خبرگزاری ایسنا: روزنامه نیویورک تایمز در تحلیلی درباره حمله به روزنامه زمان در روز جمعه گذشته نوشت: «حمله به روزنامه زمان اتفاق تعجب برانگیزی نبود زیرا این روزنامه با فتحالله گولن، روحانی تبعیدی ترکیهای در ایالت پنسیلوانیا ارتباط دارد. پس از اینکه دوستی میان گولن و آقای اردوغان قطع شد، این گروه رسانهای موضع خود را از طرفداری دولت به موضع ضد دولت تغییر داد.
این سرکوب تنها یکی از اقدامات مستبدانه رو به افزایش آقای اردوغان است. در همین راستا میتوان به زندانی کردن منتقدان، به حاشیه راندن نظامیها و گسترش جنگ علیه کردهای جدایی طلب اشاره کرد. اکنون وی کنترل بیشتری بر رسانهها دارد و ترکیه را در راس کشورهای دارای بیشترین خبرنگار زندانی قرار داده است. در طول مبارزه وی علیه آزادی مطبوعات در 18 ماه گذشته، دادستانهای دولت نزدیک به دو هزار پرونده علیه شهروندان ترکیه به اتهام توهین به آقای اردوغان به جریان انداختهاند.
زمانی ترکیه به عنوان یک کشور دموکراتیک مسلمان برای کشورهای دیگر الگو قرار داده میشد. اما اکنون به نظر میرسد که آقای اردوغان بسیار دورتر از اصول دموکراتیک قرار گرفته است. حقیقت این است که وی بیشتر کشور را به سمتی سوق میدهد که سوالات جدی درباره این مساله وجود دارد که آیا ترکیه میتواند به عنوان یک عضو قابل اعتماد در ناتو باقی بماند یا نه. زیرا ناتو سازمانی است که براساس ارزشهای مشترک به عنوان یک اتحاد امنیتی بنیانگذاری شده است.
در این میان پس از حمله پلیس به دفتر روزنامه زمان، آمریکا و اروپا در برابر اقدامات آقای اردوغان در سرکوب آزادی مطبوعات واکنش بسیار ملایمی نشان دادند. در همین راستا دولت اوباما اعلام کرد که حمله به روزنامه زمان یک اقدام ناخوشایندی است و اتحادیه اروپا گفت: ترکیه لازم است به استانداردهای دموکراتیک احترام بگذارد و در جهت اجرای آنها اقدام کند.
به نظر میرسد آنها به خوبی انتقادات خود را در راستای امید به کمک ترکیه برای جلوگیری از ادامه بحران پناهجویان که اروپا را آشفته کرده است، خاموش کردهاند. اما روز دوشنبه آقای اردوغان درخواستهای جدیدش را برای همکاری در این زمینه از جمله درخواست میلیاردها دلار کمک و همچنین عضویت سریع ترکیه در اتحادیه اروپا اعلام کرد.
در کل در این باره میتوان گفت که به نظر میرسد این رویکرد، چندان منطبق با رویکرد یک کشور متحد نیست و آقای اردوغان با اتخاذ چنین رویکرد مستبدانهای مطمئنا باعث ارتقای جایگاه ترکیه، نه در ناتو و نه اتحادیه اروپا نخواهد شد.»
دیدگاه تان را بنویسید