دستفروشی، بیکاری پنهان است/ افزایش شغل‌های انگلی در ایران/ دستفروشان ناقل ناهنجاری در جامعه هستند

سرویس اجتماعی «فردا» - نرخ بیکاری به 45 درصد رسیده است و به نظر می رسد از مرز بحران گذشته است و این برای کشور یک فاجعه به حساب می آید. افزایش بیکاری موجب بیشتر شدن آمار طلاق در جامعه می شود و به تبع آن جرم و جنایت، اعتیاد و.... افزایش می یابد. اما از معضلات دیگری که بیکاری با خود به همراه دارد افزایش آمار دستفروشان است که این روزها شاهد روند رو به رشد آنها خصوصا در متروها و خیابان ها هستیم. در این باره امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس به «فردا» گفت: به علت کمبود شغل و افزایش بیکاری مشاغل کاذب و انگلی در جامعه افزایش پیدا کرده است و متاسفانه این شغل های کاذب هیچ فایده تولیدی در بر ندارد. این استاد دانشگاه افزود: دو نوع بیکاری در جامعه وجود دارد. آماری که زیاد از آن صحبت می شود و در رسانه ها اعلام می شود درباره بیکاری آشکار است. دستفروشی نیز جز آمار بیکاری پنهان می باشد. این قبیل شغل‌ها هیچ فایده تولیدی ندارد و افراد به مشاغل انگلی روی می آورند؛ در نتیجه نیروی انسانی فعالی که باید به کار تولیدی و صنعتی و خدماتی بپردازد به دستفروشی که کم ترین اهمیتی در نظام تولید ندارند وارد شده است. قرائی مقدم در ادامه خاطر نشان کرد: بیکاری مسئله دیگری را به دنبال خود دارد که مسئولان بدان توجه ندارند و آن این است که وقتی فردی مدرک دانشگاهی خود را اخذ می کند، برای او هزینه ای از سوی اجتماع شده است که به هزینه سرانه شهرت دارد. اگر فرد نتواند نیازهای کشورش را برآورده سازد و مفید باشد به این منظور که این هزینه سرانه بدون هیچ گونه برگشتی بلاتکلیف باشد برای آن کشور ضرر اقتصادی محسوب می شود. وی تاکید کرد: افرادی که از این طریق امرار معاش می‌کنند یا زنان و مردانی که نان‌آور خانواده هستند که به دلیل بیکاری و نیاز به انجام اینگونه کارها روی آورده اند و برای حفظ عزت نفس خود مجبور به انجام این کار هستند و یا افرادی هستند که تحت پوشش دستفروشی به فروش مواد مخدر و.... اقدام می کنند که به آن روی آوردن به شغل های انگلی می گویند. این جامعه شناس همچنین یادآور شد: این قبیل مشاغل از نظر اقتصادی و فرهنگی فایده ای ندارد و بدآموزی بسیار با خود به همراه دارد. این افراد عموما از نظر روحی و روانی دارای ثبات شخصیتی ثابتی نیستند و دارای روانی زخم خورده و پر استرس می باشند. دستفروشان آمادگی لازم را برای ورود به ناهنجاری اجتماعی دارند و بسیار زودتر از یک فرد عادی در معرض آسیب های اجتماعی می باشند. قرائی مقدم ادامه داد: بسیاری از این افراد به دلیل اینکه کار دستفروشی درآمد بالایی دارد و راحت به پول مورد نیاز خود دست می یابند بدان روی می آورند و حاضر نیستند این شغل را ترک کنند. اما مشکل دیگری که جامعه و مسئولان را تهدید می کند این است که مشکلات مردم در انظار عریان می شود. وی با تأکید بر اینکه برخورد پلیسی با این افراد مؤثر نیست، گفت: این افراد عموما سرپرست خانواده هستند و برای تامین مخارج خود باید این کار را انجام دهند پس هر اقدامی که مانع از کسب و کار آنها شود نتیجه بخش نخواهد بود زیرا دوباره به کار قبلی باز خواهند گشت. بهتر است برای این افراد که مسئولیت زندگی را به عهده دارند برنامه‌‌ای اساسی تهیه شود. دکتر قرائی مقدم در پایان اظهار داشت: باید از برخورد عجولانه و احساسی با این مقوله خودداری کرده و این موضوع را با نگاه آسیب شناسانه به کارشناسان و متخصصان در سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی سپرد. همچنین با ایجاد بازارهای موقتی و محلی می توان به آنها سامان داد.