شغل امام حسين (ع) چه بود؟

جام جم نوشت: براي اعياد شعبانيه، مي‌شود پلاكارد زد، چراغاني كرد، طاق نصرت بست، شيريني و شكلات و شيركاكائو پخش كرد، مداحي كرد يا مداحي و مولودي شنيد، ويژه‌نامه منتشر كرد، جنگ شادي و فيلم‌هاي كمدي كلاسيك در تلويزيون نشان داد و خيلي كارهاي ديگر! اما گاهي يك رجوع، ورق زدن چند كتاب تاريخي و سيره و سنت، زير و رو كردن چند سايت و بالاخره پيدا كردن يك جواب به يك سوال، آن هم در ميانه عيد امام حسين(ع) يك طور ديگري است. انگار آن جرقه شعف‌آلود از پيدا كردن يك جواب، به اندازه همه آن چراغاني‌ها و پلاكاردها خوشحالت مي‌كند. جواب اين است: برخلاف بسياري از مردم آن زمان كه صرفا از بيت‌المال سهم مي‌گرفتند، امام حسين(ع) و البته همه ائمه‌اطهار(ع) به معني دقيق كلمه شغل داشتند و از سهميه ماهانه بيت‌المال امرار معاش نمي‌كردند. امام حسين بن علي(ع)، سيدالشهدا(ع) كشاورز بود، مانند پدرش علي(ع)، البته يك كشاورز ثروتمند كه خودش عرق هم مي‌ريخت و شخم مي‌زد و مي‌كاشت و مي‌بخشيد و از اين ثروت در راه هدايت خلق استفاده مي‌كرد. به طور مشخص امام حسين(ع) متولي باغ‌هاي موقوفه حضرت اميرالمومنين(ع) در كوفه و مدينه بود و جالب اين‌كه متن وقف‌نامه امام علي(ع) به حسنين(ع) در نهج‌البلاغه آمده است. و نكته جالب اين‌كه تا امام صادق(ع) ائمه‌اطهار(ع) همه بر همين سنت كشاورزي بوده‌اند اما امام صادق(ع) علاوه بر كشاورزي، تجارت هم مي‌كردند و همين نمايانگر ارزش والاي كار و فعاليت و توليد سودمند در مكتب اهل بيت (ع)‌ است. خيلي خلاصه و خودماني بايد گفت ميلاد امام حسين(ع) به همان اندازه كه مي‌تواند روز پاسدار باشد ـ كه هست، چرا كه حسين (ع) سالار همه پاسداران مرزهاي حق و حقيقت است ـ مي‌تواند روز كشاورز هم باشد؛ روزي كه مدت‌هاست از تقويم و خاطره و حتي رسانه‌هاي ما فراموش شده است.