۳ اولویت روابط تهران-دمشق پس از داعش

خبرگزاری مهر: بشار اسد رئیس جمهوری سوریه روز دوشنبه در جریان سفر به تهران با مقامات جمهوری اسلامی از جمله حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی و حسن روحانی رئیس جمهوری کشورمان دیدار کرد.

در همین رابطه خبرنگار مهر با «نجدت انزور» نایب رییس پارلمان سوریه گفتگو کرده که شرح آن از نظر می‌گذرد.

*از آغاز بحران سوریه اولین سفر بشار اسد بعد از ۸ سال به ایران صورت گرفت. این سفر حاوی چه پیامی است؟

جهان به سوی ایجاد محور‌ها و تثبیت آن و به راه انداختن درگیری میان این محور‌ها حرکت کرد که به نظرم خیلی بد است. برخی از حکومت‌های عربی رابطه شان با سوریه را مشروط به قطع روابط دمشق با تهران کردند و در مقابل بازسازی سوریه و بازگشت کشورمان به اتحادیه عرب را وعده دادند.

این اقدام نیز نمایانگر ایجاد محور‌های زیان رسان است. سوریه در جنگ میان عراق و ایران، عامل اتصال اعراب و ایران بود و از طریق حکمت سیاسی سوریه، این جنگ به جنگ عربی-فارسی تبدیل نشد. سخت گرفتن به معنای صلابت و قدرت نیست بلکه برای دارایی‌های ملت و آینده آن ویران کننده است؛ بنابراین من به سفر رئیس جمهور سوریه به ایران فارغ از مباحث مطرح شده اینگونه نگاه می‌کنم که حاوی پیامی مبنی بر اصرار برای باقی ماندن روابط اصیل میان تمام کشور‌های این منطقه است و موکد این نکته است که خیر منطقه در نزدیکی و همکاری ملت هاست نه در ایجاد نفرت قومیتی و مذهبی و غیره.

زیرا این نفرت‌ها منجر به جنگ می‌شود؛ درست همانگونه که اسرائیل تلاش می‌کند این نوع درگیری را تثبیت کند تا تفاهم و همکاری از بین رود. دیدار بشار اسد رئیس جمهور سوریه با همتای ایرانی و رهبر معظم انقلاب در راستای این هدف صورت گرفت.

*پس از پایان تقریبی مبارزه نظامی علیه تروریست ها، فضای موجود را برای تقویت روابط تهران-دمشق چگونه ارزیابی می‌کنید؟

طبیعت جنگ علیه منطقه به صورت ترکیبی است و به همین دلیل همکاری‌ها محدود به یک نوع نمی‌شود. حتی اگر اولویت همکاری نظامی باشد، اقتصاد و فرهنگ و رسانه نیز جایگاهی کمتر از جنگ نظامی ندارند. بر همین اساس نیز باید در این راستا بسیار کار کرد و زمانی به موفقیت می‌رسیم که اصل تبادل تجاری و فرهنگی در سطح پایه باشد نه در سطح اوج.

*تا چه حد ادعای رئیس جمهور آمریکا مبنی بر خروج نظامیان این کشور از سوریه درست است و عملیاتی می‌شود؟

در خصوص خروج آمریکایی‌ها اراده قاطعی وجود ندارد. کماکان میان نخبگان حاکم بر آمریکا این درگیری بدون نتیجه ادامه دارد.

حتی اگر نظامیان آمریکایی نیز خارج شوند، اشغالگران ترکیه و نظامیان اروپایی یا تعدادی دیگر باقی خواهند ماند. اگر گزینه‌های راهبردی درباره سوریه نیز وجود نداشته باشد، حضور آمریکا در منطقه و اقدامات اسرائیل برای این حضور، راهبردی است و قطعا از لحاظ مواجهه خطرات را افزایش می‌دهد.

*روند مذاکرات سوچی میان سران ترکیه، ایران و روسیه را تا چه میزان مثبت می‌بینید؟

افق توافقات اگر وجود داشته باشد، واضح نیست و اختلافات نیز تاکنون علنی نشده است، اما نفس دیدار‌ها قابل قبول است. افق توافقات به صورت سیاسی یا نظامی باید در ادلب آشکار شود.

همچنان تلاش‌هایی بر هندسه روابط میان کشور‌های ضامن سایه انداخته و این موضوع موجب ایجاد رابطه میان ممکن و مطلوب می‌شود. اگر همانگونه که در پایان دیدار اعلام کردند، مولفه‌های حاکمیت پابرجا و حاکم باشد، خوب است.