بازگشت سیاست خارجی کشورهای عربی به قرن 18/ مصر، جزایر استراتژیک خود را به سعودی بخشید!/ السیسی به طمع چه‌چیزی از جزایر پول‌ساز مصر گذشت؟
از مهم ترین شروط اسرائیل، «حضور گسترده نیروهای حافظ صلح بین المللی در جزیره»، «عدم وجود هیچ نیروی نظامی مصری در جزیره» و «عدم نزدیکی هیچ ناو یا حتی قائق نیروی دریایی عربی به جزیره» بود. از این نکات می توان نتیجه قطعی گرفت که واگذاری جزیره به آل سعود، بدون جلب موافقت تل آویو غیرممکن است!
سرویس بین الملل فردا: هیئت وزیران مصر رسما اعلام کرد واگذاری و الحاق دو جزیره استراتژیک «صنافیر» و «تیران» به قلمرو حاکمیت آل سعود را تصویب کرده است و مرزهای دریایی جدیدی میان دو کشور مصر و عربستان ترسیم خواهد شد!
در متن بیانیه هیئت وزیران مصر آمده است: «دو جزیره صنافیر و تیران، در داخل محدوده دریایی مملکت عربستان سعودی قرار دارند و مرزهای دریایی به زودی دوباره ترسیم می شوند.» طبیعی است که این جملات کسی را قانع نکند! آیا هیئت وزیران کابینه های مختلف مصر از دوره جمال عبدالناصر تا کنون، نمی دانستند این دو جزیره در حریم دریایی آل سعود قرار دارند؟! فراتر از آن باید پرسید اساسا حریم دریایی یک کشور را چگونه ترسیم می کنند؟ بر پایه کدام قاعده از حقوق بین الملل می توان ادعا کرد این دو جزیره - که جزئی از خاک مصر بودند - در حریم دریایی آل سعود قرار داشتند؟!
سفر ملک سلمان به مصر، این بار حواشی بی سابقه ای در تاریخ دو کشور مصر و عربستان ایجاد کرده است که مهم ترین آن، واگذاری دو جزیره بسیار مهم از سوی مصر به آل سعود بوده است!
در همین بیانیه، نکات قابل تأملی وجود دارد که اصل بهانه خاک فروشی السیسی را ابطال می کند! در بخشی از این بیانیه آمده است: «در سال 1950 میلادی، ملک عبدالعزیز (بنیانگذار رژیم آل سعود و پادشاه وقت حجاز) از مصر خواست اجازه تسلط بر این دو جزیره را پیدا کند؛ اما با درخواست وی موافقت نشد! از آن زمان، ل سعود خواهان کنترل بر این دو جزیره بوده است.»
طبق قرارداد صلح میان اسرائیل و مصر، هیچ نظامی عربی حق ورود به دو جزیره مذکور را نداشت و تنها نیروهای حافظ صلح بین الملل اجازه ورود به جزیره را داشتند.
از آن زمان، بارها آل سعود خواهان سیطره بر این دو جزیره شده است؛ اما هیچ کدام از دولت های مستقر در قاهره به اندازه دولت السیسی، وامدار قدرت های خارجی و فاقد پشتوانه داخلی نبوده اند که رسما جزائر خود را به آل سعود تحویل دهند. در همین بیانیه هیئت وزیران مصر، به این نکته اعتراف شده است: «از آن زمان (سال 1950) تا کنون، 11 بار مقامات ریاض خواهان کنترل بر این جزیره شده اند و برای ترسیم مرزهای دریایی میان دو کشور، کمیسیون ویژه و منتخب تشکیل شده است که آخرین نمونه آن در دسامبر 2015 بود. با این حال، اخیرا ما به این نتیجه رسیدیم که بهترین فرجام برای از بین بردن اختلاف با همسایه بزرگ عرب خود، اعطای جزیره به عربستان سعودی است.»
این دو جزیره، عملا خاک دو کشور مصر و عربستان را می توانند به هم متصل کنند و از این حیث، موقعیت ژئوپلتیک منحصر به فردی دارند.
