رد صلاحیت با عکس های فیس‌بوکی

برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دهم یکی از تجربه های گرانقیمت او است که در این مصاحبه به آن اشاره هایی دارد.

حسین طلا در این گفت و گو روایتی از انتخابات ریاست جمهوری دهم دارد و به شبهه هایی که اخیرا درباره آن مطرح شده پاسخ گفته است.

او دلایل سیاسی شدن شورای شهرهای بزرگ از جمله تهران را مورد ارزیابی قرار داده و پاسخ هایی درباره دلیل احراز صلاحیت شدن نامزدهای انتخابات شوراها دارد.

انتخابات شوراها فراگیری گسترده ای دارد و می تواند حضور اکثریت واجدان شرایط را جلب کند. ارزیابی شما از امکان تحقق حماسه سیاسی با بهره گیری از این انتخابات چیست؟ بهتر است عقب گردی به موضوع داشته باشیم. انتخابات شوراها آن طور که در قانون اساسی مطرح شده در میان عامه مردم نسبت به آن احساس توجه نمی شود. اصل هفتم قانون اساسی می گوید شوراها از ارکان تصمیم گیری و اداره امور هستند اصل یکصدم حیطه وظایف شوراها را مشخص کرده و آن را خدماتی فرهنگی، اجتماعی،اقتصادی،بهداشتی،فرهنگی- آموزشی و عمرانی و غیره ... دیده است و به هیچ عنوان آن را سیاسی ندیده است. در اصل یکصد و یک تا یکصد و شش به سایر موضوعات مربوط به شورا پرداخته شده است. پاسخ سوال شما را این طور می دهم که شوراها محلی برای ریل گذاری دهداری ها و شهرداری ها در مسیر اختیارات خود هستند. شهرداری در هر مساله ای نمی تواند مداخله کند مثلا سیاستگذار فرهنگی یا بهداشتی، آموزشی و... نمی تواند باشد و فقط در این حوزه ها با هماهنگی دستگاههای سیاستگذار می تواند فعالیت نماید ولی در موضوع سیاسی به هیچ عنوان نمی تواند وارد شود. مثلا اگر می خواهند بانک شهر تاسیس کنند باید مجوز آن را از مسوولان ذیربط دریافت کنند. نکته دوم نظارت و تحقیق و تفحص از مجموعه مدیریت شهرداری هاست که وظیفه شورای شهر است. اگر قرینه سازی کنیم وظایفی که مجلس نسبت به دولت دارد شوراهای شهر و روستا در قبال شهرداری و دهیاری ها دارند. در همه جای کشور این نگاه وجود دارد اما در کلان شهرها مثل تهران رویکرد سیاسی بر سایر وظایف غلبه دارد و این سم مهلکی است؛ تجربه تلخ شوراهای اول منجر به منحل شدن این نهاد شد. از این جهت که مردم اراده می کنند و با حضور پر رنگ و قوی خود سرنوشت خود را در دست می گیرند خلق حماسه محقق می شود اما از آن جهت که شوراهای شهر و روستا انتخاباتی سیاسی می شود نباید این طور باشد ولی این موضوع حداقل در تهران وجود دارد. چون پای حدود 11 هزار میلیارد تومان در میان است و حرف حداقل 60 الی 70 هزار نفر کارکنان و امکانات شهرداری و حوزه گسترده حدود ده ملیون نفر مطرح است، به همین دلیل سیاسی ها دوست دارند از این پتانسیل به عنوان جای پا استفاده کنند.

در کنار این شاهد سیل ورزشکاران و هنرمندان برای عضویت در شوراها هستیم. برای مقابله با این مشکل و سوء استفاده ای که به آن اشاره کردید به باید کرد؟ اولا یک بحثی به عنوان حقوق شهروندی داریم که باید مورد توجه قرار گیرد و ما نمی توانیم این حقوق را نادیده بگیریم ولی اگر کسی شرایط مربوطه را داشته باشد می تواند از این حق قانونی بهره ببرد و البته بحث حق یک چیز است ولی بحث دعوت از هنرمندان با اهداف سیاسی و ... چیز دیگری است. در این وضعیت است که با رویکردی سیاسی فهم مردم نباید نادیده گرفته شود.

