هنگامی‌که‌کعبه‌هم‌نوای‌ولای‌علی(ع)می‌شود

فارس: 9 رجب سال 30 عام‌الفیل «فاطمه بنت اسد» مشغول طواف است که ناگاه کعبه شکاف بر می‌دارد، فاطمه به درون آن می‌رود، هنگامی که مولودش بعد از 4 روز پا به عرصه گیتی می‌گذارد، کعبه نیز هم نوای ولایت علی می‌شود. چند روزی به میانه رجب سال 30 عام‌الفیل باقی نمانده است، فاطمه بنت اسد در حالی که به طواف خانه خدا مشغول است، با خدای خویش راز و نیاز می‌کند و از او می‌خواهد که درد زایمان را برای او آسان گرداند: «پروردگارا! به تو و پیامبران و کتاب‌هایی که از طرف تو نازل شده‌اند، ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم خلیل را تصدیق می‌کنم؛ او که این خانه عتیق را بنا کرد، پس به حق آن کسی که این خانه را ساخت و به حق کودکی که در رحم دارم، ولادت این کودک را بر من آسان فرما». در همین هنگام حادثه‌ای شگفت روی می‌دهد که هرگز در تاریخ سابقه نداشته و رخ نداده است، دیوارهای خانه خدا در قسمت رکن یمانی ترک بر می‌دارند و شکافی بزرگ در آن ایجاد می‌شود، فاطمه مات و متحیر به اطراف نگاه می‌کند، بی اختیار وارد کعبه می‌شود و دیوار دوباره به حالت اول بر می‌گردد، با اینکه دیگران هر چه تلاش کردند، نتوانستند از طریق درب کعبه وارد خانه خدا شوند. آری به خواست الهی فاطمه چهار روز مهمان خانه خدا می‌شود و در این مدت از غذاهای بهشتی تناول می‌کند، از کعبه خارج می‌شود در حالی که کودکی در بغل دارد، در این حین هاتفی ندا می‌دهد: «ای فاطمه او را به نام علی نام گذاری کن! پس او علی است و خدای علی اَعْلی است که می‌گوید: به راستی، اسم او را از اسم خودم جدا ساختم و او را به ادب خود پرورش دادم و او را بر پیچیدگی‌های علم خود آگاه ساختم و او کسی است که... بر بام خانه من اذان خواهد گفت و مرا تقدیس و تمجید خواهد کرد، پس خوش به حال کسی که او را دوست بدارد و اطاعتش کند و وای بر کسی که او را دشمن بدارد و نافرمانی کند». این حادثه عظیم مورد اتفاق شیعه و سنی است، اما به راستی چرا باید کودکی در درون خانه خدا پا به عرصه حیات دنیای بگذارد، مگر محیط امن الهی پاک نیست که کودکی در آن به دنیا آید؟ در ولادت امیرالمومنین (ع) در درون خانه خدا سری نهفته است که تعقل و تفکر در آن انسان را به سوی حقیقت رهنمون می‌سازد، ابتدا کافی است به شجره امام علی نگاه می‌اندازیم، او علی پسر ابیطالب پسر عبدالمطلب و نسب او به ابراهیم خلیل الله بر می‌گردد، پدر و مادرش هر دو هاشمی هستند، پس لحظه‌ای از اجداد او از شرک نورزیدند و همواره یکتاپرست بودند، چه صلب‌های پاک و رحم‌های مطهری که عهده‌دار انتقال نبوت و امامت بودند. ولی دومین نکته با توجه به نص قرآن کریم، شگفتی انسان را چند برابر می‌کند، زیرا هنگامی که حضرت مریم سلام الله علیها را درد زایمان فرا می‌گیرد، به او خطاب می‌شود که محراب و عبادتگاه را ترک گوید و به نقطه دور دستی پناه برد، چرا که اینجا عبادتگاه است، نه زایشگاه! با اینکه مریم معصوم و فرزندش نیز از پیامبران اوالعزم است، اما خداوند متعال فاطمه بنت اسد را به درون مقدس‌ترین عبادتگاه خود، یعنی کعبه دعوت می‌کند و این فراخوانی همراه با حادثه‌ای شگرف است. ولادت علی علیه‌السلام در درون خانه توحید، نشانه‌ای است برای آنان که راه توحید را گم‌کرده‌اند، خدواند عز و جل در پرتو این حادثه عظیم انسان را متوجه این موضوع می‌کند که اگر من را به عنوان رب خود می‌خوانید، باید ولایت بنده‌ام علی را نیز قبول داشته باشید، هفت بار در گرد خانه کعبه گشتن با قبول داشتن ولایت علی معنا پیدا می‌کند و علی جدا از خدا نیست، آری هر روز هزاران مسلمان به سوی خانه خدا نماز می‌گذارند، کافی است که لحظه‌ای درنگ کنند که علی (ع) در درون خانه توحید جای دارد.