صیاد وادی الحجیر که شهادتش سید حسن نصرالله را گریاند

خبرگزاری تسنیم: در روضة الشهدای منطقه عدشیت در جنوب لبنان مزار شهید علی صالح قرار دارد. مزاری که هیچ تفاوتی با سایر مزار شهدا ندارد، غیر از اینکه عبارت "ویرانگر افسانه مرکاوا" بر روی آن نوشته شده است. وی در واپسین روزهای جنگ جولای به منطقه وادی الحجیر رفت تا تاریخ‌ساز شود. او می‌دانست که اسرائیل تصمیم دارد خود را به خود لیتانی برساند و در آنجا برای خود عکس یادگاری بگیرد تا خود را پیروز جنگ 33 روزه نشان دهد. به او گفته شده بود "باید تانک های آنها را با هر هزینه‌ای متوقف کرد." او با اصرار می‌خواست این کار را انجام دهد. به همین علت در فاصله شلیک موشک های کورنت مدام در حال تغییر موقعیت خود بود، دشمن تصور نمی‌کرد که تمامی موشک‌ها را یک نفر شلیک می‌کند. لحظاتی بعد از شلیک هر یک از موشک‌ها، بلافاصله محل شلیک، مورد اصابت موشک‌های دشمن قرار می گرفت، اما سال‌ها مبارزه به او یاد داده بود که چگونه از خودش در برابر دشمن محافظت کند. روزنامه الاخبار در رابطه با این شهید می نویسد: حتی هواپیماهای بدون سرنشین جاسوسی دشمن نیز برای پیدا کردن مکان وی در آسمان وادی الحجیر به پرواز در می‌آمدند، همراهانش از او می‌خواستند عقب‌نشینی کند، اما او گوش نمی‌کرد و می‌گفت خودروهای زرهی دشمن با هر هزینه‌ای باید ویران شوند. اسرائیلی‌ها جنگ وادی الحجیر را "جنگ بزرگ در داخل جنگ بزرگ" نام گذاشته بودند. جنگی که سرنوشت نهایی جنگ 33 روزه را تعیین کرد. روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت به نقل از یکی از مبارزان ارتش رژیم صهیونیستی وادی الحجیر را یک جهنم برای نیروهای اسرائیلی توصیف می‌کند. این نظامی صهیونیست هنوز هم باور نمی‌کند که از این معرکه جان سالم به در برده است. او می‌گوید: تو می‌توانستی مرگ را در مقابل خود ببینی و با او دست بدهی. شهید علی صالح علاوه بر تخریب تانک‌های مرکاوا، آمال و آرزوهای یگان چتربازان اسرائیلی‌ها را نیز ناکام گذاشت. این نیروها در منطقه الغندوریه فرود آمده بودند تا بتواند مسیر عبور دسته های تانک در وادی الحجیر را امن کنند و کمین گاه های عناصر مقاومت را شناسایی کنند. فرماندهان مقاومت نمی‌خواستند صالح را از دست دهند، اما تانک‌ها و خودروهای زرهی از رود عبور کرده بود و این معرکه جای او بود. از مسئولان درخواست کرده بود که به این عملیات بپیوندد. همین اتفاق افتاد. نیروهای مقاومت 15 تانک مرکاوا را شمارش کردند که به دست علی صالح تخریب شد. او حتی در عملیات اسارت دو نظامی صهیونیستی در صبح روز 12 جولای نیز شرکت داشت. رفقای علی صالح می گویند وی قهرمان عملیات العزیه اندکی قبل از آزاد سازی جنوب لبنان نیز بوده است. وی در پرتاب خمپاره های مالوتکا و ساغر نیز ماهر بود. تصاویر نظامی اسرائیلی که در نتیجه پرتاب این خمپاره به آسمان بلند شده بود، همچنان در ذهن بسیاری از کسانی که این فیلم را مشاهده کرده‌اند، حک شده است. علی صالح ملقب به بلال قبل از آزادسازی جنوب لبنان سه بار زخمی شد، یکی از این دفعات در سال 1995 بود که در محور النبطیه درنتیجه ترکش ناشی از گلوله تانک اسرائیلی مجروح شد. با وجود جراحت، روی پای خود ایستاد و با کمک رفیقش به خارج از معرکه گریخت. یکی از رفقای دیگر علی صالح بعد از 14 سال می‌گوید که نمی‌داند چگونه بلال توانست سگ نگهبان اسرائیلی‌ها را خسته کند. مأموریت تیمی که صالح عضو آن بود، در عمق نیروهای دشمن بود و اگر این سگ با پاس کردن خود مکان وجود آنها را لو می‌داد، عملیات شکست می‌خورد و چه بسا عناصر تیم کشته می‌شدند. بلال بعد از