جمهوری اسلامی: غربت فرهنگ فاطمی

كمتر اتفاق مي‌افتد كه سه مناسبت مهم و مرتبط در يك روز با هم جمع شوند. امسال، از گذر گردش ايام، ميلاد خجسته حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله عليها و سالروز ميلاد فرزند برومند آنحضرت، امام خميني با سالروز آزادي خرمشهر در يك روز قرار گرفته‌اند. امروز، سوم خرداد 1390 مصادف با 20 جمادي الثاني است و اهميت اين همزماني از اين جهت است كه تأكيد امام خميني بر الگو بودن حضرت فاطمه زهرا با هدف مقدسي كه رزمندگان دوران دفاع مقدس و كساني كه براي آزادسازي خرمشهر از جان خود گذشتند، داراي پيوندي مستحكم و ناگسستني است. بنابر اين، بايد از اين فرصت استثنائي براي پاسخ دادن به اين سؤال اساسي كه امروز جامعه ما چقدر با ارزش‌هاي به يادگار مانده از حضرت فاطمه زهرا همراه است؟ استفاده كنيم و به خودمان يادآوري نمائيم كه اگر خدا به ما فرصتي داده، براساس اين سنت قطعي الهي است كه فرموده است: "ثم جعلناكم خلائف في الأرض لننظر كيف تعملون" (سوره مباركه يونس، آيه 14) خدا با هيچ فرد و ملت و امت و قوم و قبيله‌اي تعارف ندارد و هيچ تضميني براي ابدي بودن به آنها نداده است. نتيجه مستقيم و بدون استثناي تخلف از دستورات الهي، گرفتار شدن در چنگال تبديل و تغيير است و اين يك سنت الهي است كه در طول تاريخ جاري بوده و در آينده نيز جريان خواهد داشت. توصيه‌هاي اكيدي كه اسلام از زبان امامان معصوم براي محاسبه دارد و معروف‌ترين فراز آن "حاسبوا قبل ان تحاسبوا" است نيز همين نكته اساسي را گوشزد مي‌كند. از حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله عليها، اين روزها و اين سالها مطالب فراواني گفته و نوشته مي‌شود. رسانه‌ها، به ويژه رسانه ملي با گستردگي كمي زيادي كه دارد، به مناسبت ايامي كه متعلق به اين بانوي بزرگ است، اعم از فاطميه و عزاداري‌ها و امروز كه روز تولد آن حضرت است، از فضايل ايشان فراوان مي‌گويند ولي آنچه موجب تأسف است اينست كه هرچه زمان مي‌گذرد جامعه ما از اين كمالات و ارزش‌ها بيشتر فاصله مي‌گيرد. اين واقعيت تلخ را به روشني مي‌توان در رواج روزافزون بدحجابي و در برخي مناطق بي‌حجابي، كنار گذاشته شدن تدريجي چادر كه حجاب برتر و نشانه ملي زنان ايران است، رواج بي‌بندوباري‌ها، عادي شدن روابط دختران و پسران، بي‌اعتنائي به حريم‌هائي كه علاوه بر شرعي بودن حتي بر سنت‌هاي ملي ما مبتني هستند و در بسياري از رفتارها و آداب و عادات و باورهاي جديد مشاهده كرد. اگر با نگاهي خالي از يكسويه نگري‌هاي گروهي و جناحي و آلوده به بازي‌ها و تعصبات سياسي به واقعيت‌هاي امروز جامعه در بخش مربوط به زنان و دختران بنگريم، به اين نتيجه خواهيم رسيد كه اگر با شرايط كنوني به پيش برويم قطعاً در دامان زناني كه با چنين فرهنگي بار مي‌آيند مرداني كه توانستند خرمشهر را آزاد كنند تربيت نخواهند شد. مردان بزرگي كه خرمشهر را آزاد كردند، فقط دلير نبودند بلكه با تمام وجود به ارزش‌هاي ديني اعتقاد و ايمان داشتند. حتي شجاعت و دليري و دريادلي آنها نيز از همان اعتقاد و ايمانشان مايه مي‌گرفت و در باورهاي ديني شان ريشه داشت. اين ايمان را آن مردان بزرگ از مادران مؤمنه شان گرفته بودند و اينكه امام خميني مي‌فرمودند از دامن زن است كه مرد به معراج مي‌رود، يعني همين. انقلاب اسلامي هم با فداكاري مردان با ايماني به