رشد هزینه سلامت در ایران

مهر: دکتر عباس کبریایی زاده مدیرعامل شرکت داروسازی اسوه در اولین همایش سراسری مدیریت و اقتصاد دارو افزود: برخورد فعلی با صنعت داروسازی کشور مطابق با اهداف برنامه پنجساله توسعه نبوده و امیدی برای تحقق آن ایجاد نمی کند. وی با سخنرانی تحت عنوان " تحلیل آینده نگارانه وضعیت داروی کشور در سال 1404 " و ارایه آمار و ارقام از روند جهانی مرگ ناشی از بیماریها تا سال 2020 میلادی، دلایل لازم برای افزایش رشد هزینه های درمان طی سالهای آتی را بیان کرد. کبریایی زاده گفت: بررسیها نشان می دهد که طی سالهای آتی بیشترین مرگ و میر، ناشی از بیماریهایی همچون سرطانها، اسکمی های قلبی و اختلالات عروقی خصوصا عروق مغز ، عفونتهای قابل انتقال مثل ایدز است که نه پیشرفت تکنولوژی باعث ریشه کنی آنها می شود و نه کاملا قابل پیشگیری می باشند لکن به دلیل تولید داروها و روشهای نوین پزشکی امکان افزایش طول عمر بیماران به طور قابل توجه ای وجود دارد. بنابر این با افزایش امید به زندگی و افزایش طول عمر ، هزینه های درمان بشدت رشد می کند. هزینه بیماریهایی مانند پارکینسون، الزایمر و دیگر بیماریهای نورودژنراتیو به شدت افزایش خواهد یافت. وی اظهارداشت: جامعه صنعتی برای مدیریت اقتصاد سلامت خود ، کنترل و کاهش هزینه ها در پی استفاده از تکنولوژی است، درصورتی که حتی کشورهایی مانند چین، هند ، برزیل و آرژانتین بیش از ایران ، برای خود زیرساختهای تکنولوژی ایجاد کردند. کبریایی زاده تاکید کرد: با توجه به روند رو به رشد هزینه های دارو، این کشورها سعی می کنند در حوزه تکنولوژی هم هزینه کنند تا بتوانند مصرف دارو را از طریق تکنولوژی ، متناسب کنند. وی تصریح کرد: متاسفانه ما در برخی از حوزه ها مانند حوزه های نوین درمان در برقراری دیالوگ صنعتی بسیار عقب هستیم و بیشتر پیشرفتهایی که مطرح می شود در حوزه دانشگاه است نه صنعت. این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: ادبیات صنعت، ما را تحت تاثیر قرار می دهد و در همگرایی جهانی نیز صنعت ، تکنولوژی و اقتصاد به طور همزمان مطرح می کند. وی با توجه به روند رو به رشد جمعیت ، برآورد کرد که در سال 1404 ، جمعیت ایران به 88 تا 89 میلیون نفر برسد و آنچه که مسلم است جمعیت کشور از منطقه تبعیت کرده و از رشد جهانی نیز بالاتر می رود. این استاد دانشگاه تاکید کرد: آنچه که ما باید انتظار داشته باشیم این است که بیماریها به سمت مزمن شدن پیش می روند ، فرآیندهای درمان تغییر می کنند ، انتظارات افزایش یافته و ضمن آنکه جامعه به سمت پیر شدن می رود، هزینه های درمان و سالم زیستن رشد خواهد کرد. وی همچنین براساس بررسیهای انجام شده، پیش بینی کرد که هزینه های سلامت در جهان به بیش از 20 درصد می رسد و در ایران نیز که در حال حاضر 5 الی 6 درصد رشد قابل توجهی خواهد داشت. کبریایی زاده افزود: در عین حال می توان پیش بینی کرد که حداقل تا سال 2020 میلادی که چشم انداز 1404 نیز همان زمان است، تغییر ویژه ای در شیوع بیماریها در ایران و جهان رخ نخواهد داد. وی با اشاره به اینکه بیماریهای گروه آنکولوژی ، تنفسی و گوارش ، در آینده می توانند نقش اساسی در اقتصاد سلامت ما داشته باشند، گفت: سرطانها، دیابت و چاقی از جمله مشکلات ایران و جهان هستند که کشورهای دیگر سعی می کنند با برنامه ریزی ، آموزش ، تولید داروهای مورد نیاز و سرمایه گذاری در این جهت ، آنها را کنترل کنند. این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با نشان دادن نمودارهایی از وضعیت بازار دارویی ایران ، افزود: عمده رشد بازار دارویی ایران طی 13 سال گذشته مربوط به سهم داروهای وارداتی در بازار ایران می شود و گویای این مهم است که ارزش داروهای تولید داخل کاهش چشمگیری پیدا کرده است. وی اظهارداشت: رشد عددی مصرف دارو در ایران حدود 6 درصد است که با جمعیت و رشد جهانی مطابقت دارد ولی ارزش ریالی آن به نفع داروهای وارداتی است که افزایش پیدا می کند و این وضعیت ما را متوجه خلاء تکنولوژیهای نوین در کشور می کند. کبریایی زاده بر همین اساس پیش بینی کرد ارزش ریالی 4 درصد داروی وارداتی برابر با ارزش 96 درصدی تولید داخل بشود. وی با اشاره به اینکه هم اکنون ارزش یک واحد داروی وارداتی 12 تا 13 برابر بیشتر از ارزش یک قلم داروی تولید داخل است ، افزود: نسبت قیمت داروی تولید داخل به داروی وارداتی نشان می دهد که " یک واحد داروی تولید داخل 8 درصد یک واحد داروی وارداتی ، قیمت دارد " و این شرایط ثابت می کند ، شاخصهایی که باید ما را در صنعت داروسازی پشتیبانی کند و باعث شکوفایی و خودکفایی ما بشود ، نتوانسته در قیمت گذاری کارآیی داشته باشد. کبریایی زاده در پایان گفت: برای تحقق اهداف برنامه پنجساله توسعه کشور و رسیدن به توسعه ای پایدار ، می بایست سرمایه ها را در راستای ایجاد زیرساختهای لازم و پر کردن خلاء تکنولوژی ، سوق دهیم ضمن آنکه به قیمت داروهایی که در داخل کشور تولید می شوند توجه داشته باشیم چون قیمتهای فعلی و سیستمهای قیمت گذاری فعلی، کارآیی لازم را برای ایجاد اقتصاد ی پویا و کارامد که جوابگوی نیازهای آیندگان باشد و عاملی تشویقی برای سرمایه گذاری در حیطه های نوآورانه باشد، ندارند.