خفه کردن سگ دستی بر روی سرش کشید و گفت: مرا ببخش، مجبور بودم. خیلی کم پیش می‌آمد که در هدف‌گیری خود اشتباه کند، در وادی الحجیر هواپیماهای جاسوسی اسرائیل و تانک های آن را گیج و سردرگم کرده بود، آنها همواره به دنبال منبع اصلی شلیک خمپاره ها بودند. وی مأموریت خود را به بهترین نحو انجام داده بود. دست آخر یک هواپیمای "MK" با موشک هوشمند او را هدف قرار داد. در حالی که زخمی شده بود به بیمارستان انتقال داده شد، 20 روز در بیمارستان باقی ماند تا اینکه به شهادت رسید. وی هنگام شهادت 31 سال داشت ، سه فرزند داشت و فرزند چهارمش در آستانه تولد بود. خانواده نام فرزند چهارم را "بلال" گذاشتند. او هنگامی به شهادت رسید که مطمئن شد پیروزی به دست آمده است. می گویند وقتی خبر شهادت علی صالح به سیدحسن نصرالله داده شد، او گریست. جزئیات عملیات وادی الحجیر؛ کابوس صهیونیست‌ها و باتلاق مرکاوا بعد از آتش‌بس، یکی از تحلیلگران نظامی رژیم صهیونیستی گفت که معرکه وادی الحجیر یکی از مهم‌ترین درگیری‌هایی بود که ارتش اسرائیل طی 20 سال گذشته وارد آن شده است. وادی الحجیر یک منطقه سرسبز و صعب العبور است که بین مناطق مرجعیون و بنت جبیل و النبطیه قرار دارد، این منطقه تا رود لیتانی واقع در بخش پایین شهر النبطیه کشیده شده و تا منطقه عیترون نیز امتداد دارد، وادی الحجیر بخش های زیادی دارد که شامل روستاهای الطیبه، عتشیت القصیر، دیر سریان، القنطره است، این وادی از شمال با فاصله دو کیلومتر به رود لیتانی منتهی می شود و از بخش غربی نیز به دو روستای فرون و الغندوریه متصل است، العدیسه و رب تلاتین نیز در بخش جنوبی این منطقه و در مرزهای سرزمین های اشغالی قرار دارند. این منطقه اهمیت استراتژیک زیادی در هر درگیری با اسرائیل دارد، چرا که به رود لیتانی خیلی نزدیک است، ارتفاعات این منطقه نیز یکی از مهم ترین اهداف اسرائیل در طول جنگ 33 روزه به شمار می رفت. درگیری وادی الحجیر در شانزدهمین روز تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان کلید خورد، در این زمان اسرائیلی ها شبانه از طریق العدیسه وارد منطقه شدند، رژیم صهیویستی طبق عادت همیشگی اش قبل از نفوذ به منطقه به شدت منطقه را زیر آتش موشکهای خود گرفت، در آن روز روستای الطیبه هدف اصلی نظامیان صهیونیست بود، آنها پیش از حمله چندین هواپیمای شناسایی نیز به منطقه اعزام کرده بوند، اما موفق به شناسایی کمینهای نیروهای مقاومت نشدند. صهیونیست ها ابتدا از محور کفرکلا وارد شدند تا از آنجا به تپه العویضه برسند، غافل از اینکه نیروهای حزب الله در این بلندی انتظار آنها را می کشند، البته نظامیان صهیونیست به گمان خود منطقه را پاکسازی کرده بودند، اما محل کمین نیروهای حزب الله را پیدا نکرده بودند، در اولین درگیری میان دو طرف دو تانک مرکاوای اسرائیلی منهدم شد و درگیری های مستقیم آغاز شد. در این منطقه تنها چند نیروی حزب الله قرار داشتند که به جنگ 4 تانک مرکاوا و 9 نفربر نظامی و دو خودروی هامر زرهی می‌رفتند، تمام خودروها مجهز و ایمن شده بودند تا برای ورود به خاک لبنان جان نظامیان اسرائیلی را حفظ کنند. بخش دیگری از نیروها در منطقه بین کفرکلا و العدیسه معطل شده بودند، نیروهای حزب الله با هدف قرار دادن آنها 4 مرکاوای دیگر را نیز که برای اولین بار در این جنگ مورد استفاده قرار گرفته بود، منهدم کردند. البته در همین زمان رژیم صهیونیستی یک تیم جاسوسی نیز به منطقه الطیبه اعزام کرده بود که آنها نیز در درگیری با حزب الله زمین گیر شده و چندین کشته و زخمی دادند. اسرائیلی‌ها بعد از ظهر روز هفدهم آمار تلفات درگیری های