برآوردی از تخصص های ثبت نام کنندگان دارید؟ در کل کشور نه ولی آنچه که من دیدم این بود که حجم کسانی که مدرک دکتری حرفه ای و تخصصی دارند کم نیست. یا افرادی که مدیر هستند و سابقه مدیریت داشته اند کم نیستند مثلا ما در تهران از حدود 1800 نفر ثبت نامی تنها187نفر دارای مدرک دکتری هستند و البته ما در مجلس طرحی را آوردیم که بر اساس آن «شوراهای محلی ...

منظورتان تشکیلات شورایاری ها که نیست؟! نه! شورایاری فعلی متفاوت است. به هر حال وزارت کشور آن را قانونی نمی داند. ما می خواهیم شورای محل را قانونی بکنیم. در شورای شهر تهران هر کس می خواهد بیاید یا باید در لیست های سیاسی برود یا پول کلانی هزینه کند یا چهره باشد مثل هنرپیشه یا ... این آفت انتخابات شورای شهر تهران است و ما به دنبال آن هستیم قانون 1361 را که بر شورای محلی تاکید داشته است یعنی شکلی از همین شورای یاری موجود با مبنای قانونی را اجرایی کنیم. شورای محلات به نوعی تحقق یافته است اما مبنای قانونی ندارد به همین دلیل اعضای آن سرخورده شده اند.

در حقیقت الان شورایاری ها تشکیلاتی است که از بالا به پایین تشکیل شده بله. در انتخابات از پایین به بالا معنا می یابد نه از بالا به پایین. با فرایندی که در قانون سال 1361دیده شده بود شورای محلی انتخاب می شد و آنها شورای مناطق و شهر را انتخاب می کردند. در این شکل اگر فردی برجسته باشد با هزینه کم می تواند رای بیاورد و وارد شورای شهر شود. این نهادینه شدن شورای شهر در تهران و کلانشهرها است در حالی که در حال حاضر با مکانیزم فعلی انتخاب مردم آنچنان گسترده نیست و جوابگو نیست و به معنای اخص بیشتر سیاسی است. مثلا شما ممکن است بگویید از شخص منتخب بهترید اما چون در لیست نیستید نمی توانید وارد شورای شهر شوید چنین شورایی بیشتر سیاسی است و خدمات لازم را معمولاً نمی تواند ارائه کند.

در ساختار سیاسی ایران شخیصت حقیقی قدرت خود را از قدرت حقوقی می گیرد یعنی اگر چمران رییس شورای شهر تهران می شود چون چمران است قدرت چانه زنی دارد و الا یک فرد عادی مثل من هیچ گاه آنجا نمی تواند قدرت چانه زنی داشته باشد. ما بحث را طور دیگر مطرح می کنیم من سخن شما را قبول دارم . انتخاب شورایاری فعلی از بالا به پایین است و این جوابگو نیست ما در طرح خود این روند را معکوس کرده ایم یعنی شوراهای محلی شورای شهر را انتخاب می کنند. و قدرت از پایین به بالا ایجاد می شود.

و سرانجام این طرح چه شد؟ این طرح به صحن آمده است چون در 27 اسفند بود و چند بند هم داشته و بعد از ظهر مطرح شد، صحن مجلس کشش بحث و بررسی آن را نداشت و رای نیاورد. سعی بنده به آن است که شش ماه دیگر آن رامجددا مطرح می کنیم. عمده کسانی که شعار حمایت از شورایاری را می دهند، زمانی که این طرح مطرح شد مخالفت کردند یا سکوت نمودند. این دوگانگی در شخصیت و بیان آفت است. برخی صحبت کرده اند که شوراها باید 300 نفر شود و هزار دلیل می آورند ولی وقتی این طرح مطرح شد یا مخالفت کردند و یا سکوت کردند و هیچ حمایتی نکردند. این برای اعضاء شورایاری ما خوب است که بدانند. من این طرح را به شورایاری ها دادم و از آنها خواستم که بروند بحث و بررسی و در صورت علاقه پیگیری نمایند . آنها فهمیدند چه اتفاقی افتاده است.

