۵ هدف آمریکا در بحران اوکراین
می‌خواهند روزنامه‌نگاری در ترکیه را چنین محدود کنند و کاری کنند که ترکیه برای روزنامه‌نگاران به بزرگترین زندان جهان تبدیل شود. آن‌ها همیشه یک بهانه دارند. خطاب روزنامه‌نگاران منتقد می‌گویند: کاری نکنید عالیجناب اردوغان عصبانی شود.
خبرگزاری تسنیم: ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آن‌ها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌های آن‌ها تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد. تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
۵ هدف آمریکا در بحران اوکراین
مهمت علی گوللر/ روزنامه جمهوریت
دریای سیاه در استراتژی امنیتی و دفاعی آمریکا و ناتو اهمیت ویژه‌ای دارد. آن‌ها در گام نخست رومانی و بلغارستان را به عنوان دو کشور دارای سواحل مهم در دریای سیاه به عضویت ناتو در آوردند. در گام بعدی سراغ گرجستان رفتند و این کشور به عنوان عضو ناظر ناتو انتخاب شده و معادلات سیاسی این کشور همواره تحت تاثیر خواسته‌های آمریکا بوده است.
آمریکا در شرایط فعلی به دنبال آن است تا در دریای سیاه٬ روسیه را متوقف کرده و مانع از نفوذ او در اروپای غربی شود و همچنین به دنبال آن است تا در قفقاز و آسیای میانه نفوذ بیشتری به دست آورده و علاوه بر امکان کنترل ترکیه٬ در حوزه دریای خزر نیز از قدرت بیشتری برخوردار باشد.
به عبارتی روشن٬ آمریکایی‌ها برای دریای سیاه استراتژی دارند و اولویت‌های پنجگانه آن‌ها به این شکل است: نخست٬ آمریکا می‌خواهد با این اقدامات، رفته رفته فضای سیاسی لازم را برای تاسیس پایگاه‌های نظامی بزرگ در اوکراین به وجود آورد.
دوم این که آمریکا به دنبال آن است در دریای سیاه و دریای آزاد گشت‌های آمریکا و ناتو حضور مداوم داشته باشند. سوم٬ به دنبال آن است که در یک مدار حساس در کنار دریای آزوف در شمال دریای سیاه، زنجیره‌ای از نقاط نظامی وابسته به آمریکا ایجاد کند.
چهارم این که به دنبال آن است تا استراتژی روسیه را بر هم زده و مانع از انتقال انرژی از روسیه به سوی اروپا شود. هدف پنجم این است که آمریکا به دنبال آن است تا پروشنکو را همچون یک پیاده سیاسی آمریکا تقویت کرده و در انتخابات پیشرو او را مجدداً به قدرت برساند.
بیشتر بخوانید
ترکیه٬ ناتو و دریای سیاه
روزنامه‌نگاران قصر عالیجناب
حسن جمال/ پایگاه خبری تحلیلی خبر ۲۴
کم نیستند شمار روزنامه نگارانی که از قصر ریاست جمهوری خود را به میدان فعالیت‌های رسانه‌ای رسانده‌اند و انگار به ناگهان با یک چتر در این عرصه فرود آمده‌اند و می‌خواهند تمام میدان را در دست بگیرند.
اما من خطاب به همه آن‌ها پیامی دارم. می‌خواهم به آن‌ها بگویم قبل از اینکه خود را استاد این حوزه نشان دهید٬ اول بفهمید روزنامه چیست٬ یک روزنامه چگونه تاسیس می‌شود، چه چیز‌هایی یک روزنامه را به یک رسانه اجتماعی تبدیل می‌کند و فنون روزنامه‌نگاری کدامند.
اول این مقدمات را یاد بگیرید٬ بعد از آن سراغ وضع قانون و اعمال نظر بر مطبوعات شوید.
من می‌خواهم به آن‌ها بگویم که گسترش سانسور و لگدمال کردن حق فعالان رسانه‌ای را نمی‌توان به عنوان روزنامه نگاری مستقل نگاه کرد.
