رتبه ایرانیان در تنبلی اجتماعی جهان

مهر: مشاور کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان اینکه بر اساس آمارهای مجله جهانی ارزیابی رفتار بین المللی، ایرانیان در تنبلی اجتماعی بعد از اعراب و آفریقاییان جایگاه سوم را در جهان به خود اختصاص داده اند گفت:در نمونه گیری از میان سه هزار و 328 نفر از جوانان مشخص شد که 45 درصد آنها دچار تنبلی فردی بودند. مجید ابهری با اشاره به اینکه تنبلی می تواند مبنای بسیاری از آسیبهای فرهنگی و اجتماعی باشد، افزود: بسیاری از ناهنجاریهای موجود در جامعه با تنبلی ارتباط مستقیم دارد. وی با تاکید براینکه بسیاری از عادتهای فرهنگی و صفات اجتماعی ما ریشه در تنبلی اجتماعی دارد گفت: بعد از اعراب و آفریقاییان، ایرانیها ضمن اینکه دارای میزان تنبلی بالاتر از متوسط جهانی هستند، جایگاه سوم را به خود اختصاص داده اند. به گفته وی، در اولین روز فروردین 88 مقام معظم رهبری از تنبلی اجتماعی به عنوان دشمن درونی ایرانیان نام برده و تاکید کردند تنبلی، نشاط کار نداشتن، ناامیدی، خودخواهی های افراطی، بدبین بودن به دیگران، بدبین بودن به آینده و نداشتن اعتماد به خود، بیماری است. متخصص علوم رفتاری تاکید کرد: در همین راستا در کشور ما فرهنگ یقه سفیدی پذیرفته شده یعنی افراد درس می خوانند تا کار نکنند و اگر کسی درس نخواند باید کارکند یعنی فرار کردن از کار و زحمت یک نوع زندگی است. این خصایص اخلاقی منفی در جامعه به یکی از ویژگیهای رفتاری ناپسند تبدیل شده است. ابهری خاطرنشان کرد: در گذشته هر کسی که کار می کرد و بیشتر زحمت می کشید زرنگ قلمداد می شد اما امروز بر عکس و مخالف این مساله را می توان در عدم تمایل به درس خواندن درمدارس و دانشگاهها و در کار اداری بعضی از کارمندان مشاهده کرد. مشاور کمیسیون اجتماعی مجلس گفت: میزان بالای تماشای تلویزیون در ایران به جای کتابخوانی و تمایل زیاد به استخدام در دستگاه دولتی ( پشت میز نشینی)،همچنین عدم تمایل برای کسب تخصص و مهارت و کارآفرینی و وجود تعطیلی فراوان سالانه ( بین التعطیلین) از جمله خصایص دیگر است. به گفته وی، نهادهای فرهنگی و پژوهشی باید برای حل این مشکل، پژوهشهایی درباره علل پایین بودن میزان مشارکت اجتماعی، فرد گرایی افراطی، عدم مراعات حقوق شهروندی، تخلفات رانندگی، پایین بودن میزان بهره وری، عدم اقبال به تحصیل، گسترش فعالیت شبکه ای و هرمی و تنبلی اجتماعی پژوهشهای کنند تا بتوان به طور ریشه ای این ناهنجاری را از بین برد. این آسیب شناس اجتماعی در مورد معیارهای ارزیابی تنبلی فردی افزود: تقدیر گرایی (هجوم به فالگیران ، رمالان و...) توجه افراطی به آینده، تمایل به کارهای زودبازده و یک شبه، خود مداری، فرار از مسئولیت به دلیل منافع فردی، احساس بی قدرتی، بی هنجاری معیارهای مناسبی برای ارزیابی میزان تنبلی فردی است. وی به ارزیابی که در این خصوص در تهران انجام شده اشاره کرد و گفت: در نمونه گیری ازمیان 3 هزار و 328 نفر از جوانان مشخص شد که 45 درصد از جوانان دچار تنبلی فردی بودند. ابهری تاکید کرد: براساس این تحقیق، استقبال نکردن از تحصیل به دلیل کسب درآمد بیشتر و الگو قرار دادن دلالی به جای فعالیت مولد و کارآفرین نمونه بارز گسترش این رفتار در جامعه ما است. این استاد دانشگاه گفت: برای پیشگیری و درمان این موضوع پیشنهاد می شود موسسات فرهنگی و علمی در زمینه های تنبلی فردی و اجتماعی و یافتن راه حل و درمان آنها طرحهای پژوهشی اجرا کنند تا از افزایش و گسترش آن جلوگیری شود.