کارشناسی ارشد راهی برای تعویق بیکاری

فارس: ورود به مقطع کارشناسی ارشد به نوعی کلاس اجتماعی، گذران اوقات بیکاری و امید به یافتن کار بهتر تبدیل شده است بی آنکه پشت این سیل خروشان برنامه ای برای افزایش بهره وری باشد. ادامه تحصیل و قبولی در آزمون تحصیلات تکمیلی این روزها به رقابتی داغ در میان جوانان تبدیل شده است و در این میان پسران در تصاحب صندلی داغ کارشناسی ارشد قافیه را به دختران واگذار کرده‌اند. اما ساعت‌ها، روزها و ماه‌ها درس خواندن به امید قبولی در آزمون کارشناسی ارشد دست آخر نتیجه‌ای نخواهد داشت جز گذاشتن مدرک روی مدرک؛ چرا که در نظام آموزشی فعلی دانشجو صرفاً می‌آموزد تا حفظ کند و امتحان دهد به گونه‌ای که پس از اتمام تحصیلات در بسیاری موارد تخصصی ندارد تا در برابر کارفرما قد علم کرده و تسلطش به کار را برای او به نمایش بگذارد. به همین دلیل است که ورود به مقطع کارشناسی ارشد صرفاً به انگیزه‌ای برای بالا بردن کلاس اجتماعی، گذراندن وقت و امید برای یافتن کار بهتر تبدیل شده است و آفت‌هایی را برای جامعه دختران از جمله تأخیر در ازدواج را به همراه دارد. در انتهای این مسیر خوشبختی در انتظار ننشسته است چرا که با اتمام تحصیلات بازهم زندگی به همان روال گذشته در جریان خواهد بود. منیره غلامی توکلی، کارشناس آموزش در گفت‌و‌گو با خبرنگار زنان باشگاه خبری فارس «توانا» درباره رشد روزافزون ورود دختران به مقطع تحصیلات تکمیلی اظهار داشت: بعد از انقلاب اسلامی ایران، با توجه به نیاز جامعه به جوانان تحصیلکرده و متخصصان متعهد، نوعی انقلاب تحصیلی در مقاطع دانشگاهی برای کسب مدرک و اخذ جایگاه علمی و اجتماعی پدید آمد. وی افزود: کمبود کرسی‌های دانشگاهی و کثرت متقاضیان برای ورود به دانشگاه رقابت علمی را با گذشت زمان به مبارزه علمی میان جوانان تبدیل کرد در این روند رو به رشد چند سالی آقایان بیشترین درصد ورود به دانشگاه‌ها را از آن خود کردند اما بعد از گذشت چند سال با توجه به اینکه انقلاب اسلامی ایران جایگاه بانوان را در تمام عرصه‌ها تعالی بخشیده، دختران گوی رقابت را از پسران ربودند و هنوز هم چنین است. این کارشناس آموزش گفت: هر چه از تاریخ پیروزی انقلاب جلوتر می‌رویم انگیزه جوانان برای ساخت کشور و جبران عقب ماندگی‌های علمی بیشتر می شود. تا جایی که مسئولان برای خدمت رسانی به متقاضیان ورود به دانشگاه، انواع مختلف دانشگاه‌های دولتی،‌پیام نور،‌ آزاد، علمی - کاربردی،دانشکده‌های فنی و حرفه‌ای، دانشگاه‌های مجازی و فراگیر پیام نور را که هر کدام با توجه به شاخصه‌ها و کاربردهای خود دانشجو می‌‌گرفتند، تأسیس کردند تا هر قشری بنابر موقعیت زمانی و مکانی خود بتواند وارد دانشگاه شده و بر میزان علم و توانمندی خود بیفزاید. * وقتی مدرک کارشناسی ارشد به نوعی امتیاز اجتماعی تبدیل می‌شود غلامی توکلی ادامه داد: هم‌اکنون جمع کثیری از میان بانوان که تربیت‌کنندگان نسل‌های آینده و مدیران خانواده هستند دارای تحصیلات عالیه هستند به طوری که اینک با گذشت زمان شاهد عدم حضور کافی و شایسته زنان و دختران در مناسبات فرهنگی و خانوادگی هستیم مشکلی که کم کم به چالشی مهم تبدیل می‌شود و این زنگ خطری برای ماست. وی تصریح کرد: در این مسیر، جوانان هم بدون اینکه بدانند غیر مستقیم به اصطلاح بازاری "کالای بیشتر از تقاضای بازار شده‌اند" کارشناسان و کارشناسان ارشدی که برای فعالیت آنها در پشت میزهای اداری متناسب با جایگاهشان، عرصه‌ای وجود ندارد. این کارشناس آموزش با اشاره به اینکه در مدت زمانی کوتاه، انگیزه ترقی علمی در راه پیشرفت کشور به نوعی امتیاز اجتماعی و انسانی تبدیل شد، عنوان کرد: زمانی که مدرک تحصیلات تکمیلی برای ورود به کتابخانه‌ها، داشتن رتبه کارمندی و اداری، اخذ اینترنت پر سرعت و حتی انتخاب همسر