیش از یک ماه از موافقت سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت با گزینه پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست می گذرد، نه تنها از انتقال ببر سیبری به سمسکنده خبری نیست، بلکه مسئولین سازمان حفاظت محیط زیست، از مخالفت مدیرکل اداره حفاظت محیط زیست استان مازندران با تمامی رای زنیهایی که طی این 5 سال خصوصا 6 ماه اخیر توسط مسئولین سازمان محیط زیست، سازمان دامپزشکی، وزارت بهداشت، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، موسسه رازی و فعالان حیات محیط زیست، صورت گرفته بهانه ای برای عدم انتقال ببر سیبری به جایگاه مورد توافق ساخته اند.

نظر به اینکه که ساخت جایگاهی با حداقل شرایط استاندارد برای نگهداری از ببر سیبری و مناسب برای بازدید و آزمایشات کارشناسان بین المللی از این حیوان باارزش، به گفته مسئولین دفتر حیات وحش سازمان، بالغ بر 80 میلیون تومان هزینه در بر دارد و از طرفی با وجود احتمال قوی سالم بودن ببر سیبری که پس از اعلام، قطعا به انتقال حیوان به یکی از باغ های وحش منجر خواهد شد، ساخت جایگاه جدید برای نگهداری کوتاه مدت از این ببر اقدامی غیر منطقی به نظر می‌رسد.

لذا طی این درخواست که به امضای 1300 تن از اعضای تشکل فعالان حیات وحش ایران رسیده، از حضورتان خواهشمندیم با در نظر گرفتن شرایط بسیار نامناسب جایگاه فعلی ببر سیبری که روز به روز سلامتی حیوان را بیشتر به خطر می اندازد و گفته اخیر مدیرکل دفتر حیات وحش مبنی بر اینکه در صورت عدم انتقال ببری سیبری تا پایان شهریور ماه، این انتقال به سال آینده موکول خواهد شد، دستورات لازم برای پیگیری قصور سازمان حفاظت محیط زیست در انتقال این حیوان به جایگاه پیشنهادی این سازمان، که به تایید سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت رسیده است، را مبذول فرمایید چرا که با وجود توجه جامعه جهانی از جمله "اتحادیه بین المللی طبیعت" به سرنوشت این گونه باارزش جانوری، تلف شدن یا هرگونه آسیب احتمالی به آن در شرایط نامناسب قرنطینه فعلی به هر دلیل، آن هم پس موافقت سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت با انتقال حیوان به جایگاه پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست، صرفا به علت مخالفت یکی از مدیران استان به دلایل شخصی، بعنوان نمونه ای بارز از سوء مدیریت در سازمان حفاظت محیط زیست، وجهه این سازمان را هم در خارج از کشور و هم در داخل آن بیش از پیش، زیر سوال خواهد برد.

باشد که پیگیری و حمایت فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی، بار دیگر حیات را به این آفریده بی‌گناه خداوند، گونه ای ارزشمند و در خطر انقراض، که 5 سال از عمر خود را در سیاه چالی به دور از آفتاب و آب و آسمان با سکوتی مرگبار دست و پنجه نرم کرده بازگرداند.