چرا اُمیکرون بیماری شدیدی ایجاد نمی‌کند؟
نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که سویه اُمیکرون در مجاری تنفسی رشد می‌کند و در ریه‌ها کندتر تکثیر می‌شود.
به نقل از نیوز، محققان اظهار کردند که تفاوت‌های عمده در سویه اُمیکرون و سایر سویه‌های ویروس کرونا ممکن است به پیش‌بینی تاثیرات اُمیکرون کمک کند.
آنان بیان کردند: در مقایسه با سویه دلتا، این سویه ۷۰ برابر سریعتر در بافت‌هایی که مسیرهای هوایی را می‌پوشاند تکثیر می‌شود و ممکن است گسترش فرد به فرد را تسهیل کند اما سویه اُمیکرون در بافت‌های ریه ۱۰ برابر آهسته‌تر از نسخه اصلی ویروس کرونا تکثیر و احتمالا منجر به بیماری سبک‌تر می‌شود.
شایان‌ذکر است، گزارش رسمی یافته‌ها برای انتشار در دست بررسی و هنوز توسط گروه تحقیقاتی منتشر نشده است.
دکتر مایکل چان چی وای، محقق این تحقیق در بیانیه خبری منتشرشده توسط دانشگاه هنگ‌کنگ گفت: توجه به این نکته مهم است که شدت بیماری در انسان تنها با تکثیر ویروس تعیین نمی‌شود بلکه بر اساس پاسخ ایمنی هر فرد به عفونت است که گاهی اوقات به التهاب تهدیدکننده زندگی تبدیل می‌شود.
چان افزود: یک ویروس بسیار عفونی ممکن است با آلوده کردن افراد بیشتر، باعث بیماری شدیدتر و مرگ شود حتی اگر خود ویروس کمتر بیماری‌زا باشد. بنابراین نتایج تحقیقات اخیر ما نشان می‌دهد که سویه اُمیکرون تا حدی از مصونیت حاصل از واکسن‌ها و مصونیت طبیعی می‌گریزد بنابراین تهدید کلی سویه اُمیکرون احتمالا بسیار مهم است.
به گفته محققان، مدلی ساختاری از نحوه اتصال سویه اُمیکرون به سلول‌ها و آنتی‌بادی‌ها می‌تواند رفتار آن را مشخص و به طراحی آنتی‌بادی‌های خنثی کننده کمک کند.
محققان با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای پروتئین اسپایک سطح اُمیکرون، برهم‌کنش‌های مولکولی سنبله بر پروتئین سطح سلولی به نام ACE۲ یعنی دروازه ورود ویروس به سلول را تجزیه و تحلیل کردند.
جوزف لوبین از دانشگاه راتگرز در نیوجرسی گفت: به‌طور استعاری، ارتباط ویروس اصلی با ACE۲ مانند دست دادن است اما ارتباط اُمیکرون با آن شبیه زمانی است که دو نفر دستان خود را با یکدیگر گره کرده و بفشارند.
لوبین افزود: آناتومی مولکولی اُمیکرون ممکن است نحوه همکاری جهش‌های اُمیکرون برای کمک به آلوده کردن سلول‌ها را توضیح دهد.
گروه تحقیقاتی همچنین سنبله را با کلاس‌های مختلف آنتی‌بادی‌هایی که سعی در حمله به آن داشتند، مدل‌سازی کردند.
لوبین گفت: آنتی‌بادی‌ها از زوایای مختلف حمله می‌کنند و در این حمله برخی از آنتی‌بادی‌ها احتمالا نابود می‌شوند در حالی که برخی دیگر موثر باقی می‌مانند.
وی می‌گوید: واکسن‌های تقویت‌کننده، سطوح آنتی‌بادی را افزایش می‌دهند و در نتیجه «مدافعان بیشتری» ایجاد می‌کنند که ممکن است تا حدودی ضعف آنتی‌بادی در برخی افراد را جبران کند.
این محقق تاکید کرد: این یافته‌ها در وب‌سایت bioRxiv منتشر شده است و قبل از بررسی همتایان، باید با نمونه‌های واقعی از افراد تایید شود. اگرچه پیش‌بینی‌های ساختار مولکولی ما به‌هیچ‌وجه نتایج نهایی در مورد اُمیکرون نیست اما امیدواریم که پاسخ سریعتر و موثرتری را از سوی جامعه جهانی ایجاد کند./ ایسنا
دیدگاه تان را بنویسید