چرا به دنبال اجرایی کردن شورای محلات هستید؟ در این فرایند افراد چگونه ارتقا پیدا می کنند؟ قدرت را در لحظه نگاه نمی کنند بلکه در طول زمان خود را تعریف می کند. مثلا شما با خبرنگاری که تازه وارد می شود تفاوت دارید چون تجربه و سابقه به شما قدرتی داده است. آقای چمران هم قدرت خود را یک باره به دست نیاورده است، بلکه زمانی را طی کرده تا به جایی برسد. اتفاقا کسانی که خلق الساعه به قدرت می رسند، قدرت نخواهند داشت آنها که عقبه تجربی شناختی مدیریتی داشته باشند قدرت دارند. و اگر افراد اینگونه به پست ها رسیدند موفق عمل می کنند. درست است برخی افراد قدرت می آورند، اما اینها در گذر زمان ساخته می شوند. در شورایاری ها افراد خوشفکر و توانمندی هستند. اینها بعد از مدتی تجربه عضو شورای شهر خوبی می شوند. این نشان می دهد که شوراهای محله می توانند عرصه ای برای بروز خلاقیت ها باشند. از سوی دیگر باید گفت که حکومت ها نمی توانند قدرت را در اختیار افرادی که نمی شناسند و یا تجربه ندارند بدهند. مساله ای که در انتخابات ریاست جمهوری هم مطرح است همین است. این پست باید در اختیار کسی قرار گیرد که در حوزه های مختلف امتحان پس داده باشد. در شورای شهر مردم فردی را می شناسند که هنرمند است اما معلوم نیست مدیرفرهنگی خوبی باشد. باید ساز و کار حاکمیت ما طوری باشد که خلاقیت ها در سیستم بروز یابد و شوراهای محلات می توانست این کار را انجام دهد.

برآوردی از ثبت نام کنندگان سراسر کشور دارید؟ در استان تهران به ازای هر صندلی شورای شهر و روستا 5/4 نفر حاضر شده اند. در شورای شهر تهران فکر می کنم به ازای هر کرسی 62 الی 63 نفر ثبت نام کرده اند. در تهران 1957نفر با احتساب ثبت نام کنندگان شهر ری ثبت نام کرده اند.

پس رقابت جدی است. ولی آن آفت را هم خواهد داشت.

پیش بینی می کنید هیات نظارت چه تعداد را تایید می کند؟ نمی توانم در این باره نظری بدهم.

شورای نگهبان برای بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات شوراهای شهر و روستا مسئولیت مستقیم ندارد و مسئولیت هیات نظارت بر انتخابات بر عهده هیات نظارت مجلس شورای اسلامی بر انتخابات شوراها است. درباره این ساختار قدری توضیح دهید. ما در 24 خرداد دو انتخابات خواهیم داشت. انتخابات ریاست جمهوری میاندوره ای مجلس و خبرگان رهبری مجری اش هیات های اجرایی در سیستم اجرایی کشور هستند، ناظر در این انتخاباتها شورای نگهبان هستند. در شورای شهر ناظر مجلس و هیات های اجرایی همان مجری کار است. نظارت شوراها به این شکل است که سه نفر از کمیسیون شوراها دو نفر از کمیسیون اصل نود که در صحن علنی مجلس رای می گیرند و عضو هیات مرکزی انتخاب می شوند. این هیات نیز از مجامع استان ها، سه نفر را برای هیات نظارت آن استان انتخاب می کند و آنها در شهرستان ها 5 نفر را انتخاب که اعضای هیات نظارت شهرستان می شوند و به همین ترتیب 3 نفر اعضای شورای بخش انتخاب می شوند. مجری در این انتخابات هیات اجرایی است و وزارت کشور پشتیبانی می کند. حتی نمی تواند یک سر سوزن در روند شمارش و آراء دخل و تصرف کند.

شوراها بیشتر به چه تخصص هایی نیاز دارد؟ من فکر می کنم در شورا افراد باید کار مالی کرده باشند و نیز کار عمرانی را بشناسند از آن جهت که در حوزه مدیریت خدمات مثل فرهنگی و بهداشت و درمان و ... دارد در آن هم باید متخصص خوبی باشد، انتخابی خوب است که جامعیت داشته باشد. آنها که لیست دارند باید در لیست خود این جامعیت را نشان دهند، تا شورای شهر جامعی داشته باشیم.