پيروزي رسيد كه در دامان زناني كه از حضرت فاطمه زهرا پيروي مي‌كردند و فضايل و كمالات آن‌ حضرت را در وجود خود متبلور مي‌ساختند پرورش يافته بودند. امام خميني با كمك اين مردان و زنان با ايمان توانست انقلاب اسلامي را به پيروزي برساند و در جنگ تحميلي نيز با تكيه بر غيرت ديني همين مردان و زنان با ايمان بود كه توانست در برابر دشمنان بايستد و قدرت‌هاي بزرگ شرقي و غربي را از نگاه طمعكارانه‌اي كه به ايران دوخته بودند پشيمان نمايد. شرط تداوم انقلاب و تقويت نظام جمهوري اسلامي اينست كه ارزش‌ها، كمالات و فضايل به يادگار مانده از حضرت فاطمه زهرا، كه زنان ما را به پشتوانه‌اي قدرتمند براي شكل‌گيري انقلاب و منبعي سرشار از نيروي ايماني براي روحيه دادن به رزمندگان دفاع مقدس و حاميان و حافظان نظام مقدس جمهوري اسلامي تبديل كرده بود، همچنان در جامعه ما حرف اول را بزنند و به صورت عملي در جامعه جاري باشند. واقعيت اينست كه ما اكنون در شعار چيزي كم نداريم اما آنچه در ميدان عمل مشاهده مي‌شود، چيز ديگري است. به بالاي 60 درصد ورود دختران به دانشگاه‌ها افتخار مي‌كنيم اما براي آنچه از اين رهگذر بر سر خانواده و تربيت فرزندان اين جامعه خواهد آمد نگران نيستيم! به حضور زنان در مشاغل مختلف مي‌باليم اما به اين فاجعه كه وقتي پدران و مادران در حساس‌ترين سالهاي عمر خود بيشتر اوقات شبانه روزشان را در خارج از خانه و دور از فرزندان مي‌گذرانند، نسل‌هاي آينده اين جامعه از نظر رواني و اعتقادي و عاطفي چه سرنوشتي خواهند داشت فكر نمي‌كنيم! از كنار بي‌بندوباري‌ها و روابط عادي شده دختران و پسران و زنان و مردان و ناهنجاري‌هاي برخاسته از آن بي‌تفاوت عبور مي‌كنيم و به عوارض منفي اين پديده‌ها نمي‌انديشيم. مطمئن باشيم كه با اين روش، نمي‌توانيم در جامعه آينده خود زناني كه بتوانند در دامان خود فرزنداني با ويژگي‌هاي آنان كه خرمشهر را آزاد كردند و آنان كه جان خود را فداي دفاع از ميهن و انقلاب و نظام اسلامي كردند داشته باشيم. سال‌ها گذشت و عده‌اي ما را به دعوا بر سر اين سؤال كه كار فرهنگي مقدم است يا اجراي قانون؟ مشغول نگهداشتند. هركس آمد شعارهاي خوبي داد ولي وقتي بر صندلي قدرت تكيه زد نه تنها آن شعارها را فراموش كرد بلكه از زن‌ها به مثابه ابزاري براي رسيدن به آراء بيشتر استفاده كرد. در رسانه ملي هم از يكطرف فضائل حضرت فاطمه زهرا از زبان تندروترين و سخت گيرترين افراد براي زنان بيان مي‌شود و از طرف ديگر، زناني با لباس‌هاي پرزرق و برق و با هفت قلم آرايش به تبليغ لبنيات و پفك و سس و جوايز بانكي مي‌پردازند! در يك برنامه تا مي‌توانيم ساده زيستي حضرت زهرا را به رخ مي‌كشيم و بلافاصله همان زن‌هاي بزك كرده را به تبليغ لوازم خانگي اشرافي وادار مي‌كنيم! برخوردهاي دوگانه و چندگانه در عرصه‌هاي فرهنگي، اجتماعي و سياسي داستان ديگري است كه بماند... شايد همزماني سالروز آزادي خرمشهر با دو سالروز متبرك ميلاد با سعادت حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله عليها و امام خميني، فرزند عالم و مجاهد آنحضرت كه مكتب اهل بيت را در عصر غربت ارزش‌ها زنده كرد و به قدرت رساند، بهانه‌اي باشد براي آنكه عقلاي قوم درباره غربت فرهنگ فاطمي كمي انديشه كنند و براي نجات آن و تضمين آينده اين كشور و انقلاب و نظام جمهوري اسلامي از خطري كه در كمين است راهي بيابند.