کُما چیست و به چه دلایلی رخ می‌دهد؟

ابراهیم نوری گوشکی، متخصص پزشکی خانواده، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس درخصوص حالت به کما رفتن افراد توضیح داد: کما حالت از دست دادن هوشیاری طولانی مدت است. این حالت می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله آسیب ضربه‌ای به سر، سکته مغزی، تومور مغزی، یا مسمومیت با مواد مخدر یا الکل. کما حتی ممکن است به دلیل یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت یا عفونت ایجاد شود. کما یک اورژانس پزشکی است. اقدام سریع برای حفظ زندگی و عملکرد مغز لازم است. پزشکان معمولاً یک سری آزمایش خون و اسکن مغز را برای علت کما سفارش می‌دهند تا درمان مناسب شروع شود.

وی افزود: کما معمولاً بیشتر از چند هفته طول نمی‌کشد. افرادی که برای مدت طولانی‌تری بیهوش هستند ممکن است به یک حالت نباتی پایدار، که به عنوان حالت نباتی پایدار یا مرگ مغزی شناخته می‌شود، روی آورند.علائم کما معمولاً عبارتند از، چشم‌های بسته، کاهش رفلکس‌های ساقه مغز، مانند پاسخ ندادن مردمک‌ها به نور، هیچ پاسخی از اندام‌ها وجود ندارد، هیچ پاسخی به محرک‌های دردناک وجود ندارد و تنفس نامنظم.

متخصص پزشکی خانواده افزود: کما یک اورژانس پزشکی است و باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری برای فرد در کما باشید. بسیاری از مشکلات می‌توانند باعث کما شوند. چند نمونه عبارتند از: آسیب‌های تروماتیک مغزی، این‌ها اغلب در اثر برخورد‌های ترافیکی یا اعمال خشونت‌آمیز ایجاد می‌شوند. همچنین کما می‌تواند باعث بروز سکته شود،  کاهش یا توقف جریان خون به مغز که به عنوان سکته مغزی شناخته می‌شود، می‌تواند ناشی از انسداد شریان‌ها یا پاره شدن رگ خونی باشد.

وی افزود: تومور‌های مغز یا ساقه مغز می‌توانند باعث کما شوند. سطح قند خون خیلی بالا یا خیلی پایین می‌تواند باعث کما شود. افرادی که پس از حمله قلبی از غرق شدن نجات یافته یا احیا شده‌اند ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن به مغز دچار کما شوند.عفونت‌هایی مانند آنسفالیت و مننژیت باعث تورم مغز، نخاع یا بافت‌هایی می‌شوند که مغز را احاطه کرده‌اند. موارد شدید این عفونت‌ها می‌تواند منجر به آسیب مغزی یا کما شود. تشنج‌های مداوم می‌تواند منجر به کما شود. قرار گرفتن در معرض سموم، مانند مونوکسید کربن یا سرب، می‌تواند باعث آسیب مغزی و کما شود. مصرف بیش از حد مواد مخدر یا الکل می‌تواند منجر به کما شود.

وی تصریح کرد: اگرچه بسیاری از افراد به تدریج از کما بهبود می‌یابند، برخی دیگر وارد یک حالت نباتی پایدار می‌شوند یا می‌میرند. برخی از افرادی که از کما بهبود می‌یابند در نهایت با ناتوانی‌های عمده یا جزئی مواجه می‌شوند.