اولاند از ترس تحقیر، وارد رقابت‌های ریاست جمهوری نشد

خبرگزاری فارس: «ونسان میشلو» استاد دانشکده مطالعات سیاسیِ لیون فرانسه در گفتگو با خبرنگار ما، وضعیت داخلی این کشور را در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه تحلیل کرد. این استاد فرانسوی علوم سیاسی در تشریح علل و عوامل مؤثر بر پیشتازی دو نامزد برخواسته از احزاب حاشیه‌ای و کنار زده شدن احزاب سنتی و اصلی این کشور می‌گوید: «وضعیت هر یک از دو "حزب دولتی" سنتی خیلی متفاوت است: بنوئیت هامون، نامزد سوسیالیست‌ها، نماینده حزبی بود که طی پنج سال گذشته بر فرانسه حکمرانی داشته و درنتیجه نامحبوب بود، به گونه‌ای که فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری کنونی، از ترس تحقیر کامل، پیش از رقابت‌های درونی این حزب چپ‌گرا، از رقابت‌ها کناره‌گیری کرد». به گفته وی، «هامون نیز طی کارزار تبلیغاتی‌اش از کنارهم آوردن دو جناح حزبش، یعنی عملگراها و "شورشی‌ها" ناتوان بود؛ و در نتیجه پایگاه رأی وی از سوی ژان-لاک ملانشن و امانوئل ماکرون راست‌گرا جذب شد». استخدام همسر و فرزندان به عنوان دستیار، علت اصلی عدم اقبال مردمی به نامزد حزب جمهوری‌خواه بود میشلو در تحلیل عملکرد فرانسوا فیون، نامزد حزب دست‌راستی جمهوری‌خواه نیز می‌گوید که «غیبت وی در دور دوم انتخابات تماما ناشی از مشکلات قضایی است که پس از افشای استخدام همسر جوان و دو فرزندش به عنوان دستیاران پارلمانی‌اش به آن دچار شد، مسئله‌ای که هنوز تحت بررسی قرار دارد. اگر فرانسوا فیون درگیر این مشکلات قضایی نمی‌شد، وی به دور دوم راه می‌یافت و و مشخصا نامزد محبوب می‌بود». استاد مدرسه مطالعات سیاسی لیون فرانسه درباره تغییرات احتمالی در سیاست‌های داخلی فرانسه در صورت انتخاب ماکرون یا لوپن می‌گوید: «من درباره وضعیت لوپن گمانه‌زنی نمی‌کنم زیرا شانس پیروزی وی و دستیابی به ریاست جمهوری به شدت اندک است، البته اگر نگوییم هیچ شانسی ندارد. اما مشخص است که وی فرانسه را از منطقه پولی یورو و از اتحادیه اروپا خارج خواهد کرد، مرزها را خواهد بست و سیاست‌های حمایت‌گرایانه (اقتصادی) و ضد مهاجرتی سفت و سختی را اعمال خواهد کرد». لوپن به دنبال خروج از اتحادیه اروپا، حوزه پولی یورو و محدودیت مهاجرت است این کارشناس فرانسوی بر این نظر است که امانوئل ماکرون «بدون هرگونه ابایی هوادار اتحادیه اروپا است و خواهان این است که همگرایی اروپایی را به عنوان یک محافظ و نه تهدید در نظر بگیرد. وی به سوسیال دموکرات‌های "راه سوم" نزدیک است و به گشایش و مقررات‌زدایی بازار کار فرانسه تمایل دارد»، اما ماکرون همچنین «اولویت‌های اقتصادی خود را با دفاعی مستحکم از مدل اجتماعی و رفاهی فرانسوی متعادل کرده است». ونسان میشلو، در تشریح رویکرد مارین لوپن در عرصه سیاست خارجی نیز می‌گوید وی «مطمئنا یک به سوی ایجاد روابط حسنه با روسیه گام بر می‌دارد، اما در طول کارزارهای تبلیغاتی، وی عملا در پاسخ به پرسش‌های مرتبط با سیاست خارجی سکوت پیشه کرده و به ایده "نخست فرانسه" و حمایت از کسب و کار داخلی فرانسه چسبیده است». وی بر این باور است که پیام‌های لوپن «با گفتاری سخت درباره اسلام و ترور» ترکیب شده است، امری که اغلب اوقات به کلماتی که بیان می‌کند نیز سرایت کرده است. ماکرون در خصوص ناتو و جهان عرب، سیاست دولت کنونی را ادامه می‌دهد این استاد علوم سیاسی فرانسوی بر این باور است که «سیاست خارجی امانوئل نسبت به رئیس جمهوری کنونی هواداری بیشتری از اروپا می‌کند، اما درباره موضع فرانسه درباره ناتو یا جهان عرب، می‌توان پیش‌بینی کرد که رویکرد دولت کنونی ادامه یابد». برگزیت و انتخاب ترامپ احتمال پیروزی لوپن را فراهم کرد به باور میشلو، «رأی انگلیس به خروج از اتحادیه اروپا و انتخاب ترامپ احتمال پیروزی مارین لوپن را فراهم کرد و به صورت یک ندای الهام‌بخش برای تحریک رأی‌دهندگان عمل کرد؛ علیرغم خشم موجود نسبت به حزب حاکم و تشدید حس ناامیدی در بین فعالان محافظه‌کاری که حس می‌کنند یک پیروزی قطعی و امکان بازگشت به قدرت پس از پنج سال، از دست آن‌ها قاپیده شده است. چنین وضعیتی به معنای این نیز است که برای اولین بار در قرن 21، انتخابات پارلمانی (که قرار است در تابستان برگزار شود) اهمیت بیشتری خواهد یافت، زیرا با این انتخابات (مردم) تصمیم خواهند گرفت که طی پنج سال آتی فرانسه به چه صورتی مدیریت شود». به گفته این استاد علوم سیاسی فرانسوی، «در واقع، جنبش سیاسی امانوئل ماکرون، یا همان"به پیش!" سال گذشته تأسیس شد و در هیچ یک از انتخابات‌ها رقابت نکرده است».