تحلیل نشنال‌اینترست از سقوط اف‌۱۶ اسرائیل

خبرگزاری فارس: یک نشریه آمریکایی سقوط جنگنده اف‌۱۶ رژیم صهیونیستی در اثر آتش پدافند هوایی ارتش سوریه را آغازگر یک عصر راهبردی جدید و تداعی‌گر تاریک‌ترین واقعیت‌ها برای این رژیم دانسته است. رژیم صهیونیستی از زمان آغاز ناآرامی‌های سوریه در سال ۲۰۱۱ بار‌ها و بار‌ها با بمباران‌هایی هوایی مواضع ارتش این کشور را هدف قرار داده است. این رژیم، همچنین چندین دهه است که بدون آنکه بابت بمباران‌هایش با تبعاتی خاص مواجه شود از عملیات‌های هوایی برای هدف قرار دادن مواضعی در سراسر منطقه و حتی تا آن سوی سودان استفاده کرده؛ اسرائیل، این برتری هوایی را امری بدیهی پنداشته و آن را زیربنای راهبرد نظامی خود قرار داده است. تمام این واقعیت‌ها رویداد‌های شنبه، ۲۰ بهمن‌ماه (۱۰ فوریه) را برای این رژیم هراس‌آورتر و شوکه‌کننده‌تر می‌کنند. نشریه «نشنال‌اینترست» با بیان این مقدمه به بررسی این سوال پرداخته که آیا سقوط جنگنده اسرائیل با آتش پدافند سوریه در روز شنبه ۲۰ بهمن‌ماه به معنی از دست رفتن حاشیه برتری نیروی هوایی اسرائیل است؟ نشریه آمریکایی به یادآوری بیانیه حزب‌الله لبنان پرداخته که سقوط این جنگنده را مطلع «یک مرحله راهبردی جدید» در منطقه و آغازی برای پایان تجاوزات به اراضی سوریه توصیف کرده است. نشنال‌اینترست با بیان این ادعا که بیانیه‌های حزب‌الله معمولاً مبالغه‌آمیز هستند نوشته است: «اما این بار ممکن است نکته‌ای در این بیانیه آن‌ها پنهان باشد.» «آخرین باری که یک جنگنده اسرائیل در حین عملیات هدف قرار گرفته و ساقط شد سال ۱۹۸۳ در لبنان بود. آن موقع، خاورمیانه منطقه‌ای کاملاً متفاوت با امروز بود.» نشریه آمریکایی نوشته است: «حادثه اخیر ممکن است منادی عصر راهبردی جدیدی در سرزمین شام باشد. اف‌۱۶ اسرائیل ممکن است توسط موشک‌های اس‌۲۰۰ ساخت سوریه هدف قرار گرفته شده باشد. سوریه از آن موشک‌ها برای ایجاد پوشش پدافندی برای منطقه‌ای استفاده می‌کند که نیرو‌های روسیه در آنجا در حمایت از دولت سوریه عملیات می‌کنند.» مطابق این گزارش، رژیم صهیونیستی قبلاً به همین منطقه حمله کرده و توانسته بدون صدمه به جنگنده‌هایش از آنجا خارج شود، اما اکنون اوضاع تغییر کرده است. نشنال‌اینترست تصریح می‌کند: «مقام‌های اسرائیلی کماکان وانمود می‌کنند که اوضاع در سوریه تحت کنترل آن‌ها است و ارتش اسرائیل عملیات روز شنبه را 'موفقیت کامل عملیاتی' توصیف کرد. اما آن‌ها یا سر خودشان را کلاه می‌گذارند یا سر دیگران را.» در بخش دیگر این یادداشت به واکنش روس‌ها به مسئله پرداخته شده و نوشته شده: «وزارت خارجه روسیه از اسرائیل انتقاد کرد و هشدار داد که ایجاد تهدید برای زندگی و امنیت نیرو‌های روسیه، کاملاً غیرقابل قبول است. فدراسیون روسیه علاقه‌ای به درگیری اسرائیل و ایران ندارد، اما در عمل برای گسترش نفوذ ایران در سوریه، چتر نظامی و دیپلماتیک فراهم کرده است. برای دانش‌پژوهانِ تاریخِ ارتش اسرائیل، این تحولات یادآور تاریک‌ترین لحظات در گذشته مسائل راهبردی این رژیم هستند. در سال ۱۹۶۷، اسرائیل به لطف برتری هوایی‌اش توانست به یک پیروزی تاریخی مقابل کشور‌های عربی دست پیدا کند. در آن زمان، شوروری سابق، از مصر حمایت کرد و برای جلوگیری از وقوع مجدد جنگ، موشک‌های ضدهوایی پیشرفته و خدمه آشنا به عملیات با آن‌ها را در اختیار متحدش قرار داد. این سایت‌های موشکی برای حمله سال ۱۹۷۳ مصر در صحرای سینا پوشش فراهم کرده و برتری نیروی هوایی اسرائیل را خنثی کردند. در آن جنگ، اسرائیل از میان ۳۸۳ هواپیمای عملیاتی ۱۰۲ فروند جنگنده‌اش را از دست داد و مجبور شد برای حفظ توان عملیاتی نیروی هوایی‌اش به کمک مجدد آمریکا تکیه کند. اسرائیل به سختی توانست آن جنگ را ببرد و به همین دلیل، جایگاهش از لحاظ راهبردی تضعیف شد.» نشنال‌اینترست در ادامه این یادداشت تأکید می‌کند: «در صورتی که درگیری آشکار میان اسرائیل و ایران شروع شود به نظر می‌رسد که اسرائیل اصلی‌ترین برتری‌اش را از دست داده است. در چنین جنگی، احتمالاً شاهد شلیک رگباری از از موشک‌ها توسط حزب‌الله به به سمت مراکز جمعیتی اسرائیل خواهیم بود. ارتش اسرائیل، در این حالت مجبور خواهد بود برای خنثی کردن آتش، نیرو‌های زمینی خودش را به میان مناطق دارای تله‌های انفجاری که عمدتاً در زیر زمین هستند گسیل کند. اسرائیل توانمندی‌های مهمی از لحاظ پدافند موشکی دارد، اما آن‌ها در سیل زرادخانه ۱۰۰ هزار موشکی حزب‌الله غرق خواهند شد. اگر اسرائیل- به عنوان جامعه‌ای بیزار از تلفات و آسیب‌پذیر در برابر ربودن سربازانش- مجبور شود برای مقابله با حزب‌الله و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به اعزام نیروی زمینی به خاک دشمن رو بیاورد با نتایج هراس‌آوری رو به رو خواهد شد.»