قوانين عجیب اولين انتخابات در ايران

نشریه پنجره: برگزاري اولين انتخابات و تشکيل مجلس در ايران به زمان بعد از مشروطيت بر‎مي‎گردد. فرمان مشروطيت در تاريخ ۱۴ جمادي الثاني سال ۱۳۲۴ هجري قمري از طرف مظفرالدين شاه قاجار صادر شد و اولين مجلس موقتي که طبق اين فرمان بايد «نظامنامه انتخابات» را تهيه کند، در تاريخ ۲۶ مرداد ماه سال ۱۲۸۵ هجري شمسي در عمارت نظام تشکيل شد. اولين قانون انتخابات در تاريخ ۱۸ شهريور۱۲۸۵ هجري شمسي به‎وسيله ميرزا حسن خان منيرالملک، مرتضي قليجان، صنيع الدوله، مخبرالسلطنه، مخبرالملک، موتمن الملک و محتشم السلطنه تهيه و تدوين شد و بلافاصله پس از رسميت يافتن متمم قانون اساسي، به تصويب مجلس رسيد و اولين دوره مجلس شوراي ملي در تاريخ ۱۷ مهر ۱۲۸۵ هجري شمسي افتتاح شد. به موجب مقررات اين نظامنامه مدت زمان نمايندگي دو سال و تعداد نمايندگان ۱۵۶ نفر بودند که ۶۰ نفر از تهران و ۹۶ نفر از ساير شهرستان‎ها انتخاب مي‎شدند. البته در دوره يکم انتخاب صنفي بوده و همه طبقات مردم در آن شرکت نداشتند. از نکات قابل ذکر اولين نظامنامه انتخاباتي شرايط انتخاب‎کنندگان و انتخاب شوندگان به شرح زير بوده است: الف‎‎) سن انتخاب‎کنندگان کمتر از ۲۵ سال نباشد؛ ب ) ملاکين و فلاحين بايد صاحب ملکي باشند که هزار تومان قيمت داشته و در غير اين صورت از انتخاب کردن محروم بودند. ج ) زنان از حق انتخاب کردن و انتخاب شدن محروم بودند.