در آرزوی خورشيد
هميشه به اباصلت هروي غبطه خورده ام. همنشيني با امامي كه همه او را به كرم و مهرباني و سخا مي شناسند رزق هر فردي نمي شود.
سرویس اجتماعی فردا ؛ ابراهيم جلاليان :
هميشه به اباصلت هروي غبطه خورده ام. همنشيني با امامي كه همه او را به كرم و مهرباني و سخا مي شناسند رزق هر فردي نمي شود .بايد هم رزقت باشد هم براي آن تلاش كرد. اباصلت از جمله شيعياني بود كه از مدينه به همراه حضرت علي بن موسي الرضا به طوس آمد و افتخار و شهرت خادمي حضرتش را تا به ابد به همراه دارد. او علاوه بر همراهي حضرتش مرد اخلاق بود و محدث. افراد زيادي در طول تاريخ همراه اهل بيت بوده اند اما" هم راه" نبوده اند . افرادي كه مسير راهشان، آن ها را به شقاوت و ظلمت كشانده است. آنچه كه اباصلت را نسبت به ديگران متمايز مي كرد تشبه او به قول و عمل امام رضا بود. شباهتي چون قنبر به قول و فعل علي مرتضي و چون عبد العظيم حسني به قول و فعل امام علي النقي عليهم السلام. براي همين نام اباصلت در طول تاريخ همچون ستاره اي كنار خورشيد هشتم مي درخشد. ما نيز بعد صده ها سال مي توانيم هم نشين و همراه حضرتش باشيم اما بايد هم راهش را بشناسيم و هم به آن عمل كينم. به اين معنا كه لزوما همراهي و خادمي معصوم تورا به سعادت نمي رساند.چه بسا افرادي همراه رسول خدا و اهل بيت بودند اما راه خود را در كنش هاي رفتاري و عملي جدا كردند و سر از بيراهه در آوردند. "يا ليتنا كنا معكم فافوز فوزا عظيما" از آن جهت ارزش دارد كه آرزوي بودن در عاشوراي كربلا سال 61 هجري را مي كني و آرزوي شباهت به حر و زهير. آنچه كه مهم است پيروي است و مشايعت امامي كه پيشواست. در اين مسير خاك نشينان از عرشيان، درس دين فرا مي گيرند راه را انتخاب مي كنند. تعاليمي كه عمل به آن مي تواند ما را به سعادت برساند نه شعار آن. چه خوش امام هادي در زيارت جامعه كبيره خطاب به معصومين فرمود: " بموالاتكم علمنا الله معالم ديننا و اصلح ما كان فسد من دنيانا : به واسطه محبت شما به ما درس دين داده اند و به واسطه همين درس دين و (طبيعتا عمل به آن) نيزخرابي هاي زندگي خود را آباد مي كنيم" به يمن قدم هاي حضرتش در ايام ولادت با بركتش كنار امام عطوفت و رافت مي نشينيم و درس زندگي فرا مي گيريم و كلامش را چراغ مسير مي كنيم. امام علي بن موسي الرضا عليه السلام فرمود: مـومـن , مـومـن واقعى نيست, مگـر آن كه سه خصلت در او بـاشــد: سنتـى از پـروردگـارش سنتـى از پيـامبـرش سنتـى از امـامـش اما سنت پروردگارش , پـوشاندن راز است, اما سنت پيغمبرش , مدارا و نرم رفتارى با مردم است, اما سنت امامـش صبر كردن در زمان تنگدستـى و پريشان حالى است
دیدگاه تان را بنویسید