مردم کدام شهر بیشتر دعوا می کنند؟

شرق: به ازای هر 138‌هزار نفر در تهران یک پرونده نزاع و درگیری در سازمان پزشکی قانونی ثبت می‌شود. این آمار سازمان پزشکی قانونی است که می‌گوید مردم استان تهران با 86‌هزار و 628 مورد بیشترین مراجعات نزاع را داشته است. فرمانده انتظامی تهران هم چندی پیش اعلام کرده بود که براساس آمار نزاع و درگیری خیابانی پایتخت‌نشین‌ها در رتبه اول مهم‌ترین تماس‌های گرفته شده با پلیس محسوب می‌شوند. یک کارشناس مسایل اجتماعی معتقد است که احساس تنهایی و عدم تجانس فرهنگی و گروهی بین مردم شهر تهران علت اصلی بروز رخداد نزاع در این شهر است؛ شهری که با مهاجرت بالا و مشکلات اقتصادی کلان دست و پنجه نرم می‌کند. آمار نزاع و درگیری از آن دسته از آماری است که نه فقط در تهران بلکه در تمام کشور وجود دارد، چراکه تعداد مراجعان نزاع در فاصله سال‌های 1385 تا 1389 به پزشکی قانونی نشان می‌دهد که در این سال‌ها بیشترین تعداد مراجعان نزاع با رقم 629‌هزار و 36 نفر در سال 1389 و کمترین آن با رقم 547‌هزار و 521 در سال 1386 ثبت شده است. در این میان استان تهران با 86 هزار و 628 پرونده نزاع در صدر استان‌های پر نزاع و خراسان جنوبی با دو هزار و 347 مورد کمترین پرونده نزاع در کشور را داشته است. این آمارها همچنین نشان می دهد در طی این نزاع ها در مجموع 153 هزار و 226 زن و 373 هزار و 676 مرد درگیر بوده اند. اما جدیدترین آمارها نشان می‌دهد در 10ماهه سال‌جاری 526‌هزار و 902 مورد، معاینات نزاع در مراکز پزشکی قانونی کشور صورت گرفته، این آمار نسبت به مدت مشابه سال قبل که مراجعات نزاع 552‌هزار و 173 مورد بود، 6/4درصد کاهش یافته است. آماری که مورد چالش یک جرم‌شناس است چراکه به گفته او کاهش چند‌درصدی آمار نزاع نشان‌دهنده کاهش نزاع و درگیری در کشور نیست و بسیاری از آمارها در قالب‌های پیدا و پنهان در این دست قرار نمی‌گیرند اما همیشه رخ می‌دهند. تنهایی ریشه خشونت در تهران است تجانس فرهنگی و گروهی یکی از اهرم‌هایی است که می‌تواند از نزاع و درگیری فردی و گروهی بکاهد. به گفته امان‌الله قرایی‌مقدم اگرچه ریشه خشونت، اول از خانواده‌ها شروع می‌شود اما یکی از عواملی که باعث نزاع و درگیری می‌شود عدم تجانس فرهنگی و گروهی است: «تهران شهر تنهایی‌ها و بیگانه‌هاست، در شهرهایی مثل تهران، اصفهان، مشهد و کرج که تجانس گروهی به هم می‌خورد، افراد ترس از شناخته‌شدن را از دست می‌دهند. این موضوع در تهران و نقاطی مثل اطراف راه‌آهن، ترمینال‌جنوب و نقاطی که مهاجرپذیر است، بیشتر دیده می‌شود. به اعتقاد او اگر در خراسان‌جنوبی که مهاجرت کم است این آمار هم کمتر ثبت می‌شود به این دلیل است که افراد هنوز دارای اعتقادات مذهبی قوام یافته‌اند که جنگ و نزاع گروهی کمتر دیده می‌شود.» به گفته قرایی، اقلیم هم یکی از مولفه‌های تشدید این مساله است: «وقتی که وارد بحث اقلیم می‌شویم و می‌خواهیم از نتایج اقلیم‌شناسان استفاده کنیم، عوامل دیگری مثل بیکاری، تورم، فقر و برخوردهای نامناسب مطرح می‌شود که افراد را به سمت تنهایی سوق می‌دهد. علاوه بر تمام این موضوعات رنگ لباس و رنگ در و دیوار و نبود شادی و نشاط سبب بروز اختلافات و درگیری بین افراد می‌شود. مثلا لباس کثیفی که یک کارگر به تن دارد هر لحظه ممکن است باعث بروز تنش در افراد شود.» کاهش آمار، دلیل کم بودن نزاع نیست سعید خراطها آسیب‌شناس و جرم‌شناس درباره این آمار از پزشکی قانونی به عنوان یک مرجع آگاه اطلاعاتی که اطلاعاتی هرچند خام ارایه می‌دهد دو نکته را قابل ذکر می‌داند: «اول اینکه پایین آمدن چند ‌درصدی تعداد نزاع ثبت‌شده در مراکز پزشکی قانونی لزوما نشان‌دهنده پایین آمدن خشونت در جامعه نیست بلکه برخی از درگیری‌ها هستند که تبدیل به قتل یا تهدید لفظی شده که از آمار نزاع و درگیری یا خارج است یا گزارش نمی‌شود.» به گفته او برخی از نزاع‌ها هم هستند که به دلیل ناامیدی از پیگیری به مراکزی چون پزشکی‌قانونی اعلام نشده و منجر به شکایت نشده است.: «اینکه الان تهران به عنوان بیشترین و خراسان‌جنوبی به عنوان کمترین موارد نزاع رخ داده اعلام می‌شود این عدد باید به نسبت جمعیت سنجیده شود. طبیعی است که اکثر رخدادهای اجتماعی در تهران رخ می‌دهد. در برخی از استان‌های کشور مثل لرستان، آذربایجان، سمنان و همدان اگر از نظر تعداد به جمعیت محاسبه شود، شاید این ارقام سه یا چند برابر تهران شود.»