شوخ طبع باشید

سرویس اجتماعی « فردا »:‌ یکی از دوستانم دائم در حال شوخی‌کردن است و بیشتر اوقات در حال شادمانی و شیطنت است. او همیشه پرانرژی است و چندان احساس غم و اندوه ندارد.

وقتی در جمع حضور ندارد جای خالی او را همه احساس می کنند. با دیگران صمیمی و گرم برخورد می کند و براحتی با همه افراد شوخی می کند و دورو بر او همیشه دوستان و آدم های زیادی وجود دارد و بیشتر اوقاتش را با دیگران سپری می کند. او همیشه در حال جنب و جوش است و من دلم می خواهد بدانم او این انرژی را چگونه کسب می کند و چگونه می تواند همیشه خوشحال و خندان باشد.

یکی از مسائلی که می تواند روحیه انسان را ارتقا دهد شوخ طبعی و نشاط درونی است. افرادی که از شوخ طبعی بالایی برخوردارند، معمولا تنش و استرس کمتری را تجربه می کنند و بهتر می توانند شرایط سخت را برای خود آسان کنند.

برای این که بتوانیم با سختی ها و ناکامی های زندگی مقابله کنیم لازم است شوخ طبعی را به زندگی خود اضافه کنیم. شوخی های سالم در حقیقت یکی از راه های دفاعی معقول برای کنار آمدن با تنش های زندگی است.

شوخی این امکان را به فرد می دهد تا واقعیت را به گونه ای ببیند که به تعادل سازی روحی و روانی او کمک شود. همچنین شوخ طبعی باعث می شود استرس های درونی و بیرونی فرد تغییر شکل یافته و راحت تر با پدیده های مختلف و حتی ناکامی ها کنار بیاید. باید توجه داشت به هم خندیدن باعث دوری افراد از یکدیگر شده و با هم خندیدن به افزایش صمیمیت و نزدیکی افراد منجر می شود.

شوخ طبعی ها غالبا به چهار شکل به چشم می خورند که دو دسته از آنها آسیب زاست و بهتر است به کار گرفته نشود و دو دسته دیگر پیونددهنده است و روابط بین افراد را صمیمی می کند.

دو دسته اول، شوخی ها پرخاشگرانه و خودکاهنده است. در شوخی های پرخاشگرانه، فرد دیگران را مورد تحقیر و تمسخر قرار می دهد و در شوخی های خودکاهنده خود را تحقیر می کند تا دیگران را بخنداند.

دو نوع دیگر که سالم تر محسوب می شود خودبزرگ نمایانه و پیونددهنده است. در شوخی خودبزرگ نمایانه فرد بدون تحقیر دیگران خود را بالاتر از واقعیت نشان می دهد و شوخی پیونددهنده شامل گفتن لطیفه و وقایع جالب است و افرادی که سلامت روان بالاتری دارند از این دو نوع شوخی استفاده می کنند.

برای تمرین شوخ طبعی و افزایش آن در زندگی لازم است پدیده ها را به گونه ای دیگر مورد توجه قرار دهیم. گام اول برای تمرین شوخ طبعی، پذیرش خود و دیگران است. شناخت خود و آگاهی از نقاط قوت و ضعف خود، راه را برای تمرین این مهارت هموار می کند.

همچنین این تمرینات به ایجاد این مهارت کمک می کند: خواندن لطیفه های مختلف و وقایع جالب، بازسازی شناختی و نمره دادن به میزان اتفاقات ناخوشایند و ناکامی هایی که در زندگی برای فرد اتفاق می افتد، تعیین میزان بهایی که برای بدبینی می پردازیم، یادداشت کردن و مرور روزانه خاطرات خوشایند و روزهایی که با شوخی و شادابی حال بهتری را تجربه کرده ایم و تمرکز بر جنبه مثبت اتفاقاتی که برای فرد خوشایند نیست.

منبع: جام جم