وادی الحجیر در مرحله اول را اعلام کردند، 12 کشته و زخمی آماری بود که از سوی ارتش اسرائیل مورد تایید قرار گرفت، البته این آمار تنها مقدمه ای برای تلفات صهیونیست ها در این منطقه بود. این در حالی است که در همین درگیری ها تنها یکی از نیروهای مقاومت زخمی شد. 36 ساعت از آغاز مرحله اول و زمین گیر شدن اسرائیلی‌ها، ارتش صهیونیستی بار دیگر پیشرفت خود در محورهای العدیسه و هونین را آغاز کرد، مشخص بود که اسرائیلی ها می خواهند به هر قیمتی شده خود را به رود لیتانی برسانند. دومین گروه نظامی نیز خود را به گروه اول رساند و هر دو گروه سعی کردند خود را از طریق الطیبه به وادی الحجیر و از آنجا به رود لیتانی برسانند. در منطقه رب تلاتین عناصر مقاومت، اسرائیلی‌ها را که تعدادشان بسیار زیاد بود، به سمت یکی از کمین های خود کشاندند، اسرائیلی‌ها در منطقه ای قرار گرفتند که از هر طرف هدف تیروهای عناصر مقاومت بودند، در این زمان درگیریهای مستقیم آغاز شد، به این ترتیب عناصر مقاومت، صهیونیست‌ها را از این روستا بیرون کردند، بالگردهای اسرائیلی نیز نمی توانستند در این درگیری های مستقیم کمکی به صهیونیست ها بکنند، چرا که مجبور بودند در ارتفاع پایین پرواز کنند و پرواز در این ارتفاع می توانست برای آنها مرگبار باشد. یکی از مرگبارترین صحنه های وادی الحجیر برای صهیونیست ها زمانی بود که نیروهای مقاومت یک خانه را که نیروهای زیادی در آن مستقر شده بودند، را هدف حمله موشکی قرار دادند، در این حمله 8 نفر کشته شدند و 4 نفر دیگر نیز زخمی شدند. در منطقه مشروع الطیبه نیز عناصر مقاومت کمین‌های زیادی برای صهیونیست ها آماده کرده بودند، در این منطقه صهیونیست ها در منطقه ای به وسعت دو کیلومتر قرار گرفتند، آنها از سوی عناصر مقاومت از تمامی جهات محاصره شدند، به این ترتیب گلوله های عناصر مقاومت از هر طرف به سوی صهیونیست ها شلیک می شد. راکت های مقاومت نیز در این مرحله آغاز به کار کرد و موفق شد 12 خودروی زرهی را منهدم کند، در این درگیری ها مقاومت همچنین 3 تانک مرکاوی دیگر را نیز شکار کرد تا تعداد تانک های منهدم شده در یک روز در وادی الحجیر به عدد 16 برسد. با انهدام تانک ها، صهیونیست ها شروع به فرار کردند، اما گلوله های مقاومت بنا بر شهادت خود اسرائیلی‌ها، "جهنمی" برای آنان ایجاد کرد، بعد از درگیری ها، صفی طولانی از آمبولانس های زرهی از صهیونیستها عازم منطقه شد تا نظامیان کشته و زخمی شده را از خاک لبنان خارج کند. با این وجود در این درگیریها نیز تنها یکی از عناصر مقاومت زخمی شد، اما دو مبارز حزب الله که برای کمک به وی به منطقه رفته بودند هدف موشک هواپیما قرار گرفته و به شهادت رسیدند. نیروهای حزب‌الله اعلام کردند که سی نظامی صهیونیست در درگیری های منطقه الطیبه کشته شدند و 150 نفر دیگر نیز زخمی شدند، از سوی دیگر در القنطره و اطراف آن نیز 10 صهیونیست به هلاکت رسیده و 40 تن دیگر نیز زخمی شدند. وقتی صهیونیست‌ها در مانور تبلیغاتی هم ناکام ماندند درگیریهای میان نیروهای مقاومت اسلامی لبنان و نظامیان متجاوز رژیم صهیونیستی در منطقه وادی الحجیر تا روز سی ام از تجاوز صهیونیست ها نیز ادامه پیدا کرد، یعنی روزی که سازمان ملل متحد قطعنامه 1701 را در مورد توقف اقدامات خصمانه میان دو طرف صادر کرد. با این وجود ایهود اولمرت سه روز از جرج بوش رئیس جمهور آمریکا مهلت خواست تا شاید بتواند در این مدت با تشدید نیروهای خود در منطقه، تا رود لیتانی پیشروی کند، این دومین مرحله از پیشروی ها در وادی الحجیر بود. اسرائیل در این مرحله سعی کرد ابتدا با اعزام عناصری، کمین های مقاومت