زمان دسترسی تهرانی‌ها به سلاح چقدر است؟

بحث درباره این اتفاق دوباره بالا می‌گیرد، انتشار گسترده تصاویر این اتفاق به باور بسیاری باعث هراس در جامعه شده و عده‌ای هم معتقدند توالی انتشار این تصاویر، می‌تواند به کاهش تدریجی حس امنیت در جامعه بینجامد. اتفاقی که می‌تواند پیامدهای روانی بسیاری برای به همراه داشته باشد. اما در کنار این موضوع، چیزی که حالا به چشم مخاطبان این ویدئو عادی شده، وجود سلاح‌های سرد بسیار در دستان این افراد است. در سینما  تنشی بین دو جوان باعث می‌شود به‌سرعت هر دو طرف قمه به دست شوند، در پارک دختر نوجوان اصفهانی قمه به‌دست برای دوستان هم‌سن‌ و سالش رجز می‌خواند و البته در خیابان‌ هم هر نزاعی بدون قمه و چاقو غیرقابل تصور است. آنچه همه این موارد نشان می‌دهد، این است که حالا زمان دسترسی به سلاح سرد در جامعه سهل‌تر از گذشته شده و حتی قبح همراه داشتن آن هم همچون گذشته نیست. همین افزایش تقاضای سلاح سرد هم بازارهای پررونق رسمی و غیررسمی برای آن شکل داده و به‌راحتی در فضای مجازی اقدام به خرید و فروش این سلاح‌ها می‌شود اما سرعت دستیابی به سلاح سرد در ایران چقدر است؟ آنچه می‌توان از حجم فروشنده‌های مجازی متوجه شد، این میزان به کمتر از یک نصف‌روز کاهش پیدا کرده است. قانون دراین‌باره صراحت دارد و به صورت کلی هرگونه خرید، فروش و استفاده از سلاح سرد را جرم می‌داند اما در این میان وضع قانون خللی در خرید و فروش این سلاح‌ها ایجاد نکرده است. حتی در این میان وجود ابزارهای قانونی هم باعث خلاقیت در دور زدن آن شده است! به‌عنوان مثال حالا در سایت‌های فروش اجناس، قمه با عنوان عجیب «چاقوی ویژه محرم» به فروش گذاشته می‌شود و ظاهرا فروشندگان این ابزار در فضای مجازی هم باوری به غیرقانونی‌ بودن فعالیت خود ندارند، هرچند در میان محصولات به‌فروش گذاشته‌شده آنها، سِت چاقوی آشپزخانه و کارد مخصوص قصابی هم دیده می‌شود اما در کنار این محصولات هم ابزارهایی همچون پنجه بوکس نیمه‌اتوماتیک، تبر وایکینگی و شمشیر سامورایی ۱۰۰سانتی‌متری به‌فروش می‌رسد، ‌ابزارهایی که تنها کاربرد آن نه در آشپزخانه که در بزه و انجام جرم است. روند رو به افزایش قتل‌ به وسیله سلاح سرد در میانه دهه۸۰، پلیس آگاهی را به فکر ارائه طرح ممنوعیت حمل سلاح سرد انداخت؛‌ طرحی که البته در پیچ‌وخم معمول نظام اداری ایران ۱۰سالی طول کشید تا قانون شود. آیین‌نامه اجرایی قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز که در سال۹۲ به تصویب رسیده، عنوان کرده هرکس به‌وسیله چاقو یا هر نوع اسلحه دیگر تظاهر یا قدرت‌نمایی کند یا آن را وسیله مزاحمت اشخاص، اخاذی یا تهدید قرار دهد یا با کسی گلاویز شود، در صورتی که از مصادیق محاربه نباشد به حبس از شش ماه تا ۲سال و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد و چنانچه محارب شناخته شود، محکوم به حد خواهد شد.
اگر زمانی همراه داشتن چاقو یا پنجه‌بوکس به نوعی باعث افزایش اعتماد به نفس می‌شد، حالا همراه‌ داشتن این وسایل برای خریداران آن توجیه دفاع از خود دارد اما آیا در این رهاشدگی باید منتظر افزایش آمار جراحت و قتل به وسیله سلاح سرد هم باشیم؟ البته که بسیاری از کارشناسان حوزه قضایی معتقدند نمی‌توان ارتباط مستقیمی میان سهولت در دسترسی به سلاح سرد و افزایش میزان جرم و جنایت قائل شد و هرچند در این راه ابزارهای قانونی لازم وجود دارد اما بیش از قانون در این راه نیاز به فرهنگسازی داریم؛ چرا که حتی به صورت ایده‌آل، اگر قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز هم به‌خوبی اجرا شود، شاید این جرایم با وسایل دیگر صورت بگیرد.