خشم برجامی لوپن علیه ماکرون
فرانسه پس از خروج «شیراک» از الیزه و حضور رهبران جدید، دچار توهمات بی شماری در حوزه سیاست خارجی شده است که نمونه آن را در قبال رفتار‌های برجامی پاریس و سیاست‌های فرانسه در سوریه مشاهده می‌کنیم.
خبرگزاری مهر: اگرچه «مارین لوپن» رهبر جبهه ملی فرانسه انتقادات تندی را علیه امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه در قبال رویکرد برجامی وی مطرح کرده است، اما این انتقادات از سوی بسیاری از رسانه‌های فرانسوی سانسور شد. به عبارت بهتر، صرفا برخی رسانه‌های معدود فرانسوی این انتقادات را مطرح کرده و از کنار آن‌ها به سادگی عبور کردند. رهبر حزب راست افراطی فرانسه با انتقاد شدید از تصمیم ترامپ برای خروج از برجام، تأکید کرد این اقدام به خروج فرانسه از بازاری پرسود منجر خواهد شد. وی تصمیم ترامپ در این خصوص را خطرناک توصیف کرده است. اما نقطه اوج اظهارات لوپن، به انتقادات برجامی وی از امانوئل ماکرون باز می‌گردد: «ماکرون باید مسئولیت خود را در خصوص توهماتی مانند تلاش برای تغییر نظر رئیس جمهور آمریکا (در خصوص برجام) بر عهده بگیرد. من نه تنها موضع ترامپ بلکه عملکرد دستگاه دیپلماسی فرانسه را که می‌خواست نو محافظه‌کارانه‌تر از جان بولتون (مشاور امنیت ملی آمریکا) عمل کند و بدون هیچ طرح جایگزینی، تحت قیمومیت آمریکا قرارگرفت، محکوم می‌کنم ماکرون در این باره مسئول است. او در خصوص ظرفیت خود برای تغییر عقیده ترامپ در این پرونده دچار
توهم شده و به عربستان درباره سیاست خود در قبال ایران تضمین داده بود، بدون اینکه به توافق اصولی برسد. وی در نهایت از رفتن به تهران برای دفاع از منافع ملی و گوش دادن به مواضع دولت ایران خودداری کرد و تنها محور آمریکا-اسرائیل-سعودی را در اولویت قرار داد». اظهارات مارین لوپن در انتقاد از رویکرد برجامی ماکرون کاملا با واقعیات جاری در معادلات سیاست خارجی فرانسه مطابقت دارد. امانوئل ماکرون در تابستان سال گذشته میلادی (۲۰۱۷) به دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو تعهد داد که موضوع موشکی ایران و اعمال محدودیت‌های هسته‌ای دائمی علیه کشورمان را در برجام گنجانده و فراتر از آن، تحدید فعالیت‌های منطقه‌ای ایران را نیز در قالب یک توافق ثانویه مدنظر قرار دهد! این تعهدات وقیحانه ماکرون، نشان دهنده عدم وجود هوش حداقلی وی در عرصه دیپلماسی وسیاست خارجی است. ماکرون با پذیرش خواسته هیا ترامپ در قبال برجام، عملا دستگاهدیپلماسی فرانسه را تحقیر کرد و آن را به یک "کارگزار بی اراده" سیاست‌های آمریکا تقلیل داد. البته در دوران ریاست جمهوری سارکوزی و اولاند نیز عملا این روند در دستگاه سیاست خارجی فرانسه جاری بوده است. فرانسه پس از خروج
ژاک شیراک از کاخ الیزه و حضور رهبران جدید، دچار توهمات بی شماری در حوزه سیاست خارجی خود شده است که نمونه آن را در قبال رفتار‌های برجامی پاریس و سیاست‌های فرانسه در سوریه مشاهده می‌کنیم. لوپن در انتقاد خود از ماکرون، به موضوع بسیار مهمی اشاره کرده است که نباید به سادگی از کنار آن گذشت. اینکه رئیس جمهور فرانسه (طی یکسال اخیر) اساسا به مواضع جمهوری اسلامی ایران در قبال برجام گوش نداده و به بازیگری بی اراده در زمین ترامپ تبدیل شده بود. هم اکنون ماکرون سخن از نجات برجام به میان می‌آورد! بدون شک رئیس جمهور فرانسه در این معادله، یک "متهم" است نه یک "مدافع"! نقش افرادی مانند امانوئل ماکرون، ترزا می‌و آنگلا مرکل در بر هم خوردن توافق هسته‌ای با ایران، اگر از آمریکا و ترامپ بیشتر نباشد کمتر نیست. "ایستادگی در مقابل توهمات ترامپ" حداقلی‌ترین وظیفه‌ای بود که تروییکای اروپایی از انجام آن اجتناب کردند. در مقابل، افرادی مانند رئیس جمهور فرانسه در تقویت توهمات رئیس جمهور ناتوان و جنجالی آمریکا از هیچ گونه اقدامی فروگذار نکردند. توهماتی که امروز گریبان کشور‌های اروپایی از جمله انگلیس، آلمان و فرانسه را نیز گرفته است.
دیدگاه تان را بنویسید