در این انتخابات دو صندوق داریم و به طور میانگین بالای هر صندوق چند نفر هستند؟ آیا برای برخی مسایل و تداخل ها تدبیری دارید؟ در کار تخصصی انتخابات، صندوق ها را درجه بندی می کنیم؛ صندوقی که زیر 400 رای در آن ریخته می شود، درجه سه است درجه دو 400 تا 700 رای دارد و صندوق های ویژه بالای دو هزار رای دارند. با توجه به نوع صندوق بین 5 تا 7 نفر اجرایی قرار می دهیم. به طور متوسط 6 نفر اعضای هیات اجرایی خواهد بود که تعرفه می نویسند، بررسی می کنند و مهر می زنند. بطور متوسط دو ناظر مجلس و دو ناظر شورای نگهبان سر صندوق حضور دارند. چند نفر هم به عنوان انتظامات و یا نماینده کاندیدا و یا بازرس وزارت کشور حضور دارند که جمعا حدود 17 تا 22 نفر می شوند.

به طور مثال در انتخابات قبلی در تهران چند نفر برای برگزاری انتخابات حضور داشتند؟ به عنوان یک شاخص در انتخابات ریاست جمهوری دهم حدود 100 هزار غذا برای کادر -بدون نماینده داوطلبان- داشتیم. فکر کنم در این انتخابات کمی بیشتر بشوند. در تهران حدود 3500 شعبه داشتیم که در این انتخابات بیشتر می شود البته ما در زمینه انتخاب شعبه محدودیم چراکه مردم به شعب شناخته شده می روند.

در این دوره مردم در تهران باید نام 32 نفر را در دو برگه رای بنویسند. برای حضور بلند مدت مردم در شعب رای گیری تمهیدی اندیشیده شده است؟ مردم می توانند در سر صندوق ها انتخاب های خود را که قبلا انجام داده اند تنها در برگه رای بازنویسی کنند. رسانه ها باید این فرهنگ سازی را انجام دهند که مردم از قبل انتخاب های خود را انجام داده باشند . با توجه به انتخاب 31 نفر برای شورای شهر و یک نفر برای ریاست جمهوری، ما با ازدحام زیادی مواجه خواهیم شد به طوری که اگر همه اعضا بالای صندوق باشند و نماینده کاندیدا هم اصرار بر حضور داشته باشند دیگر جایی برای رای دهندگان باقی نمی ماند.(خنده)

پس مدیریت روز انتخابات هم برای خود مثنوی هفتاد من است! ما فقط در انتخابات تهران چهار هزار سیستم کامپیوتر بکار می گیریم. هر کدام از اینها تجهیزات جانبی می خواهد که هزینه های فراوانی دارد. انتخابات مثل یک بهمن است. اگر قبل از آن ساز و کارایجاد نکرده باشید و بهمن گیرهایی ایجاد نکرده باشید مثل بهمن روی سر شما خراب می شود. مثلا در همایش صد هزار نفری اخیر ناهار به خوبی مدیریت نشد و بهار بهار تبدیل به ناهار ناهار شد.

شما تجربه شورای نگهبان و هم فرمانداری را دارید از قابلیت کدام یکی از این دو نهاد در هیات نظارت انتخابات شوراها بیشتر استفاده کردید؟ شاید در بعضی جاها به صورت غیررسمی همپوشی شده است اما ما به صورت جدا این شبکه را ایجاد کرده ایم و سیستم های خود را به صورت اختصاصی وراه اندازی نموده ایم.

