عجیب‌ترین‌روشهای‌کاهش‌آلودگی‌هوا‌درپایتخت!

مهر: آلودگی هوای تهران در این سالها بحرانی شده است تا آنجا که‌سال گذشته هوای پایتخت رکوردار آلودگی در 10 سال اخیر شد و تهرانیها تنهادو روز هوای پاک را تجربه کردند. در این میان روشهای عجیبی از سوی نهادهای دولتی همچون آبپاشی آسمان و به تازگی نیز مه‌پاشی پیشنهاد شده است.

این سالها برای آسمان پایتخت ایام خوشی نبوده است. وزن تعداد روزهای ناسالم و بسیار ناسالم سنگین تراز روزهایی است که شهروندان تهران هوای سالم تنفس می کنند و در این میان به جای آنکه راهکارهای طرح جامع کاهش آلودگی هوای پایتخت اجرایی شود مجریان به دنبال روش هایی تازه و نا آشنا برای پاکسازی آسمان دود گرفته تهران هستند.

طرح ایجاد جت فن در اطراف تهران، آبپاشی آسمان تهران به وسیله هواپیماهای سم پاش ،آب پاشی سطح خیابانها،روشن کردن فواره بوستان ها، خیس کردن سطح خیابانها ومه پاشی که در کارگروه تخصصی کاهش آلودگی هوا نیز عملیاتی شدن آن به تصویب رسیده است بخشی از پیشنهادهای متفاوت و پر منتقد این سالها بوده است. اما در میان کدام روش عجیب ترین راهکار برای کاهش بحران الودگی هوای پایتخت بوده است؟

آب پاشی شهر تهران شوخی بامزه ای بود

سید محمد مجابی ،معاون علم و فناوری مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران به آب پاشی هوای تهران توسط هواپیماهای سم پاش رای می دهد و به مهر می گوید: این عجیب ترین کاری بود که می توانستند برای کاهش آلودگی هوای پایتخت انجام دهند و بیشتر به طنز و شوخی شبیه بود که بسیار بامزه بو .

او ادامه داد: به خاطر نمی آورم در گذشته چنین روشهایی پیشنهاد شده باشد اما پیش از این کارهای بسیار خوبی برای کاهش آلودگی هوای تهران شد که می توان به حذف سرب از بنزین، تدوین طرح جامع کاهش آلودگی هوا، مشخص کردن استاندارهای زیست محیطی و .. اشاره کرد.

طوفان ذهنی برخی مسئولان درد سر ساز است

ناصر کرمی ،کارشناس محیط زیست از دو پیشنهاد متفاوت در این زمینه سخن می گوید، یکی طرح آبپاشی آسمان تهران است و دیگری توقف فعالیت های عمرانی و ساخت و ساز در اطراف تهران به دلیل کاهش گردو خاک. او با بیان این که طرح ممنوعیت ساخت و ساز در زمان وارونگی هوا از سوی یکی از مسئولان سازمان محیط زیست آن زمان پیشنهاد شده بود به مهر می گوید: متاسفانه برخی از مسئولان به جای سخنان کارشناسی طوفان های ذهنی خود را به جای مستندات کارشناسی مطرح می کنند که بازتاب های منفی در سطح جامعه و مجامع علمی دارد .

متخصصان محیط زیست به جای خنده به گریه می افتند

میترا البرزی مدیر عامل انجمن پایشگران محیط زیست هم رای خود را به صندوق آب پاشی می اندازد و درباره روش های عجیب و غریبی که در این سالها برای مقابله با آلودگی هوا پیشنهاد می شود به مهر می گوید: سالها پیش با شروع فصل سرما و ظهور پدیده واژگونگی هوا بحث های آلودگی هوای تهران و پنج شهر بزرگ دیگر ایران موضوع بحث می شد. متاسفانه آنقدر برای حل این معضل اقدامات اساسی صورت نگرفت که سالهاست دیگر حتی در بهار و تابستان نیز با آلودگی شدید هوای تهران و شهرهای بزرگ مواجه هستیم و پدیده جدید ریزگردها نیز به این معضل افزوده شده است. سالهاست سلامت شهروندان با این آلودگی ها در معرض تهدید جدی و عملی است و کسی اقدامی برای رفع این آلودگی سمی و خطرناک نمی کند.