به امتیازی قابل توجه تبدیل شد در اینجا بود که دانشگاه و مراحل تحصیلات تکمیلی دیگر محلی برای یادگیری و مرحله‌ای برای افزایش دانسته‌ها نبود بلکه کارخانه‌ای شد که مدرک تولید می‌کرد و بدون کارشناسی، ‌کارشناس‌ها و کارشناسان ارشد علوم مختلف را وارد بازار کار و اجتماع می‌کرد. * ادامه تحصیل برای رهایی از اوقات سخت بیکاری غلامی توکلی اظهار داشت: ورود به دانشگاه برای برخی از دختران راه فرار یا شاید قتلگاهی برای ذبح کردن اوقات سخت بیکاری شده است؛ به طوری که اگر از جوانی پرسیده شود چرا در آزمون‌های دانشگاهی شرکت می‌کند یا اینکه اخذ مدرک تحصیلی بالاتر به چه کارش می آید؟ می‌گوید "از بیکاری که بهتر است"، "‌دوستان شرکت کردند گفتم من هم بی نصیب نمانم" یعنی انگیزه شرکت در آزمون تحصیلات تکمیلی، پرکردن اوقات فراغت است. وی اضافه کرد: متأسفانه گاهی اوقات برخی جوانان ورود به دانشگاه را ورود به مکانی جهت دیده شدن و انتخاب شدن برای تشکیل زندگی می‌دانند از طرف دیگر مردان جامعه که هر کدام برای تشکیل زندگی و گذران آن نیاز به شغل و تأمین نیازهای اولیه زندگی دارند بعد از گذران هر مرحله علمی وقتی با بیکاری روبه‌رو می‌شوند،‌ مدرک تحصیلی بالاتر را نوعی کسب امتیاز برای پیدا کردن شغل مناسب در این بازار کساد می‌بینند و در تلاش برای رسیدن به این مهم در کنکورها و آزمون‌های ورودی مقاطع تکمیلی با انگیزه شغل‌یابی شرکت می‌کنند. این کارشناس آموزش تصریح کرد: جای تأسف و درنگ دارد که چرا باید در جامعه ما شرکت در آزمون‌‌های مقاطع تحصیلات تکمیلی دیگر برای شکوفایی علمی نباشد بلکه به موضوعی برای گذران وقت و امیدی برای یافتن شغل تبدیل شده است. غلامی توکلی با بیان اینکه در نگاهی دیگر می‌توان دید در این دریای طوفانی و گل آلود گروهی در کسوت آموزشگاه‌ها و مدرسان کنکور به سود جویی و خالی کردن جیب متقاضیان اخذ کرسی‌های دانشگاهی مشغول هستند، افزود: بعد از کنکور عکس نفرات برتر دانشگاه را می‌توان در تبلیغات تمام مؤسسات آموزشی مشاهده کرد. * تلاش برای ورود به دانشگاه هر رشته‌‌ای که باشد وی بیان کرد: دیگر از داوطلب دانشگاهی در هر مقطعی نباید پرسید که خواهان قبول شدن در کدام رشته است بلکه باید گفت"سعی کن قبول شوی هر چه باشد خوش است"، در واقع نگاه علمی به دانشگاه در سطح جامعه سست شده و نگاه ویترینی به آن بیداد می‌کند نگاهی که دیگر امتیازی برای جامعه محسوب نمی‌شود چرا که با این روند، جمع کثیری از کارشناسان و کارشناسان ارشد در رشته‌های مختلف طوری فارغ التحصیل می‌شوند که فقط سواد خواندن مباحث خود را دارند و نمی‌توانند آن را به درستی به کار ببرند. این کارشناس آموزش اضافه کرد: پرورش نیروی تحصیلکرده یکی از راه‌های خودکفایی علمی، پیشرفت صنعتی و فرهنگی است اما باید توجه داشت بی‌توجهی به چگونگی و چرایی، کیفیت و کمیت پرورش افراد تحصیلکرده خود می‌تواند معضلی بزرگتر از نداشتن این قشر را پدید آورد. وی با اشاره به اینکه بزرگراه فارغ التحصیلان دانشگاهی دیگر جای تردد نیست و ترافیک حضور تحصیلکردگان بیکار یا به کار گرفته شده در مکان‌هایی غیر از تخصص خود سختی‌های دیگری را برای جامعه به وجود می‌آورد، گفت: چرا که پاسخ دادن به این قشر و فراهم کردن شرایط بهره‌وری از توانمندی آنها و کسب رضایت این جوانان سخت است. غلامی توکلی ادامه داد: باید به مردان و زنان تحصیلکرده در مقاطع کارشناسی الفبای کار را آموخت تا بتوانند از علمی که به صورت تئوری آموخته اند،‌ عملی استفاده کنند نه اینکه مدرک بر روی مدرک بگذارند و چه خوب می‌شود اگر طوری برنامه ریزی کرد که دانش‌آموزان بعد از گرفتن دیپلم و آموزش عمومی دروس با میزان آگاهی وارد جامعه شوند و تحصیلات دانشگاهی و تکمیلی آنها را متخصص می‌کرد تا شاید انگیزه‌های علم آموزی تغییر می‌یافت.