شلوغی شعب رای گیری و حساسیت انتخابات ریاست جمهوری، باعث غفلت در انتخابات شوراها نمی شود؟! تخلفات شعبه از سوی کسانی مطرح می شود که به دنبال طرح موضوعات نابجا هستند. هر چه عدد اعضا تا یک حد معقولی بیشتر شود، احتمال تخلف خیلی کمتر است. 5 نفر می توانند باهم، همفکری کنند اما 25 نفر را نمی توانند هماهنگ کرد. چند روز پیش بود که خبری آمد و گفته نواری وجود دارد که به تقلب در انتخابات اشاره شده است؛ باید به صراحت بگویم این امکان وجود ندارد. من یک نمونه می گویم؛ مثلا شما اگر در خاطر داشته باشید کمیته ایکس یک جلسه 5 نفره بود که مطالبش فردای آن روز لو می رفت و کیهان فردا صبح محتویات جلسه کمیته ایکس را منتشر می کرد یعنی یک جلسه 5 نفره اطلاعاتش در دایره بود، چطور ممکن است صد هزار نفر تنها در تهران به کار گرفته شود و صدایش در نیاید و با یک صندوق هم نمی توان سرنوشت کشور را تغییر داد. ما در انتخابات ریاست جمهوری تنها در تهران 4 میلیون و 200 هزار بود که از آرای ماخوذه 9 استان 97 هزار بیشتر بود. بعد قرار شد 10 درصد بازشماری کنیم نتیجه این بود که آقای میرحسین موسوی 248 رای پایین آمد، محسن رضایی 20 رای، احمدی نژاد 18 و کروبی 9 رای بالا رفته و این اشتباه هم سهوی است و تغییرات درحد نیم هزارم بود.

پس داستان تاجزاده و تقلبی که می گفتند چطور می شود؟ داستان تاجزاده موضوع دیگری بود. ورود به مخزن، یا رد شدن لفاف صندوق ها و مشکلاتی از این دست بود. به هر حال در اجراء وقتی صورت جلسه شعبه نوشته می شود از روی آن 5 فرم مخصوص دست نویس تهیه و همه عوامل امضا می کنند . یکی را در صندوق قرار می دهند و پلمپ می کنند یکی را به نظارت می دهندکه با سیستم تجمیع خود جمع می کنند. یکی هم به رییس شعبه می دهند. چطور می شود دراین دخل و تصرف کرد؟ لذا اصلا تخلف در انتخابات قابل انجام نیست، اگر اعداد باهم نخواند بررسی می کنند و دستنویسها را باهم چک می کنند. دلیل سلامت انتخابات هم این است که در دولت اصول گرایان دولت اصلاحات بالا می آید در دولت اصلاح طلبان هم اصول گرایان به قدرت میرسند. لذا اتهام تقلب ظلم بزرگی به نظام است. همان موقع [انتخابات 88] خیلی ها احساس کردند که نظام به رای آنها خیانت کرده است. یکی از دوستانم به خاطر این مساله می خواست مهاجرت کند. پیش من آمد؛ 45دقیقه برایش وقت گذاشتم و فهماندم که دروغ می گویند و او هم گفت که زندگیش را نجات دادم. یا در انتخابات مجلس هشتم دو تن از آقایان سیاسی تقاضای صحبت کردند. برای یک روز جمعه آمدند. اینها از افراد برجسته جریان اصلاحات هستند . یک ساعت و نیم با اسناد و صورت جلسه برای آنها اثبات کردم که تقلب نشده است. گفتند تو تقلب نکرده ای بلکه احمدی نژاد کرده! گفتم صورت جلسه را من امضا می کنم و رای را من به خبرنگار صدا و سیما مستقر در وزارت کشور اعلام می کنم.

در انتخابات 88 نیازی مطرح شد که مکانیزم انتخاباتی برای مردم روشن شود این تجربه در کشورهای دیگر وجود دارد که مکانیزمها روشن شود و شفاف سازی شود. این نکته شما را می پذیرم نقطه ضعف سیستم انتخاباتی ما عدم اطلاع رسانی مناسب در خصوص فرآیند انتخابات است. من خود سعی کردم در چند برنامه این را توضیح بدهم اما این تلاشها کافی نیست. قبل از انتخابات در یکی از برنامه های صبحگاهی تلویزیونی تمام مدارک خود را برده بودم وقتی برنامه تمام شد مجری از من پرسید واقعا نمی خواهند تقلب کنند؟!! این نشان می دهد که ابهام ها تبدیل به باور شده بود. وقتی استنادها را آوردیم می گویند می دانیم اما بعد سیب زمینی و سهام عدالت را مطرح می کنند که به قبل از انتخابات برمیگردد. اینها شاید تطمیع باشد اما تقلب نیست. یا می گویند فلانی داماد فلان استان است نمی شود به او رای نداده باشند! در انتخابات چاپ تعرفه و جابجایی آن در حضور ناظر و مجری انجام می شود، پلمپ می شود و در هر کجا اینها باید باشند و تعرفه ها با مشخصات دقیق وارد انتخابات می شود و فرآیندهای اینها را نمی توان خدشه دار کرد و تقلب امکان ندارد. چه این که سرنوشت انتخابات با چند میلیون رای جابجا شود. به علاوه این که شعب در مدارس است و معلم ها از معتمدترین افراد جامعه هستند. و تجربه نشان داده که برای معلم ها کمترین احتمال خیانت را هم نمی توان متصور بود. اوج خلاف این است که کسی به جای مادرش رای دهد که با این هم برخورد می شود. ما اگر از صبح تا شب روی این نکته تکیه کنیم و شفاف کنیم می توان فهمید که به رای مردم نمی شود خیانت کرد، واقعیت این است که آنقدر درگیر کار مدیریت می شویم فراموش می کنیم این شفاف سازی را انجام دهیم.

