شفاعتي براي اهل گناهان كبيره

فرهنگ نیوز: علماي ديني بر اين عقيده اند كه هر گناهي ( كبيره ، صغيره) از انجايي كه مخالف با فرمان خداوند است به خودي خود گناهي بزرگ محسوب مي شوند و مقیاس کوچک و بزرگ بودن گناه این نیست که آن را نسبت به ساحت مقدّس خداوند بسنجیم، زیرا براساس این سنجش، همه گناهان کبیره هستند. تقسیم گناهان بر اساس سنجش یک دسته از گناهان نسبت به دسته دیگر است. شاخص ترين راه شناسایی گناه در میان دانشمندان اسلامي این است که هر گناهی که در برابر ارتکاب آن وعده عذاب در قرآن داده شده باشد، گناه کبیره است. از جمله گناهان كبيره اي كه در جامعه ما به وفور ديده مي شود و در دين اسلام بر مرتکبین آنها وعده آتش دوزخ داده شده مي توان به: شرک به خدا ، نا امیدی از رحمت خدا ، قتل مومن ، تهمت ، خوردن مال یتیم ، فرار از جنگ ، خوردن ربا ، زنا ، قسم ناحق ، خیانت ، شهادت دروغ و کتمانش ، شراب خواری و ترک نماز ، نقض عهد و قطع رحم اشاره كرد. قرآن مجيد نيز به عنوان سرچشمه تقسيم گناهان كبيره و صغيره مي فرمايد: اگر از گناهان کبیره بپرهیزید، از گناهان کوچک شما در می‏گذریم. اكنون مي خواهيم بدانيم؛ فردی که درعمل گناه کبیره انجام می دهد مورد شفاعت قرار خواهد گرفت!؟ حجت الاسلام والمسلمین عالی در يكي از سخنراني هاي خود در رابطه با شفاعت فرد عمل كننده به گناهان كبيره گفت: " يه روز یکی از یاران امام کاظم (ع) سوالي در مورد شفاعت گناهكار پرسيد و امام فرمود: گناهکار دو جور است: گناهکاری که از گناه خوشش نمی آید و گناه با ذات او همجنسی ندارد،این نشانه ی این است که ذات او پاک است و از طینت اهل بیت است .یعنی گناهان آنها از عمق ذات نیست. مومن کسی است که از گناه اجتناب می کند و از گناه خوشش نمی آید. این فرد مثل الماسی است که در لجن افتاده است . وي در ادامه سخنانش گفت: در روايتي آمده است كه محبت امیرالمومنین نوری در ذات انسان است که گناه را پس می زند و نمی گذارد گناه وارد عمق جان او بشود. این فرد با شستشویی در دنیا پاک می شود. این فرد می تواند مورد رضایت خدا باشد. يك روز از امام علي (ع) پرسیدند که آیا شیعه ی شما گناه هم می کند ؟ امام فرمود : بله، پرسیدند که می توان به آنها فاسق گفت ؟ امام فرمود: می توان به آنها فاسق العمل و طیب الروح گفت. امام سجاد (ع) در دعای ابوحمزه می فرماید : خدایا من گناه تو را کردم و تو جبران کننده هستی ، من کسی هستم که بر آقای خودش جرات ورزیدم و گناه کردم ، خدایا اگر گناه کردم نخواستم با تو دشمنی کنم و هوای نفس بر من غالب شد و می دانم اشتباه کردم. رسول تُرک در عید نوروز به کربلا می رفت . او می گفت که من در طول سال روسیاه هستم و آخر سال به کربلا می آیم تا بشفاعت امام حسین (ع) رو سفید بشوم و برگردم. در ادامه امام فرمود: عده ای هستند که از گناه کردن خوششان می آید و آنها مورد رضایت خدا نیستند. وي در پايان سخنانش با اشاره به سوره مدثر گفت: در قيامت بهشتیان از جهنمیان می پرسند که چه چیزی باعث شد که به جهنم بروید ؟ آنها گفتند : ما جزو نمازگران نبودیم ،به مساکین کاری نداشتیم ، غرق در دنیا بودیم و تکذیب قیامت را می کردیم. شفاعت شامل این افراد نمی شود. کسانی هستند که نماز را کوچک می شمارند و نماز نمی خوانند. عده ای نيز هستند که نماز نمی خوانند ولی اگر در جایی بفهمند که آنها نماز نمی خوانند، خجالت می کشند. ممكن است شفاعت به اين افراد دير برسد. پس بين کسی که نماز نمی خواند و شرمنده است با کسی که نماز نمی خواند و به آن اهمیت نمی دهد فرق می کند." در آخر به ذكر حديثي از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در اين رابطه مي پردازيم. ايشان مي فرمايند :هر پيامبرى ، شفاعتى مى كند و من شفاعت خود را براى اهل گناهان كبيره امّت خود در روز قيامت ، نگه داشته ام .