او ادامه می دهد: متاسفانه مسئولین و متولیان امور در عوض اجرایی کردن برنامه مدیریت جامع کنترل آلودگی هوا که با هزینه گزاف و نظرات کارشناسی و تجارب موفق سایر کشورها تهیه و به تصویب رسیده و کلیه راه حل های کارشناسی و قابل اجرا و موثر در آن بیان شده است، در این چند سال اخیر حرف ها و راه حلهای عجیب و شگفت انگیز جدید ارایه می دهند یا وجود گازهای سمی در هوا را انکار می کنند و می گویند هیچ اثری از منوکسید کربن و ناکس و ساکس در هوای آلوده تهران نیست و فقط ذرات معلق در هوا وجود دارد که آن هم از کشورهای همسایه به ایران می آید.

البرزی اضافه می کند: در چند سال گذشته راه حل هایی مانند آب پاشی در هوا توسط هواپیما و یا نصب پنکه های بزرگ برای انتقال آلودگی شنیده و یا اجرا شد که متخصصین را به جای خنده به گریه می اندازد. شنیدن این جملات از مقامات مسئولی مانند ریاست سازمان حفاظت محیط زیست واقعا جای شگفتی دارد. بیان این مطالب توهین به شعور مردم و کارشناسان است. من نمی دانم چه اصراری است که به جای استاندارد کردن خودروها و سوخت و از رده خارج کردن ماشین های قدیمی و بهبود کمیت و کیفیت ناوگان ترابری عمومی شهری، که راه حل های واقعی برای حل معضل آلودگی هواست چنین پیشنهاداتی ارایه شود.

مه پاشی از آب پاشی عجیب تر است

اسماعیل کهرم، کارشناس محیط زیست آب پاشی تهران توسط هواپیماهای سمپاش را روشی عجیب برای کاهش آلودگی هوای تهران می داند اما رای خود را به عنوان عجیب ترین روش مقابله با آلودگی هوا تهران به مه پاشی می دهد و به خبرنگار مهر می گوید: وقتی آب پاشی آسمان تهران جواب نداد چگونه می خواهند با مه پاشی از آلودگی هوای پایتخت بکاهند.

او ادامه می دهد: زمانی می خواستند توسط دود کش های بزرگ آلودگی ها را از سطح پایتخت به سمت بالا هدایت کنند،یک زمان هم سطح خیابان را آبپاشی کردند، اینها به جای آن که با منشا آلودگی مقابله کنند به دنبال روش های غیر علمی هستند .

کهرم خطاب به ارائه دهندگان این طرح ها می گوید: به جای این کارها 2 میلیون و 800هزار موتورسیکلت آلاینده که به میزان 8 برابر حد استاندارد آلایندگی تولید می کنند را از رده خارج کنید. مراکز معاینه فنی را افزایش دهید و الزام معاینه فنی دو ساله خودروها را پیگیری کنید. کارخانه های آلاینده را از شعاع 120 کیلومتری تهران دور کنید و اجازه ساخت و ساز در مسیر بادهای قالب را در پایتخت ندهید.

اما صدرالدین علی پور، کارشناس محیط زیست هم مانند بیشتر کارشناسان به آب پاشی به عنوان عجیب ترین روش رای می دهد و به مهر می گوید: این روش برای شهری در مقیاس تهران عجیب بود و هر روشی به جز کنترل آلودگی هوا و محیط زیست از مبدا غیر علمی است حالا چه آب پاشی باشد یا استفاده از جت فن و مه پاشی .

وی ادامه می دهد: این روش ها در مساحت های چند صد متری و حتی یک هکتاری شاید کار آمد باشد اما در شهری مانند تهران که جزو معدود کلان شهرها با این جمعیت است عجیب است. اساسا ما باید به دنبال کنترل آلودگی ها از آلودگی های خاک و آب گرفته تا هوا باشیم.

علی پور اضافه می کند: تجربه های جهانی کلان شهرها نشان می دهد آنها به دنبال شناسایی منابع آلودگی چه متحرک و چه ساکن هستند و تلاش می کنند با تولید خودرو هایی که از سوخت پاک استفاده می کنند تولید آلودگی را به صفر برسانند اما برخی مسئولان ما به دنبال روش هایی که بیشتر به سرگرمی و بازی شبیه است هستند .

در زیر نتایج رای گیری از کارشناسان محیط زیست در خصوص عجیب ترین روش کاهش آلودگی هوای پایتخت می آید :

اما تجربه نشان داده است همیشه روش های عجیب و غریب برای کاهش آلودگی هوا بسیار زود اجرایی می شوند. هرچند که مخالفان سرسختی داشته باشند. زمستان سال 89 بود که آب پاشی آسمان تهران عملیاتی شد. در حال حاضر نیز اجرای روش مه پاشی هم در کمیته تخصصی کاهش الودگی هوای تهران تصویب شد و باید منتظر زمان اجرایی شدن آن ماند و دید چگونه تولید مه از ذرات 2.5 میکرونی هوا می کاهد.