همه این اقداماتی که انجام می‌دهند در راستای محدود کردن رسانه‌های آزاد است. می‌خواهید مثال بیاورم؟ به این احکام و دستورات آقایان نگاه کنید: نگذارید طا‌ها آکیول مقاله بنویسد٬ اجازه ندهید ستون‌های مهمت ییلماز منتشر شوند٬ شیرین پایز را از جلسه بیرون کنید٬ اوغور گورسس را به آن محفل راه ندهید٬ نگذارید نورای مرت ستون در اختیار داشته باشد٬ با مراد یتکین و دنیز زیرک تسویه حساب کنید و بگذارید بروند٬ بگذارید فیکرت بیلا بیکار شود٬ سلیمان ساریلار و سه دستیار او را از مرکز خبر اخراج کنید.
این فقط نمونه‌هایی از شیرین کاری‌ها و دستورات آقایانی است که می‌خواهند روزنامه‌نگاری در ترکیه را چنین محدود و کاری کنند که ترکیه برای روزنامه‌نگاران به بزرگترین زندان جهان تبدیل شود. آن‌ها همیشه یک بهانه دارند.
خطاب به روزنامه‌نگاران منتقد می‌گویند: کاری نکنید عالیجناب اردوغان عصبانی شود.
آیا این واقعاً مهم است که عالیجناب را عصبانی نکنیم؟ اگر قرار باشد همه مقالات و مطالب روزنامه‌های ما فقط در جهت تامین رضایت عالیجناب باشد، آیا بهتر نیست نام چنین نظام رسانه‌ای وحشتناکی را روزنامه‌نگاری برای قصر ریاست جمهوری بگذاریم؟
روبرو شدن بن سلمان با روح خاشقجی
یاسین آکتای / روزنامه ینی شفق
ولیعهد عربستان محمد بن سلمان٬ پس از واقعه دلخراش قتل جمال خاشقجی برای نخستین بار از عربستان خارج شد. او اول به امارات متحده عربی سفر کرد تا با رفیق خود محمد بن زاید ولیعهد امارات دیدار کند و سپس برای حضور در نشست جی ۲۰ به آرژانتین رفت.
همه جهان کنجکاو بود که در جی ۲۰ با محمد بن سلمان چگونه برخورد می‌شود. چرا؟ به خاطر آن که درست پس از قتل جمال خاشقجی٬ نام ولیعهد عربستان به عنوان مظنون درجه یک این پرونده در اذهان جهان برجسته شد. خود محمد بن سلمان کاری کرد که در انزوای جهانی قرار بگیرد.
تصور می‌کنم هیچکس در جهان نتوانسته باور کند که قتل جمال خاشقجی بدون دستور یا بدون اطلاع محمد بن سلمان صورت گرفته است.
بر اساس اطلاعاتی که به دست آمده جمال خاشقجی در آن قتل وحشیانه در عرض هفت و نیم دقیقه جان خود را از دست داد و همه چیز برای او به پایان رسید، اما واقعیت این است که در دو ماه گذشته مسئولین٬ آمرین و عاملان قتل او هنوز هم کابوس می‌بینند. آن‌ها در شرایط سخت و دشواری قرار گرفته‌اند و انگشتان اتهام جامعه بین‌الملل به سوی آن‌ها دراز شده است.
قطعاً محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی پیش از سفر به آرژانتین و حضور در جمع سران کشور‌های عضو جی ۲۰ بار‌ها به این فکر کرده که به این سفر برود یا نه.
نتیجه نهایی این بوده که اگر به سفر نرود در گونه‌ای انزوای بین‌المللی قرار می‌گیرد و به همین خاطر سفر کرد، اما همچنان که دیدیم در جی ۲۰ فقط ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه به او سلام داد و دیگران ترجیح دادند از کنار او بگذارند و او را تحویل نگیرند.
دیدیم که محمد بن سلمان در سفر به تونس و مصر هم تنها از طرف سران و نمایندگان دولت مورد استقبال قرار گرفت و مردم این کشور مواضع سختی علیه و اتخاذ کردند، بنابر این می‌توان گفت: محمد بن سلمان هر جا که برود با روح جمال خاشقجی روبرو می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید