جزئیات جدیدی از توافق روسیه، آمریکا و اسرائیل بر سر خروج ایران از جنوب سوریه/محدودیت حضور نظامیان حتی شامل نظامیان سوری هم می‌شود!
طی دو روز اخیر، جزئیات جدیدی از طرح پیشنهادی روسیه و توافق اولیه آمریکا و اسرائیل بر سر خروج ایران از جنوب سوریه منتشر شده است؛ توافقی که گفته می‌شود در ازای بازگشت ارتش سوریه به مرزهای اردن، نیروهای جبهه مقاومت باید جنوب سوریه را ترک کنند.
سرویس بین الملل فردا: طی دو روز اخیر، جزئیات جدیدی از طرح پیشنهادی روسیه و توافق اولیه آمریکا و اسرائیل بر سر خروج ایران از جنوب سوریه منتشر شده است؛ توافقی که گفته می‌شود در ازای بازگشت ارتش سوریه به مرزهای اردن، نیروهای جبهه مقاومت باید جنوب سوریه را ترک کنند.
«دیوید ساترفیلد» معاون وزیر امور خارجه آمریکا با نگارش یک یادداشت در نشریه عرب‌زبان «الشرق الاوسط» (وابسته به شاهزادگان آل سعود) جزئیات جدیدی از مذاکرات و توافق اولیه روسیه، آمریکا و اسرائیل را منتشر کرد. همزمان پایگاه خبری «العربی الجدید» به مدیرمسئولی «عزمی بشاره» (مشاور صاحب‌نفوذ پادشاه قطر) نیز در گزارشی با عنوان «شنیده‌ها» چند ادعای تأیید نشده را در این مورد مطرح کرد.
دیوید ساترفیلد در این مورد نوشت: «مذاکرات در عالی‌ترین سطوح ادامه دارد و بر سر کلیات اولیه توافق شده است. مرزهای جنوبی سوریه شامل مرز با کشورهای اردن و جولان [تحت اشغال رژیم صهیونیستی] باید تحت سیطره ارتش سوریه باشد و در مقابل نیروهای وابسته به ایران از جنوب سوریه خارج شوند. بحث پادگان تنف نیز روی میز مذاکرات قرار گرفته؛ اما هنوز در مورد جدول زمانی و جزئیات اختلافات باقی مانده و رایزنی ادامه دارد.»
یکی از موارد اختلاف‌برانگیز، عمق فاصله‌ای از مرزهای جنوبی و جنوب غربی است که نیروهای جبهه مقاومت حق ورود به آن را ندارند! پیش از این پایگاه عبری‌زبان تحلیل استراتژیک «واللا» به نقل از منابع خود در دولت نتانیاهو، ادعا کرده بود تل‌آویو خواستار فاصله ۶۵ کیلومتری نیروهای نزدیک به ایران از مرزهای جولان اشغالی شده است! قطعا این فاصله قابل توافق نبوده؛ زیرا دمشق و محلاتی مانند زینبیه در فاصله کم‌تر از ۴۵ کیلومتری جولان اشغالی قرار دارند. از سوی دیگر منابع نزدیک به دولت سوریه مدعی بودند عقب‌نشینی نیروهای جبهه مقاومت در دو مرحله به عمق ۱۶ و ۹ کیلومتر خواهد بود. به عبارت دیگر، نیروهای تایع جمهوری اسلامی ایران حق ورود به شعاع ۲۵ کیلومتری مرزهای جولان اشغالی را نخواهند داشت! دیوید ساترفیلد نیز با تأیید این ۲۵ کیلومتر آورده است: «هنوز بر سر جدول زمانی خروج این نیروها توافق نشده است؛ اما قطعا نیروهای وابسته به ایران باید این منطقه را ترک کنند. مشخصا ما خواستار قرار گرفتن نزدیک به ۱۲۰۰ نیروی ویژه سازمان ملل برای نظارت بر آتش بس هستیم.»
