مخالفت تل آویو با کاهش درگیری در سوریه

خبرگزاری تسنیم: در حاشیه نشست گروه 20 که جولای 2017 در هامبورگ برگزار شد، روسای جمهور آمریکا و روسیه با کاهش درگیری در جنوب سوریه موافقت کردند. این توافق شامل استان های "درعا" و " القنیطره" است و اجرای آن، از نهم همان ماه شروع شد. این توافق، پس از نشست های متعدد با مسئولان و کارشناسان روسی و آمریکایی به سرانجام رسید. در این نشست ها مسئولان اردنی و اسرائیلی نیز حضور داشتند. در نیمه دوم جولای صدها تن از نیروهای پلیس نظامی ارتش روسیه در استان های درعا، القنیطره و السویداء بین خطوط درگیری دوطرف مستقر شدند و پایگاه های نظامی در این مناطق برپا کردند. همزمان با این اقدام، نیروهای متحد ارتش سوریه تا 40 کیلومتری بلندی های اشغالی جولان و خطوط مرزی اردن عقب نشینی کردند. به رغم اینکه متحدان ارتش سوریه از مرز مشترک سوریه با رژیم صهیونیستی و اردن عقب نشینی کردند، تل آویو با توافق آمریکا و روسیه مخالفت کرد. رئیس و سایر مقامات رژیم صهیونیستی به شدت از توافق مزبور انتقاد کردند و آن را در راستای پاسخگویی به مطالبات راهبردی تل آویو ندانستند. اسرائیلی ها براساس تعریفی که از خواسته های راهبردی خود دارند، معتقدند هرگز به این خواسته پاسخ مثبتی داده نشده است. اکنون این پرسش مطرح است، موضع حقیقی تل آویو نسبت به توافق روسیه و آمریکا چیست؟ چه پیامدهایی این توافق به همراه دارد ؟ علت مخالفت اسرائیل با آن چیست؟ موضع تل آویو از سال 2011 که تظاهرات در سوریه شروع و به جنگ داخلی در این کشور منجر شد، راهبرد تل آویو طولانی کردن این جنگ و فشار بر دمشق و تشویق به تجزیه سوریه براساس گرایش های قومی و قبیلگی است. به رغم اینکه تل آویو اعلام کرده است در جنگ سوریه دخالت نمی کند اما با برخی گروه های مسلح مخالف دمشق در اطراف بلندی های جولان ارتباط دارد. درهمین حال، خطوط قرمزی برای دمشق تعیین کرده است که از جمله آنها می توان به عدم انتقال سلاح به حزب الله لبنان از اراضی سوریه و جلوگیری از ورود مستشاران ایرانی و متحدانشان به بلندی های جولان اشاره کرد. از سال 2012 تاکنون ده ها بار جنگنده های اسرائیلی مناطق مختلف سوریه را بمباران کرده اند. این بمباران ها بخاطر آن بوده که اسرائیل احساس می کرد، خطوط قرمزش رعایت نشده است. در سال های اخیر اسرائیل کوشید از جنگ داخلی سوریه بهره برداری کند. این بهره برداری با دو هدف صورت گرفت. نخست یک محمل قانون بین المللی برای الحاق بلندی های اشغالی جولان به اسرائیل بدست آورد. دوم، یک منطقه حائل در قبال این بلندی های در خاک سوریه ایجاد کند. این منطقه ده ها کیلومتر عرض و عاری از هرگونه سلاح و تحت نفوذ تل آویو باشد. "بنیامین نتانیاهو " نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مارس 2017 طی تماسی با دولت آمریکا ، روسیه و سایر کشورها خواستار ایجاد منطقه حائل در جنوب سوریه در مقابل بلندی های جولان و خطوط مرزی اسرائیل با اردن شد. در این منطقه نباید هیچ نیروی نظامی بوِیژه ایرانیان و متحدانشان حضور داشته باشند. از همان زمان، مقامات اسرائیلی سلسله نشست هایی را با مقامات بلندپایه آمریکایی و روسی برای اجرایی شدن این هدف برگزار کردند. در همان ماه مسئولان صهیونیستی با "مایکل رانتی" ، "برت مالکفورک" و سایر مقامات آمریکایی در خصوص کاهش درگیری ها در جنوب سوریه گفت‌وگو کردند. این گفت‌وگو منهای مذاکراتی بود که در این خصوص در پایتخت قزاقستان انجام شده بود. در جریان این مذاکرات اسرائیلی ها به شدت با نظارت روسیه بر آتش بس و کاهش درگیری ها در جنوب سوریه مخالفت کردند و خواستار جایگزینی آمریکا در این زمینه شدند. دلیل مخالفت تل آویو در آستانه توافق آمریکا و روسیه مقامات تل آویو به انتقاد کردن از این توافق پرداختند و این انتقادها زمانی شدت یافت که آن بر روی کاغذ آمد و در نیمه جولای امضاء شد. آنان توافق مزبور را بسیار بد دانستند و مدعی شدند در این توافق منافع امنیتی اسرائیل در نظر گرفته