رفع تاثیر منفی زندان بر کودکان
روز گذشته خبری مبنی بر راه‌اندازی مهدکودک در زندان‌ها روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت؛ پیش از این نیز مکاتباتی در این‌باره با ادارات صورت گرفته بود و روز گذشته خانم مولاوردی، معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده اعلام کرد: «نامه‌ای در زمینه مهدکودک زندان‌ها پس از بررسی‌های کارشناسی نوشته شد و معاون اول رئیس‌جمهور آن را به کمیسیون‌های ذیربط در دولت ارجاع داد و منتظریم که در دستور رسیدگی قرار بگیرد». هر اقدامی از این دست که بتواند بچه‌ها را در بیرون از زندان و بیرون از آن فضا و وضعیتی که آنجا وجود دارد ببرد؛ کار بسیار ارزشمندی است. هر کاری که بتواند این بچه‌ها را به نوعی با بچه‌های دیگر هماهنگ و همبازی کند و حتی برای چند ساعت فضایی را به‌وجود بیاورد که اینها با تعدادی از همسن و سال‌های خودشان همبازی باشند و برنامه‌های مشترک داشته باشند تا به نوعی در اجتماع قرار بگیرند به نظر من بسیار اقدام مفید و موثری است. درهر حال این مهدکودک‌ها یا بیرون از زندان یا اگر هم در داخل آن درست می‌شود باید با فضای متفاوت از فضای زندان درست شود؛ هرچند که به‌زعم من فضای بیرون از زندان بهتر خواهد بود چرا که مادرها نیز برای ساعاتی از آن فضا بیرون می‌آیند و در کنار بچه‌های‌شان قرار می‌گیرند و این قطعا تاثیرات مثبتی هم در کودک و هم در مادران دارد. این اقدام معاونت رئیس‌جمهوری اقدام خوبی برای اجتماعی‌شدن بچه‌هایی است که در شرایط خاص قرار می‌گیرند. همنشینی یک نظریه در حوزه آسیب‌های اجتماعی است که هم بعد مثبت دارد و هم بعد منفی؛ اگر کودکان با کسانی که ناسازگار و پرخاشگر هستند همنشین باشند قطعا بدآموزی دارد و این در آینده خودش را نشان خواهد داد و به صورت ناهنجاری‌های رفتاری بروز خواهد کرد. از طرفی، اگر در مهدکودکی باشند که فرهنگ و ضوابط مشخص دارد، مهد کودکی که در آن مربیان دلسوز وجود داشته باشد و حتما افرادی که آنجا هستند توجه ویژه به اینکه این بچه‌ها به هر صورت آسیب دیده هستند داشته باشند؛ با آنها برخورد مهربانی داشته باشند. در روحیه آن بچه به شدت اثر مثبت دارد. بچه‌هایی از این دست آن‌طور که باید و شاید مورد مهر و عطوفت مادری قرار نمی‌گیرند و اگر در این مهد کودک‌ها به این نکته توجه شود و مربیانی آنجا حضور داشته باشند که درک درستی از وضعیت این بچه‌ها داشته باشند و بتوانند آن کمبود عاطفی را تا حدی جبران کنند اتفاق بزرگی در زندگی این بچه‌هاست و همین اهمیت این اقدام را نشان می‌دهد. با این اقدام می‌توان بخشی از کاستی‌هایی که این بچه‌ها به سبب در زندان بودن مادر متحمل می‌شوند را جبران کرد. من تاکید می‌کنم بر اینکه این اقدام صرفا خلاصه نشود در اینکه فقط مسئولان مهد کودک به این بچه ها برسند اگر سازمان زندان‌ها بتواند تدابیری اتخاذ کند وفرصتی فراهم آورد که مادران این بچه‌ها نیز بتوانند ساعاتی را در فضای خارج از زندان در کنار بچه‌های خود سپری کنند این تاثیر بیشتری خواهد گذاشت. اینکه بچه‌ها صرفا مدتی از مادر جدا شوند و به مهدکودکی خارج از محیط زندان بروند و با همسن و سالان‌شان بازی کنند به خودی خود خوب است اما اگر مادران را نیز در آن فضا کنار خود ببینند قطعا موثرتر خواهد بود. ما هر تدبیری اتخاذ کنیم که بچه‌ها کمتر در فضای زندان باشند و آسیب کمتری ببینند و بتوانند از کودکی در محیط‌های جمعی باشند به نفع بچه‌ها و خودمان است زیرا که در چنین شرایطی روند اجتماعی شدن بهتر طی می‌شود و بعدها در سنین نوجوانی و جوانی این بچه‌ها کمتر دچار آسیب می‌شوند. روزنامه آرمان
دیدگاه تان را بنویسید