تعلق به جناح ها را در بررسی صلاحیت ها مورد توجه قرار می دهید؟ عضویت در سازمان و حزب در صورتی که سازمان و حزب مزبور غیرقانونی اعلام شده است به مفهوم رد صلاحیت است. این را دستگاه مربوطه به ما اعلام می کند یک نکته دیگر عرفی است ما بین اصلاحات و فتنه و همچنین دولتی ها و انحراف تفاوت می گذاریم، ما بر اساس قانون عمل می کنیم. ما سه دسته شرایط صلاحیتی داریم اول برخی عناوین و پست هایی که قبل از ثبت نام باید استعفا داده باشند، دوم شرایطی را که باید یک داوطلب داشته باشند مثل مدارک تحصیلی یا سن و تابعیت. کسی که می آید باید اعتقاد و التزام عملی به اسلام داشته باشد، کسی که در حوزه فتنه بازداشت شده است نمی تواند تایید شود.

یعنی مثلا عکس یک نامزد در فیس بوک عامل رد صلاحیت می شود؟ من تنها کسی نیستم که صلاحیت تعیین می کنم بلکه هیئتهای اجرایی و نظارت این وظیفه را برعهده دارند ولی چنین عکس هایی می تواند ملاک بررسی باشد. ولی شرایط دیگری هم هست. مثلا در قانون آمده است اعتقاد و التزام عملی به اسلام، این احرازی است و با استعلام اینترپل در نمی آید و ابراز وفاداری به جمهوری اسلامی هم احرازی است که توسط هیات ها احراز می شود، سوم نامزدها یک سری پست ها را نباید داشته باشند مثلا محکوم به تصرف اموال یا عضویت در حزب هایی که غیر قانونی بودن آنها اعلام شده، نباشند. یا مثلا اگر کسی به دلیل افترا و تهمت به حد محکوم شود در این صورت دیگر نمی توانید کاندیدا شود. یا کسی که معتاد باشد یا قاچاقچی نمی تواند کاندیدا شود. بررسی صلاحیت یک فرآیند سه وجهی است یک وجه حاکمیت، یک وجه حقوق ملت و یک وجه حقوق داوطلب است. حاکمیت ها کرسی خود را در اختیار شخصی قرار می دهد حق دارد افراد سالم را آنجا بنشاند و حق دارند که افراد با صلاحیت معرفی کند. بخشی از حقوق متعلق به مردم است، آنها باید به فرد منتخب خود اطمینان داشته باشند و وجه سوم داوطلب هم سرمایه و آبرو می گذارد و وارد می شوند که البته این فرآیند وقتی خوب است که منطبق با قانون باشد.

روند بررسی صلاحیت ها به چه صورت است؟ از یکشنبه 8 اردیبهشت به مدت ده روز زمان بررسی صلاحیت ها است وقتی این تمام شد، هفت روز هیات های اجرایی بررسی می کنند. نتیجه این هفت روز بررسی به هیات های نظارت داده می شود آنها هم 7 روز فرصت دارند. کسی که اجرایی رد کرد نظارت ما اجازه ورود به آن را ندارد. کسانی که تایید شدند نظارت می تواند با بررسی خود نتیجه خود را بگوید کسانی که رد می شوند و اعتراض می کنند در یک مرحله بالاتر شکایت آنها بررسی می شود. اعتراض داوطلبان کرسی های روستایی، هیات نظارت شهرستان و اعتراض داوطلبان کرسی های شهری را هیات نظارت استان رسیدگی می نماید.

