ساخت آنزيم مصنوعی كارآمدتر از نوع طبيعی!

ايسنا: بيماري «لوگريگ» يا تصلب جانبي آميوتروفيک، وضعيتي است که سلول‌هاي عصبي مغز و نخاع را که مسؤول کنترل حرکت ارادي ماهيچه هستند، تحت تأثير قرار مي‌دهد. علت اين بيماري رسيدن آسيب اکسيدي به سلول‌ها است که ناشي از حذف ناقص گونه‌هاي اکسيژني واکنش‌پذير (ROS) است. «دينگ ما» از دانشگاه پکن و همکارانش يک نانوکامپوزيت آپوفريتين - سريا (CeO۲) ساختند که اين گونه‌هاي اکسيژني واکنش‌پذير مضر را حذف مي‌کند. آنها متوجه شدند که اين نانوکامپوزيت از آنزيم آنتي اکسيدان طبيعي سوپراکسيد ديسموتاز (SOD) که در تمام سلول‌ها موجود است، کارآمدتر است. فرايند تشکيل نانوکامپوزيت آپوفريتين - سريا: شکستن پوسته نرم آپوفريتين براي کپسوله کردن نانوسريا جهت زيست‌سازگار کردن آن اين محققان تشخيص دادند که براي ساخت يک گنديده‌خوار ROS فعال و زيست‌سازگار، به ترکيب يک نمونه با خاصيت آنتي‌اکسيداني بالا با چيزي که به سهولت توسط سلول‌هاي هدف قابل پذيرش باشد، نياز دارند. بنابراين، آنها نانوسريا آنتي‌اکسيداني را در داخل قفسه‌هاي پروتئيني آپوفريتين (AFt) کپسوله کردند. اين پژوهشگران طي فرايندي که آن را فرايند تجزيه - بازسازي ناميده‌اند، پوسته نرم آپوفريتين را شکسته و دور هسته‌هاي سخت نانوسريا پيچاندند. در تست‌هاي انجام شده، اين گونه‌هاي نانوکامپوزيتي قادر به حذف بيش از ۷۰ درصد ROS در نمونه بودند، در حالي‌که SOD فقط ۲۰ درصد و سريا به تنهايي هم فقط ۱۰ درصد را از بين مي‌برند. اين افزايش فعاليت AFt-CeO۲ ناشي از انتقال بار در سطح مشترک زيست آلي است که با توجه به اظهارات «دينگ ما»، منحصر به فردترين ويژگي گنديده‌خوار ROS است. AFt-CeO۲ همچنين نسبت به نانوسرياي کپسوله نشده در تست‌هاي انجام شده روي سلول‌هاي سرطاني کبد بهتر است و جذب بيشتر و سميت خيلي کمتري نشان مي‌دهد. با توجه به اظهارات «ويليام شلف» که يک متخصص ذرات نانوسريا و استفاده از آنها به عنوان آنتي‌اکسيدان در دانشگاه کالج پزشکي فلوريداي مرکزي است، اين زيست‌سازگاري در حکم يک نويد بزرگ براي کابردهاي بالقوه در مبحث سلامت است. «دينگ ما» متقاعد شده است که اين ساختارها پتانسيل بزرگي در درمان بعضي انواع خاص بيماري‌هاي لاعلاج دارند. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را تحت عنوان «نانو - ترافل (truffle) آپوفريتين - سريا که فعاليت آنزيمي اکسايش - کاهش مصنوعي عالي دارد» در مجله «Chem. Commun.» منتشر کرده‌اند.