به نظر می‌رسد در طرح آمریکا نه‌تنها بر سر حضور نیروهای جبهه مقاومت، بلکه بر سر حضور ارتش سوریه نیز ابراز نگرانی شده است! ساترفیلد در بخشی از یادداشت خود نوشته است: «در توافق اولیه - که اردن نیز خواستار اجرای آن است - صرفا بر خروج نظامیان غیرسوری تصریح شده بود. با این حال ما در طرح خود پیشنهاد داده‌ایم که تجربه منطقه شمال استان حمص تکرار شود که صرفا نیروی انتظامی (پلیس) و نهادهای خدماتی دولتی به این منطقه وارد شدند و به جای ارتش سوریه، ارتش روسیه در آن‌جا استقرار یافت. این وضعیت در مرزهای جنوبی و جنوب غربی نیز باید تکرار شود؛ زیرا حساسیت‌های اسرائیل در این مورد قابل درک است. علاوه بر نظامیان روس، باید مشخصا نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در منطقه مستقر شده و توافقنامه اجرای منطقه عاری از تسلیحات اجرایی گردد.»
نکته قابل توجه در این زمینه، ایجاد محدودیت برای ارتش سوریه می‌باشد که تاکنون دمشق زیر بار آن نرفته است. ساترفیلد در این زمینه می‌نویسد: «در سفر آویگدور لیبرمن به روسیه، تل‌آویو و مسکو توافق کردند تا ارتش سوریه در جنوب سوریه صرفا در سه پایگاه مستقر شود و تمام پایگاه‌ها و تسلیحات خارج از این محدوده را جمع‌آوری کند. این سه پایگاه عبارتند از پایانه مرزی نصیب در مرز اردن، منطقه بصر الحریر در شرق درعا و منطقه تل الحاره واقع در شمال غربی استان درعا و مشرف بر جولان اشغالی.» هم‌اکنون هر سه منطقه در تصرف ارتش آزاد و معارضین سوری می‌باشد و روی دوم سکه این توافق، جمع‌آوری تمام پادگان‌ها و پایگاه‌های فعلی ارتش سوریه و متحدین در جنوب سوریه است.
در همین راستا، پایگاه خبری لبنان ۲۴ نیز به نقل از یک «مسئول غربی» می‌نویسد: «هم‌اکنون عمده رایزنی‌ها معطوف به دو نقطه کور در مذاکرات است. مسأله اول، دریافت ضمانت‌نامه‌هایی است که نشان دهد نیروهای نزدیک به ایران به طور کامل جنوب سوریه را ترک کرده‌اند و فراتر از آن، اطمینان دهد آن‌ها به جنوب بازنمی‌گردند. مسأله دوم نیز بحث پادگان تنف می‌باشد که در واقع در یک سه راهی میان مرزهای سوریه، عراق و اردن واقع شده است و دمشق و مسکو خواستار حل مسأله آن در چهارچوب همین توافق هستند. آمریکا در مورد مسأله اول (ضمانت عدم بازگشت نیروهای جبهه مقاومت به جنوب سوریه) خواستار استقرار نیروهای بین المللی شامل نیروهای آمریکایی و روسی یا اسرائیلی و روسی است. در مورد مسأله دوم نیز اعلام آمادگی کرده تا در چهارچوب همین توافق از تنف خارج شود؛ اما خط قرمز آن‌ها خروج نیروهای نزدیک به ایران از جنوب سوریه است!»
لازم به ذکر است که پادگان تنف در فاصله ۱۲ کیلومتری مرزهای اردن و عراق قرار دارد و بر جاده ارتباطی میان عراق، سوریه و اردن مشرف است. آمریکا در دورانی که شرق سوریه در اشغال داعش بود، این پادگان را بنا و بخشی از معارضین سوری وابسته به خود را در آن‌جا تسلیح و سازماندهی کرد تا در برابر حملات داعش، از پادگان حمایت کنند. در این پادگان، سامانه‌های موشکی به شعاع ۵۵ کیلومتر مستقر شده و در جریان آزادسازی شرق سوریه، آمریکا با وساطت روسیه توانست محور مقاومت را وادار کند تا به شعاع ۵۵ کیلومتری این پادگان نزدیک نشوند! با گذشت بیش از یک سال از آزادسازی شرق سوریه از اشغال داعش، همچنان منطقه تنف تا شعاع ۵۵ کیلومتری در اشغال آمریکا می‌باشد.
دیدگاه تان را بنویسید