این دو جزیره از نظر ژئوپلتیک و جغرافیایی، اهمیت منحصر به فردی دارند. نه تنها نزدیک ترین جزائر به شهر استراتژیک و مهم «شرم الشیخ» هستند؛ بلکه دروازه های ورودی «خلیج عقبه» محسوب می شوند که برای اسرائیل و صحرای سینا حکم مرگ و زندگی را دارد! علاوه بر آن، تقریبا در ورودی کانال سوئز قرار دارند و در نتیجه سیطره آل سعود بر آن، به ریاض این فرصت را می دهد که دنیا را به بستن کانال سوئز و خلیج عقبه تهدید کند.
گفتنی است این جزائر نه تنها از نظر موقعیت ژئوپلتیک و جغرافیایی خود اهمیت وافری دارند، بلکه از نظر اقتصادی و صنعتی از وضعیت بسیار مناسبی برخوردارند. وجود منابع و معادن ارزشمند در داخل شبه جزیره در کنار سواحل پز از مروارید، امکانات اقتصادی ویژه ای برای این دو جزیره به ارمغان آورده است که معلوم نیست دولت فقیر مصر چگونه حاضر به چشم پوشی از آن ها شده است؟!
دو جزیره صنافر و تیران، دروازه های خلیج عقبه محسوب می شوند که شاهرگ امنیت اسرائیل، صحرای سینا و اردن است.
علاوه بر آن، این دو جزیره کاملا بر شهر بزرگ و امنیتی شرم الشیخ اشراف دارند و مشخص نیست قاهره چرا چنین اقدام ضدامنیتی را مرتکب شده است؟
گفتنی است در جریان جنگ سال 1967 میان اسرائیل و مصر، این دو جزیره به اشغال رژیم صهیونیستی درآمد و سپس در چهارچوب قرارداد صلح میان قاهره و تل آویو، اسرائیل آن را با شروطی به مصر بازگرداند. از مهم ترین شروط اشغالگران، «حضور گسترده نیروهای حافظ صلح بین المللی در جزیره»، «عدم وجود هیچ نیروی نظامی مصری در جزیره» و «عدم نزدیکی هیچ ناو یا حتی قائق نیروی دریایی عربی به جزیره» بود. از این نکات می توان نتیجه قطعی گرفت که واگذاری جزیره به آل سعود، بدون جلب موافقت تل آویو غیرممکن است!
بیانیه تظلم خواهی مخالفان واگذاری دو جزیره
خاک فروشی دولت ژنرال کودتاچی مصر، واکنش منفی بسیاری از شخصیت های فرهیخته مصری را در پی داشت. 10 نفر از معارضان دیکتاتور مصر با صدور بیانیه ای، «توافق اخیر نظام غیرمردمی و دیکتاتوری را قاطعنامه و با شدت کامل محکوم و رد می کنند.»
باسم یوسف از معروف ترین هنرمندان عرب (مصری)، به شدت بر این تصمیم اشتباه تاخته است.
به عقیده نویسندگان این بیانیه، «توافق اخیر آشکارا از حقوق دریایی، زمینی و حتی هوایی مصر عدول کرده است. اداره جات فرودگاه های ، شرکت های اقتصادی ، دستگاه قضائی و بالاخره مراکز گردشگری و توریستی مصر دارای پیوندهای وثیقی با این دو جزیره بودند؛ اما ناگهان خبر واکذاری آن به عربستان را شنیدند!»
کاربران مصری در اعتراض به وطن فروشی ژنرال کودتاچی، هاشتاگ «عواد باع ارضه» را در توئیتر ترند کرده اند.
در این بیانیه، ادعا شده که حتی از نظر اقتصادی هم واگذاری این دو جزیره فاقد توجیه است: «طبق توافقنامه امضا شده، ریاض موظف است سالانه 2.5میلیارد دلار به مصر بپردازد. در حالی روی رقم 2.5میلیارد دلار توافق شده که تنها ظرفیت استخراج سالانه نفت و گاز این دو جزیره، تقریبا دو برابر این رقم است! به این ها انبوه ثروت های طبیعی، فرصت های اقتصادی و صنایع فعال در دو جزیره را بیفزایید تا اطمینان کنید این توافق از نظر اقتصادی شدیدا به زیان مصر تمام شده است!»
امضا کنندگان این بیانیه عبارتند از ثروت نافع، سیف عبد الفتاح، عبد الرحمن یوسف، حاتم عزام، عمرو دراج، طارق الزمر، ایمن نور، ایهاب شیحه، یحیی حامد و محمد محسوب.
دیدگاه تان را بنویسید