یعنی ده روز قبل از انتخابات اسامی قطعی مشخص می شود؟ بله. یعنی 12خرداد

به نظر شما تقریبا چند درصد تایید می شوند؟ از هم اکنون نمی توان اعلام کرد و باید بررسی شود.

تعدادی از کاربران خبرآنلاین پرسش هایی را مطرح کرده اند و از شما پرسیده اند با چه مکانیزمی محل سکونت فرد را مشخص می کنید؟ برای کاندیدا شدن محل سکونت شرط نیست بلکه کسی که منتخب می شود باید در آن محل سکونت کند. ممکن است در روستایی فردی مناسب پیدا نشود اما مردم می توانند فردی را که مناسب است از جای دیگری دعوت نماید.

سوال کرده اند که شما سابقه مدیریتی در شورای نگهبان و فرمانداری دارید، از کدام بیشتر استفاده می کنید . از هر دو کمک می گیرم ما لازم داریم که تعامل کنیم ما قبل از انتخابات تفاهم نامه ای میان مجموعه ستاد انتخابات هیات نظارت استان هیات نظارت شورای نگهبان و مجلس خواهیم داشت دستورالعملی را در چهارچوب قوانین و آئین نامه ها توافق می کنیم که بر اساس آن اجرا کنیم. البته در عین حال ضمن این که همکاری با هم می کنیم ولی تشکیلات جدا است. البته گاهی ممکن است اختلافاتی باشد ولی همه بر اساس قانون قابل حل است.

در انتخابات شوراها اصلاح طلبان چه شانسی دارند؟ بنده به عنوان ناظر به این موضوعات ورود نمی کنم.

در شهرهای بزرگ چند درصد رد صلاحیت می شوند؟ نمی دانم.

شما در مجلس نهم در جبهه پایداری بودید چقدر به این گروه پایبند هستید؟ من به قانون، نظام و رهبری پایبند هستم و حتی اگر آنها بخواهند هم نمی توانم برای آنها کاری کنم. چون قانون این اجازه را به من نمی دهد. و نمی توانم کاری برای آنها بکنم چون یک نفر در مجموعه حدود 20 نفر هستم. در نتیجه نمی توانم اعمال نظر شخصی کنم.

تحلیل شما از عملکرد احزاب در انتخابات شوراها چیست؟ در شهرهای کوچک انتخابات شوراها روی ریاست جمهوری سایه می اندازد چون افراد برای پست خود فعالیت می نمایند اما در شهرهای بزرگ انتخابات ریاست جمهوری سایه بر انتخابات شوراها می اندازد. احتمالاً در شهرهای بزرگ شوراها، تلفیقی از لیست ها رای می آورد . یعنی همان که در مجلس نهم شاهد بودیم. برخی می گویند همه یکدست شوند برخی می گویند یک دست نباشد تا زدو بندی صورت نگیرد .

اگر کسی در روز رای گیری لیستی همراه داشته باشد تخلف کرده است؟ نه مشکلی نیست فقط باید لیست را با خود ببرد و آنجا نگذارد.

فردی پرسیده است چون مدرکش در اختیار دانشگاه بوده با گواهی مدرک تحصیلی برای ثبت نام اقدام کرده است اما با وجود تکمیل بودن مدارک از او ثبت نام نشده است... اگر کسی مدارکش تکمیل باشد باید ثبت نام شود و بررسی مدرک تحصیلی هم در صلاحیت هیات اجرایی است البته گاهی مدرک تحصیلی معتبر نیست که ما چند مورد این طوری داشتیم.

بررسی صلاحیت ها به موضوعی خاص تبدیل شده است. چرا این موضوع ضروری است؟ ما الان رد صلاحیت برایمان خیلی بد شده است در حالی که ما در زندگی خود نیز آنرا انجام می دهیم ... اگر ما شرکتی داشته باشیم آیا هر کسی را حساب دار می کنیم؟ و به هر فردی با هر سابقه ای مسئولیت می دهیم؟! طبیعی است که خیر، این موضوع نیز غیر از رعایت قانون، مبنای عقلی و عرفی نیز دارد.