نشده است. این توافق، وضعیت نگران کننده ای در جنوب سوریه بوجود می آورد. وقتی که وزارت دفاع روسیه پلیس نظامی خود را در مناطق مختلف استان های درعا، قنیطره و سویداء سوریه مستقر ساخت، انتقادات مقامات تل آویو به شدت افزایش یافت. این درحالی بود که مقامات مسکو قبلا به آنان اطلاع داده بودند، نیروهای روس در 13 کیلومتری خط مرزی سوریه با بلندی های اشغالی جولان مستقر خواهند شد. در همین شرایط، بنیامین نتانیاهو همراه وزیر امنیت رژیم صهیونیستی با نظامیان اسرائیلی مستقر در بلندی ها جولان دیدار و اعلام کرد " وضعیت جنوب سوریه به سرعت تغییر یافته و عناصر داعش در این منطقه از بین رفته اند." وی مدعی شد " ایران و حزب الله می کوشند، جایگزین عناصر داعش در این منطقه شوند." این ادعا درحالی مطرح شد که "نتانیاهو" خود را به جهالت زده بود. او می دانست براساس توافق آمریکا و روسیه، متحدان ارتش سوریه در 40 کیلومتری مرزهای جولان اشغالی مستقر می شوند. کابینه امنیتی اسرائیل در 30 جولای تشکیل جلسه داد و توافق آمریکا و روسیه درباره کاهش درگیری در جنوب سوریه را مورد بررسی قرار داد. در این نشست روشن شد حضور نظامی روسیه در جنوب سوریه و نظارت مسکو براجرای این توافق عامل پنهان مخالفت تل آویو با آن است. نگرانی تل آویو زمانی افزایش یافت که خبرهایی درباره تقسیم حوزه نفوذ در سوریه بین آمریکا و روسیه به گوش رسید. بر اساس این خبرها، غرب و جنوب سوریه تحت سیطره روس ها و مناطق واقع در شرق رودخانه فرات تا مرزهای سوریه وعراق تحت سیطره آمریکا قرار می گیرد. اگر این توافق اجرا شود، ارتباط زمینی ایران با سوریه از طریق عراق قطع می شود. بدین ترتیب جنوب سوریه بطور کامل در اختیار روسیه قرار می گیرد لذا روس ها عملا نظامیان خود را در این منطقه افزایش می دهند و دو پایگاه نظامی در شمال استان درعا برپا خواهند ساخت و یک اتاق عملیات نظامی در منطقه " الصنمین" همین استان دایر می کنند تا بر روند توافق هامبورگ " کاهش درگیری درجنوب سوریه " نظارت داشته باشد. اسرائیل از این واهمه دارد حضور نظامی روسیه در جنوب سوریه از حدود نظارت بر اجرای توافق واشنگتن مسکو بگذرد و این حضور دائمی شود بطوری که یک پایگاه دفاع هوایی در فرودگاه" الثعله" واقع در شرق شهر "درعا" و همجوار استان " السویداء" ایجاد کند. معنای این اقدام آن است که روسیه سامانه موشکی " اس300 " و " اس400" را در این پایگاه مستقر خواهد کرد. پیشتر روس ها این سامانه ها را در فرودگاه "حمییم" واقع در شمال غربی سوریه نصب کرده اند. اگر روس ها سامانه موشکی خود را در فرودگاه "الثعله" نصب کنند برای حفاظت آن نیروی زمینی خود را در آن منطقه مستقر خواهند کرد. این درحالی است که فرودگاه الثعله در فاصله 55 کیلومتری بلندی های جولان قرار دارد. در صورتی که سامانه دفاع موشکی روس ها در این فرودگاه نصب شود، از تجاوزات هوایی و زمینی اسرائیل به سوریه جلوگیری می شود. همانطوری که قبلا شاهد بودیم هرگاه سوریه از خطوط قرمز تعیین شده عبور می کرد، جنگنده های اسرائیلی این کشور را هدف قرار می دادند. نتیجه تل آویو توافق آمریکا و روسیه برای کاهش درگیری های جنوب سوریه را در راستای راهبردهای امنیتی نظامی خود درخصوص جنگ داخلی ا ین کشور نمی بیند. این توافق ممکن است به پایان نبرد در سوریه منجر شود و این چیزی است که رژیم صهیونیستی مایل بدان نیست. مهم این است که توافق آمریکا و روسیه خواسته تل آویو را به حاشیه راند. اسرائیل می خواست منطقه مقابل بلندی های جولان منطقه حائل و تحت نفوذ تل آویو باشد. به رغم اینکه توافق مزبور مستشاران ایرانی و نیروهای متحد آنان را از مرزهای سوریه و اسرائیل دور ساخت و نظامیان روسیه در جنوب سوریه مستقر شدند، با وجود این، از آزادی عمل نظامی اسرائیل در این منطقه جلوگیری شد. هرچند تردید هایی درباره پرواز جنگنده های اسرائیلی بر فراز این منطقه وجود دارد. این پروازها می تواند به بهانه امنیت اسرائیل و با هماهنگی اتاق عملیات روسیه انجام شود.