ترکیه از چه شیوه‌های پیچیده ای برای تسلیح تروریست‌ها استفاده می‌کند؟/ اردوغان مانند صدام به دنبال گارد اختصاصی است

سرویس بین الملل فردا؛ مسعود صدرمحمدی: چند ماه پیش در یک همصحبتی با یکی از روزنامه نگاران ترک که از وابستگی هایش با جناح لاییک ترکیه خبر داشتم صحبتمان به مسئله ارسال کمک های نظامی توسط اردوغان به گروه های مسلح تروریستی در سوریه کشید. آن روزها پرونده محاکمه دو خبرنگار ترک به دلیل انتشار تصاویر کامیون های حامل سلاح و موشک به گروه های تروریستی بحث روز بود و در جمع های تخصصی و خبری این موضوع روز بود.

آن روزها آن دوست خبرنگار شیوه ارسال توسط دولت ترکیه به گروه های تروریستی سوریه را بسیار پیچیده تر و حرفه ای تر از آن چیزی که بتوان به این راحتی افشا کرد می دانست و معقتد بود هیچ کدام از کشورهای همسایه مانند ایران و روسیه و عراق که مدعی اند اسناد ارسال سلاح توسط ترکیه به گروه های تروریستی را در دست دارند هیچ گاه نخواهند توانست این اسناد را علنا منتشر کنند. او دلیل این مسئله را مدلی که اردوغان برای ارسال سلاح در پیش گرفته است می دانست.

ماموران ارتشی بازنشسته رابط دولت و تروریست ها

ترکیه از ارتباط مستقیم و بلاواسطه در موضوع سلاح با گروه های تروریستی خودداری می کند. یعنی از اینکه ماموران ارتش یا نهادهای امنیتی سلاح و موشک به تروریست ها تحویل دهند سر باز میزنند؛ چرا که در حال و آینده می تواند مشکلات سنگینی به همراه داشته باشد. شیوه ای که در این موضوع کارکرد قابل توجهی دارد استفاده از ماموران ارتشی بازنشسته است که دارای لابی های قدرت در نهادهای دولتی و امنیتی هستند!

دولت ترکیه برخی عناصر معتمد خود از نیروهای ارتشی و امنیتی ریشه دار را به عنوان رابط بین خود و گروه های تروریستی انتخاب کرده است و با وساطت آنان به تروریست ها سلاح می رساند.

این شیوه دو مزیت مهم دارد: اولا در آینده اگر اتفاقی پیش بیاید و اسنادی منتشر شود این نه دولت ترکیه که چند نفر شخص متهم خواهند بود و دولت خواهد توانست حق به جانب بوده و این اشخاص را متهم کند و با محاکمه هر چند صوری آنها مسئله را حل کند.

ثانیا سرویس های امنیتی کشورهای دیگر در پیگیری و افشا گری با مشکل مواجه خواهند شد چرا که با هر افشا گری معلوم خواهد شد که سیستم امنیتی آن کشور در کدام یک از این شاخه ها نفوذ کرده و امکان ردیابی جاسوسان آن سرویس و ریشه کنی آنها به وجود خواهد آمد.

آن روزها این سخنان برای من در حد اطلاعات خام و ادعای غیر موثق اما قابل اعتنایی بیش نبود. اما دیروز روزنامه جمهوریت با انتشار یادداشتی که توجه همه رسانه های ترک را به خود جلب کرد پرده از این سیستم برداشته و فاز جدیدی از افشاگری ها در مورد همکاری های دولت ترکیه با گروه های تروریستی را افشا کرد.

این روزنامه ماه ها پیش هم با انتشار تصاویر کامیون های حامل سلاح و مهمات به گروه های تروریستی مستقر در سوریه زلزله رسانه ای در این موضوع ایجاد کرده بود که به محاکمه و زندانی شدن خبرنگاران و سردبیر آن انجامید.

شرکت خصوصی برای فعالیت های امنیتی

روزنامه جمهوریت در شماره روز دوشنبه خود به قلم چیغدم توکر (Çiğdem Toker) از شرکتی نام برد که متشکل از افسران عالی رتبه اخراجی و مستعفی ارتش است. این شرکت به صورت رسمی فعالیت های امنیتی و نظامی خصوصی! را ماموریت تاسیس خود می داند و رئیس آن در مصاحبه ای که در سال 2012 یعنی در ماه های آغازین تاسیس این شرکت داشته است رسالت این شرکت را انتقال تجربیات نظامی و امنیتی ترکیه به برادران کشورهای مسلمان عنوان کرده است.

شرکت SADAT A. Ş. در سال 2012 توسط عدنان تانریوردی که ژنرال بازنشسته ارتش ترکیه است تاسیس شده است. این شرکت علاوه بر افسران جوان و پیر مستعفی و اخراجی ارتش که دارای تجربیات قابل توجه باشند از میان اساتید دانشگاه در رشته هایی مانند روانشناسی و اقتصاد نیز به عنوان هیئت علمی مشاوره بهره برداری می کند. شرکت در سایت رسمی خود اعلام کرده که حاضر به ارائه بسته های آموزش نظامی خاص به مخاطبان خود است. بسته های آموزشی تخریب، اقدامات پلیسی، مرزبانی، توپخانه و خمپاره از جمله موضوعاتی است که شرکت برای آنها بسته های آموزشی برگزار می کند.

