اعزام مهیب‌ترین بمب‌افکن آمریکا برای بمباران داعش

دیپلماسی ایرانی: پنتاگون کمتر سلاحی در اختیار دارد که همانند بمب افکن بی-52 استراتوفورترس، به عنوان یک شمایل شناخته شود و ترسناک باشد. حالا نیروی هوایی ایالات متحده تصمیم گرفته است این بمب افکن ها را برای حمله به داعش اعزام کند.

براساس گزارش مجله نیروی هوایی، ژنرال هربرت کارلایسل، مسئول فرماندهی عملیات هوایی در کنفرانس سالیانه انجمن نیروی هوایی در 26 فوریه به این نکته اشاره کرد که ژنرال چارلز براون گفته است آمادگی ورود بی-52 به خاورمیانه را دارد.

این بمب افکن هشت موتوره، جایگزین بمب افکن بی-1 خواهد شد که عملیاتش برای بمباران عراق و سوریه در ماه ژانویه متوقف شد. نیروی هوایی بمب افکن های بی-1 را برای استراحت خدمه و چند ارتقای مهم به پایگاه هوایی العدید در قطر برگرداند.

کمتر از یک ماه پس از آغاز اولین حملات هوایی علیه داعش در آگوست 2014، ناظرین شاهد ماموریت بمب افکن های بی-1 در عراق و سوریه بودند. در ماه دسامبر این بمب افکن ها به ارتش عراق برای بازپس گیری رمادی کمک کردند.

سرهنگ استیو وارن، سخنگوی پنتاگون در 24 دسامبر در مصاحبه با سی ان ان گفت: «ما در این نبرد از بمب افکن های بی-1 استفاده می کنیم و زمانی که موانعی را پیدا می کنیم که می دانیم می توانیم به آنها حمله کنیم، از طریق هوا به آنها حمله می کنیم. بمب افکن های بی-1 در این زمینه بسیار موثر هستند.»

با وجود نمادین بودن اما این هواپیماهای جنگی به منظور بمباران گسترده یا همان بمباران فرشی (Carpet Bombing) مورد استفاده قرار نگرفتند. از زمانی که بمب افکن های بی-1 وارد جنگ شدند حملات مستقیم و دقیقی به مواضع داعش انجام دادند. با ورود بمب افکن های بی-52، آنها هم همین عملیات را تکرار خواهند کرد.

در 18 می 2015، دو بمب افکن بی-52 توانایی شان را در اردن نشان دادند. این دو جنگنده پروازی بدون توقف را از پایگاه هوایی بارکسدیل در لوئیزیانا به اردن انجام دادند. در این پرواز آزمایشی آنها 1400 مایل را در 30 ساعت پرواز طی کردند. آنها در این پرواز آزمایشی چندین موشک را هم به اهداف فرضی شلیک کردند.

بمب افکن های بی-1 با وجود این که جثه کوچک تری از بی-52 دارند، اما 75 هزار پوند بمب را می توانند با خود حمل کنند که بیشتر از همتایان دهه 1960 خودشان است. هر دو بمب افکن قادر هستند در ارتفاع ده هزار پایی پرواز کنند و سامانه های ضد هوایی کوچک و موشک های زمین به هوای داعش نمی تواند آنها را مورد هدف قرار دهد.

آزاردهنده ترین مشکل، هماهنگی با نیروهای عراقی و دیگر نیروهای دوست بر روی زمین است. با تعداد کم شمار نیروهای آمریکایی در این کشور، پنتاگون کار سختی برای تایید برخورد بمب ها و موشک ها با اهداف از پیش تعیین شده دارد.

با وجود این که این بمب افکن ها در ارتفاع بسیار بالا در آسمان پرواز می کنند و آتش دشمن به آنها نمی رسد، اما آنها کار سختی برای پیدا کردن اهدافشان دارند. در ژوئن 2014، بمب افکن بی-1 به صورت اشتباهی پنج آمریکایی و یک سرباز افغان را در افغانستان بمباران کردند. یک خلبان دیگر هم داستان مشابهی را از بی-1 دیگری تعریف می کند که در سال 2007 نیروهای بریتانایی را بمباران کرده بود.

البته سرعت بالای عملیات هوایی و سردرگمی در میدان نبرد برای هواپیماهایی که در ارتفاع پایین هم پرواز می کنند، مشکل ساز است. به طور مثال در 13 مارس 2015، دو فروند جنگنده ای-10 چهار شهروند عراقی را به جای نیروهای داعش کشتند. پنتاگون زمانی به بررسی این حادثه پرداخت که یکی از بازماندگان این خودرو به دنبال گرفتن غرامت برای نابود شدن خودرویش بود.

حتی پس از این بمب افکن های بی-1 به خانه برگردند، نیروی هوایی چندان از جایگزینی آنها با بمب افکن های بی-52 مطمئن نیست. ژنرال جان ریموند، معاون عملیاتی ستاد مشترک در 21 ژانویه به مجله نیروی هوایی می گوید: «اعزام بمب افکن های بی-52 بخشی از برنامه جایگزینی بی-1 که پیش از بررسی شده بود، نیست.»

بمب افکن های بی-52 با وجود سن شان، از لحاظ تجهیزات ارتباطی، هدف قرار دادن و سایر امکانات، ارتقا یافته اند. با وجود این که نیم قرن از عمر این بمب افکن ها می گذرد، اما به طور منظم در سراسر جهان در رزمایش ها شرکت می کند.