روزنامه لبنانی: نه به سازش؛ حتی اگر عُمان باشد

خبرگزاری فارس: «ناصر قندیل»، تحلیلگر سرشناس عرب در یادداشتی در روزنامه لبنانی «البناء» به تبعات سفر رسمی نخست وزیر رژیم صهیونیستی به عمان و استقبال سلطان قابوس از آن پرداخت.

نویسنده در ابتدای یادداشت آورد: بسیاری که سر دشمنی با جبهه مقاومت دارند، منتظر هستند ببینند ما درباره رویداد استقبال عمان از بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر اسرائیل چه می‌گوییم و چه می‌نویسیم.

وی افزود: آن‌ها گمان می‌کنند مواضع عمان در قبال جنگ در سوریه که مورد توجه ما بود یا حفظ نقش میانه رو آن در قبال یمن و تجاوز به این کشور که آن هم از سوی ما شایسته تقدیر است یا اهتمام عمان به حفظ روابط خوبش با ایران به رغم زبان خصمانه‌ای که عربستان علیه ایران پیش گرفته است که این موضع عمان هم در جای خود قابل توجه است، همه این مسائل موجب می‌شود که از قضیه میزبانی پادشاه عمان از نتانیاهو در مسقط چشم پوشی کنیم.

نویسنده این گونه تفسیر کرد که، اما مسائل اصولی با زبان منافع سیاسی بررسی نمی‌شود و راهبرد‌ها با زبان تاکتیک همسو نیستند، اصل این است که رژیم اشغالگر اسرائیل فرصت عادی سازی مجانی روابط را از عمان به دست آورد نظیر کاری که قبلا با دیگر کشور‌های عربی انجام داد و پس از اینکه از آن‌ها استفاده کرد آن‌ها را دور انداخت.

وی افزود: اسرائیل به رغم اینکه در بن بستی استراتژیک واقع است، اما همچنان قادر است برگه‌های منطقه را به بازی بگیرد آن هم به دلیل محاسبات اشتباهی که به این رژیم فرصت می‌دهد در حالی که در اوج ضعف است خود راقدرتمند نشان دهد.

قندیل تصریح کرد: از لحاظ راهبردی رژیم صهیونیستی در مساله فلسطین هم اقدامی علنی یا عملی برای کاستن از تاثیرات ویرانگر هر گونه عادی سازی یا ایجاد روابط انجام نداده است.

بر اساس این یادداشت البناء، حکومت عمان باید بداند با این کارش قلب فلسطینیان را به درد آورد و مجانی از حساب کشور‌های عربی به رژیم اشغالگر منفعتی اعطا کرد، اما آن‌هایی که به حقوق فلسطینیان ایمان داشته، خطر پروژه صهیونیستی را درک کرده و به گزینه مقاومت متعهد هستند، این موضع عمان را غیر قابل قبول و غیر قابل توجیه دانستند.

این روزنامه افزود: آن‌ها از اینکه چهره عمان با ارتکاب این اشتباه خدشه دار شده احساس حزن و اندوه می‌کنند، بخصوص که حتی کسانی که برای فرهنگ عادی سازی زمینه سازی کرده و با رژیم اشغالگر هماهنگی امنیتی داشته و بار‌ها به آن پول دادند جرات چنین کار عمان را به خود ندادند.

نویسنده ادامه داد: آن‌ها (برخی کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس) عمان را فریب دادند تا دست به چنین کاری بزند و بدین شکل جایگاه وی را که با تحولات پیش روی منطقه عالی‌تر می‌شد، تنزل دهند و این اشتباه عمان موجب می‌شود از بسیاری دستاورد‌هایی که در صورت ثبات و پایداری در مواضعش به آن دست می‌یافت، محروم بماند.

«نخبگان ملی و قومی در عمان هم می‌خواهند به رهبران خود بگویند که قلب آن‌ها از این اقدام حکومتشان به درد آمده و از اینکه نتانیاهو را در پایتختشان دیده‌اند احساس شرمندگی می‌کنند، آن هم در حالی که عربستانی که شریک آماده سازی معامله قرن است جرات چنین کاری را هنوز پیدا نکرده است».

به نوشته قندیل، اگر در عمان صدای اعتراض‌ها به این اشتباه حکومتشان بلند شود، به مثابه تحریک به برهم زدن امنیت کشور نیست، چون چیزی که اتفاق افتاد عیب است و پذیرفتنی نیست و چیزی باید انجام شود تا تبعات این اشتباه را از بین ببرد.

نویسنده در پایان آورده است: این اشتباه اگر به عنصر مشخصی در ترسیم سیاست عمان مبدل شود یعنی عمان تصمیم گرفته از جبهه برنده‌های جنگ‌های منطقه و مسائل آن به جبهه بازنده‌ها منتقل شود آن هم به خیال اینکه نقشی را برای ایجاد سازش با رژیم دشمن اشغالگر اسرائیل ایفا کند که این صرفا خیالی باطل است.