مسئله ای که در این میان توجه را جلب می کند حجم مالی سنگین این آموزش ها و اقدامات و مسئولیت های سنگین آن مورد نیاز است و سرمایه بسیار پایین شرکت است. به راستی اولا مخاطبان این شرکت چه کسانی هستند؟ ثانیا سرمایه لازم برای انجام این بسته های آموزشی از کجا تامین می شود؟ ثالثا سازوکارهای شرکت برای تامین لجستکی این آموزش ها چیست؟

نکته قابل توجه سکوتی است که دولت ترکیه در قبال این شرکت اختیار کرده و از ارائه هر توضیحی در مورد فعالیت های آن خودداری می کند.

بر اساس مقاله روزنامه جمهوریت تاکنون 4 بار نمایندگان حزب جمهوری خلق (CHP) در مجلس از مسئولان دولتی در قبال موضوعات قابل توجهی در رابطه با این شرکت توضیح خواسته اند که هیچ کدام از این سوالات با پاسخ همراه نبوده است. نمایندگان حزب مخالف سوالاتی در مورد صحت انجام آموزش های جنگ شهری برای افراد عضو ارتش آزاد سوریه توسط این شرکت، دریافت وام ها و هدیه های مالی سنگین و قابل توجه از دولت اردوغان، رابطه این شرکت با برخی دولت های خارجی و وجود یا عدم وجود مجوز های لازم و نظارت های ضروری در مورد فعالیت های این شرکت را ارائه داده اند که هیچ گاه مسئولان دولتی در این موضوعات پاسخی نداده اند.

در حالی که توجه همه به نقش این شرکت در جنگ سوریه و آموزش هایی که به گروه های تکفیری می دهد جلب شده بود ادعایی جدید؛ اما غیر مرتبط با این مسئله توجه همه را جلب کرد.

اردوغان مانند صدام به دنبال گارد اختصاصی است

صباحت تونجل، (Sebahat Tuncel) رئیس حزب تندروی کردی مناطق دموکراتیک (DBP) که هم اکنون در جنوب شرق ترکیه در حال جنگ با دولت هستند در سخنانی از این شرکت نامبرده و گفته است: شرکتی به نام SADAT وجود دارد که تصمیم داشت 34 کُرد روستایی را به آتش بکشد؛ اما وساطت یک سرهنگ ارتش مانع این کار شد!

با مطرح شدن نام این شرک و در صورت صحت ادعاهای گفته شده می توان نتیجه گرفت که اردوغان در پی ایجاد یگانی نظامی که تحت امر خود بوده و در مواقع لزوم به نفع او اقدام کند، است! یگانی که نه از ستاد کل ارتش که از کاخ ریاست جمهوری دستور می گیرد و البته هم اکنون در جنوب شرق این کشور در یک جنگ داخلی در حال تجربه آزمایی است و تجربیات پیشین و جدید خود را به برادران خود در سوریه و هر جایی که نیاز باشد انتقال می دهد.

هرچند اصل قضیه خدمات آموزشی و تسلیحاتی شرکت SADAT به معارضان سوری با ادعاهای چند ماه پیش خبرنگار ترک تطابق داشت؛ اما فقره پایانی ادعای جمهوریت مبنی بر اینکه اردوغان شاید در پی ایجاد یک ارتش یا واحد نظامی موازی با ارتش ترکیه است برایم مبهم و غیر قابل باور بود. از این رو با تعدادی از خبرنگاران و صاحب تجربه های سیاسی ترکیه باگرایشات مختلف وارد ارتباط شده و در مورد احتمال صحت و عدم صحت این ادعا صحبت کردم. اما یکی از خبرنگاران این ادعا را به ضرس قاطع تایید کرد و گفت: همانند گارد مخصوص ریاست جمهوری صدام اردوغان نیز به دنبال ایجاد یک گارد نظامی خاص برای ریاست جمهوری ترکیه است.

او وقتی مقاومت من درباره این موضوع را دید صراحتا گفت: «دوست عزیز، من خودم به یکی از جلسات همین موسسه دعوت شدم که موضوع آن جلسه اهداف و چشم اندازهای این شرکت بود.»

موضوع جالب شده بود و من در خواست جزئیات بیشتری کردم. او ادامه داد: «سال 2013 در یکی از رسانه های منسوب به جریانات سلفی کار می کردم و خبرنگار معتمدی برای آنها بودم. به یکی از جلسات همین شرکت دعوت شدم و در آنجا بود که با سخنان بسیار عجیبی از این افراد مواجه شدم. آنها همگی سلفی و به شدت تحت تاثیر اردوغان قرار بودند. به نظر آنها باید از اردوغان به هر قیمتی که شده در برابر ارتش لاییک و طاغوتی ترکیه حمایت کرد و برای روزهای سختی که احتمال دارد در آینده ای نزدیک بالاخره با آن روبه رو شویم عِده و عُده تدارک دید؛ روزی که قوه های شیطانی علیه حاکم حق اسلامی [اردوغان] دست به کودتا یا هرگونه کارشکنی بزنند.»

اگر این ادعاها صحت داشته باشد -که به احتمال بسیار قوی نیز چنین است- باید در انتظار درگیری های سیاسی بود که وارد فاز نظامی نیز خواهد شد.

روزهای سختی در انتظار ترکیه است!