سرنوشت گم شدن دختربچه ورامینی به کجا رسید؟

رکنا: یک سال قبل گم شدن ناگهانی دختر بچه ورامینی که مقابل خانه شان مشغول بازی بود، در اخبار حوادث سر و صدای زیادی به پا کرد. اما هنوز معمای گم شدن او رازگشایی نشده و ردی از کودک نیست. پدر این کودک به نام زهرا حسینی شیرازی در گفتگو با خبرنگار ما درخواست کرد صدایش به گوش کسی که فرزندش را ربوده برسد.

اوایل مهرماه سال ۹۸، یک شب وقتی زهرا حسینی شیرازی دو ساله و خواهرش مشغول بازی جلوی مغازه پدرش بودند، ناگهان زهرا ناپدید شد.

خواهر زهرای دو ساله که تنها دقایقی او را تنها گذاشته بود، یکدفعه دید که خواهرش ناپدید شده است. خانواده زهرا موضوع را به پلیس گزارش دادند و رسیدگی به پرونده در دستور کار قضایی قرار گرفت.

ماجرای گم شدن زهرا چه بود؟

شب حادثه پدر زهرا که مبتلا به بیماری ام اس است در مغازه شان نشسته بود. آژانس آن‌ها در مجاورت خانه شان قرار دارد. پدر زهرا می‌خواست به توصیه پزشک مثل هر شب برای پیاده روی برود و بچه‌ها دلشان می‌خواست همراه پدر و پدربزرگشان به پیاده روی بروند. برای همین زهرا و خواهرش در کوچه مشغول بازی شدند تا پدرشان آماده رفتن به پیاده روی شود.

در یک لحظه خواهر بزرگتر زهرا برای کاری نزد مادرش داخل خانه شان رفت و وقتی دوباره به کوچه آمد دید که اثری از زهرا نیست.

ماموران پلیس در اولین قدم برای رسیدگی به ماجرا دوربین مداربسته آژانس محل کار پدر زهرا را مورد بررسی قرار دادند.

در این فیلم دیده می‌شد که زهرا در کوچه قدم می‌زند و یکدفعه انگار کسی او را صدا می‌زند. به سمت سر کوچه می‌رود و دیگر برنمی گردد.

زهرا حسینی شیرازی ربوده شد؟

نیرو‌های امداد هلال احمر و ماموران پلیس تلاش خود را برای یافتن ردی از زهرا آغاز کردند. با توجه به اینکه جوی آبی بزرگ سر کوچه محل زندگی زهرا قرار داشت، یکی از فرضیه‌های ناپدید شدن او این بود که زهرا داخل جوی آب افتاده باشد.

امداد گران هلال احمر تمام زمین‌های کشاورزی اطراف را که آب کانال به آنجا می‌ریخت گشتند، اما اثری از زهرا نبود.

همچنین بررسی‌های پلیسی برای پیدا کردن مظنونی در پرونده ناپدید شدن زهرا بی نتیجه ماند.

صد سال دیگر دنبال زهرا می‌گردم

حالا یک سال از گم شدن زهرا حسینی شیرازی دو ساله می‌گذرد.

مادر او هنوز هم چشم به راه کودک خردسالش است و پدرش می‌گوید که نبودن زهرا هنوز هم برای آن‌ها یک امر طبیعی نشده است.

پدر زهرا در آخرین گفتگو با خبرنگار ما در مورد حال و هوای این روزهایشان می‌گوید: «یک سال از گم شدن دخترم می‌گذرد و هیچ خبری از او نداریم. دیگر از تماس‌های مکرر خبری نیست. پیگیر پیدا شدن زهرا هستیم، اما خبری از او به ما ندادند. به ما گفتند اگر خبری شد به افسرپرونده اطلاع بدهیم. اما ما به کسی مظنون نبودیم. یک بار گفتند شاید در جوی افتاده باشد، ولی ما این فرضیه را قبول نداریم.»

پدر زهرا در ادامه گفت: «حتی اگر صد سال دیگر هم دخترمان پیدا نشود، باز هم هر کاری از دستمان برآید برای پیدا شدن او می‌کنیم. گم شدن زهرا هرگز برای ما طبیعی نشده است. امیدواریم برگردد و دلمان نمی‌خواهد به چیز دیگری فکر کنیم.»

پدر زهرا در پاسخ به این سوال که اگر فکر کنید کسی که فرزند شما نزد او هست صدای شما را می‌شنود چه حرفی به او می‌گویید، پاسخ داد: «فقط می‌خواهم از او خواهش کنم بچه ما را به خانه مان برگرداند.»

پدر زهرا با تمام سختی‌هایی که در این یک سال به خاطر نبودن زهرا کشیده است، اعتقاد دارد که باید سعی کنند تا پدر و مادر خوبی برای دو فرزند دیگرشان باشند. او تقاضا دارد مثل همان روز‌های اول بعد از گم شدن زهرا، پیگیری برای پیدا شدن زهرا جدی انجام شود.