اهداف ابومازن از انحلال مجلس قانونگذاری فلسطین

خبرگزاری تسنیم: در تحلیل پایگاه فلسطینی شهاب درباره تصمیم اخیر ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین مبنی بر انحلال مجلس قانونگذاری فلسطین و اهداف وی از این تصمیم آمده است: آنچه که آشکار است این است که ابومازن هیچ ارزش و احترامی برای مجلس قانونگذاری قائل نیست. تنفر ابومازن از مجلس قانونگذاری مسئله‌ای قدیمی است و از همان آغاز تشکیل این مجلس خودنمایی می‌کرد. ابومازن الان فرصت را مناسب دید و نتوانست از روی خشم تصمیم نگیرد، لذا در انحلال مجلس قانونگذاری شتاب کرد.

ابومازن با بررسی پیرامون خود متوجه شد که حماس در تمام زمینه‌های داخلی، خارجی و بین المللی دارای پیشرفت قابل توجهی داشته است، ابومازن از دعوت رسمی روسیه از حماس برای گفتگو در زمینه پرونده آشتی فلسطینی در مسکو بسیار ناراحت و عصبانی است، ابومازن چه بسا در این زمینهف خطری علیه خود احساس کرد به ویژه اینکه حماس از امتیاز مجلس قانونوگذاری به ریاست خود در دستیابی به این موفقیت بین المللی بهره‌مند است، ابومازن همچنین از رابطه قاهره با حماس و کمک‌های مالی قطر به غزه و نیز کنترل اوضاع و بازگرداندن آرامش در غزه نگران است.

ابومازن مضطرب و نگران خواست با این تصمیم (منحل کردن مجلس قانونگذاری) معادلات را به نفع خود برهم بزند، وی اعتقاد داشت با انحلال مجلس قانونگذاری می‌تواند حماس را از قدرت قانونی ساقط کند و مشروعیت را از آن سلب کند و منازعه جدیدی به وجود آورد که بهای آن تضعیف جنبش حماس در خارج، به ویژه پس از سفر اخیر اعضای مجلس قانونگذاری فلسطین به لبنان و استقبال رسمی از آن‌ها و نیز ورود آن‌ها به خط آوارگان فلسطینی در لبنان و همچنین سفر آن‌ها به آفریقای جنوبی و ایران باشد.

رئیس تشکیلات خودگردان این نکته را درک می‌کند که مجلس قانونگذاری در کرانه باختری، تاثیرگذار و فعال نبود، و تصمیماتش در غزه در کرانه باختری اجرا نمی‌شد و همچنین این نکته را درک می‌کند که اعضای مجلس قانونگذاری فلسطین در نوارغزه از سال ۲۰۰۷ میلادی حقوق خود را از تشکیلات خودگردان به ریاست وی دریافت نمی‌کنند، و همچنین می‌داند که شورای مرکزی سازمان آزادیبخش، جای این مجلس را در کرانه باختری بر اساس طرح وی برای حذف واقعی مجلس بدون متوسل شدن به تصمیم انحلال گرفته است.

ابومازن همه این مسائل را درک می‌کند، اما دوست ندارد که حماس در زمینه روابط بین المللی پیشرفت داشه باشد یا آرامش و آتش‌بس در غزه بدون نقش و حضور وی برقرار شود، وی همچنین مخالف کمک‌های قطر به غزه است، به همین سبب تصمیم گرفت و به این نتیجه رسید که اکنون زمان مناسب برای گرفتن تصمیم انحلال مجلس قانونگذاری است، تصمیمی که از نیمه دوم سال ۲۰۰۶ میلادی به دنبال اتخاذ آن بود.

در پایان این تحلیل آمده است: ابومازن هیچ دستاورد و نتیجه مهمی از تصمیم خود در انحلال مجلس قانونگذاری کسب نخواهد کرد، جنبش فتح هم از نظر سازمانی یا سیاسی از این تصمیم بهره‌ای نخواهد برد، دستگاه قضایی از این تصمیم متضرر خواهد شد، نظام سیاسی فلسطین که کلا تعطیل است و از خلاء قانونگذاری متضرر خواهد شد، آیا ابومازن می‌خواهد از طریق این خلاء وارد گذرگاه «معامله قرن» شود؟ آیا جنبش فتح این نکته را درک می‌کند که تصمیم ابومازن به زیان این جنبش خواهد بود و باقی مانده ملی‌گرایی و مشارکت و همکاری‌اش با تمام وطن فلسطین را نابود خواهد کرد؟