را در مسیرهای منتهی به وادی الحجیر شناسایی کند، اما در این مأموریت ناکام ماند و تعداد دیگری از نیروها و تانکها و ادوات جنگی خود را نیز از دست داد. در این مرحله حزب الله با کاشتن مین های بزرگ موفق شد شش تانک دیگر و دو بلدوزر را منهدم کند، اسرائیلی ها به از دست دادن یک گردان زرهی کامل خود در این درگیری ها اعتراف کردند. حزب الله لبنان اعلام کرد که رژیم صهیونیستی بالغ بر 15 هزار نیروی نظامی و 90 تانک را در این عملیات ها مشارکت داد که در تمامی بخش های منتهی به وادی الحجیر مستقر شده بودند، آنها به هر نحوی می خواستند برای هجمه رسانه ای خود رود لیتانی را به دست بگیرند، به همین علت بعد از تمامی این شکست ها در عملیات هلی برن بزرگی سعی کردند تا نیروهای خود را در الغندوریه پیاده کند، اما این نیروها نیز در کمین حزب الله گرفتار شده و بعد از درگیریهای شدید با حزب الله که به کشته شدن 15 نظامی صهیونیست منجر شد، مجبور به فرار از منطقه شدند، البته این فرار بعد از تصویب قطعنامه 1701 ممکن شد و صهیونیست ها با پوشش بین المللی موفق شدند از باتلاق لبنان فرار کنند. در نهایت صهیونیست ها به کشته شدن 33 نظامی خود در وادی الحجیر اذعان کردند تا این منطقه را یکی از بزرگترین کشتارگاه های خود لقب دهند، برخی از این کشته ها از افسران و فرماندهان یگانها و نیروهای زرهی بودند، صدها صهیونیست نیز در این درگیری ها زخمی شدند و بیش از 50 تانک اسرائیلی و چندین دستگاه بلدوزر نیز منهدم شد، اما با وجود تمام اینها تل‌آویو هرگز به آرزوی خود برای تسلط ظاهری بر رود لیتانی دست پیدا نکرد تا حتی از وانمود کردن به پپروزی جزئی بر حزب الله نیز ناکام بماند. سایت صهیونیستی "والا" اخیرا در مطلبی به مناسبت دهمین سالروز جنگ لبنان به "صید تانک ها" در وادی الحجیر در اواخر جنگ سال 2006 میلادی و بی دفاع بودن آنها در برابر موشک های کورنیت حزب الله پرداخت. این سایت نوشت: نبرد وادی الحجیر از این رو متمایز است که فولاد تانک های مرکاوا را منهدم کرد و جلوی پیشروی این تانک ها را گرفت؛ بدون اینکه خدمه آنها بدانند که موشک ها از کدام سو به سمت آنها می آید. کشته شدن نظامیان اسرائیلی و صحنه تانک های منهدم شده، اسطوره این سلاح و چهره چندین ساله آن را در هم شکست. به نوشته این گزارش ارتش اسرائیل درباره 59 مورد هدف قرار گرفتن خودروهای نظامی خود در جنگ تحقیق کرد و دقیق ترین جزئیات درباره آنها را جمع آوری کرد. این تحقیقات نشان داد موشک های حزب الله 47 تانک مرکاوا را هدف قرار داده و از صحنه نبرد خارج کرده است و در 24 مورد، موشک ها توانسته است به این تانک ها نفوذ کند و در اکثر موارد نیز نفوذ این موشک ها کشنده بوده است، زیرا مهمات موجود در داخل تانک های مرکاوا منفجر شده است و در جریان این امر 24 نظامی در نبردهای مختلف کشته شده‌اند. بنا بر این گزارش ارتش اسرائیل اذعان می کند که در نبرد آینده با حزب الله امکان نفوذ به سامانه های ضد تانک حزب الله بسیار دشوار خواهد بود و ارتش اسرائیل برای حل این مسئله، روی به بالا بردن سطح تمرین نیروهای زرهی خود همراه با وارد کردن فناوریهای پیشرفته به تانک های خود (سامانه پیچ باد) آورده است که به نوشته این سایت، برخی از آنها برای حزب الله غیرمنتظره خواهد بود. اما وعده های اسرائیل برای جنگ آینده و فناوری پیشرفته تانک ها به همراه اقدامات "غیرمنتظره" که اسرائیل آن را از قاموس حزب الله به استعاره گرفته است، برای برچیدن شکست و ناکامی در این جنگ کافی نیست و نگرانی اسرائیل و به طور مشخص یگان های زرهی اسرائیل درباره نبرد آینده را برطرف نمی کند.