خود زنی سامانههای پدافندی اسرائیل
تبلیغات و کارآیی در همه محصولات هیچگاه بدون فاصله نبودند و این فاصله همواره وجود داشته است. محصولات نظامی نیز از این موضوع مستثنی نیستند، خصوصا آنکه محصولات نظامی نسخههای متعددی دارند که در قابلیتها و سطح کارآمدی تفاوت دارند. در کنار این موضوع هر یک از بازیگران عرصه بین الملل علاقه دارد قدرت خود را بیش از میزان واقعی جلوه بدهند و با تبلیغات تصویری بسیار عالی از تسلیحات خود ارائه دهند؛ اما صحنه نبرد، سنگ محکی است که کارآمدی و ارزش تسلیحات را تعیین می کند.
علی رغم تبلیغات پرسروصدا صهیونیستها و رسانههای عبری زبان از قدرت سامانههای پدافندی، نبرد طوفان الاقصی علاوه بر آنکه پوشالی بودن قدرت سامانههای پدافندی اسرائیل را نمایان ساخت، خودزنیهای متعددی از این سامانهها برای صهیونیستها به یادگار گذاشت.
تبلیغات و کارآیی در همه محصولات هیچگاه بدون فاصله نبودند و این فاصله همواره وجود داشته است. محصولات نظامی نیز از این موضوع مستثنی نیستند، خصوصا آنکه محصولات نظامی نسخههای متعددی دارند که در قابلیتها و سطح کارآمدی تفاوت دارند. در کنار این موضوع هر یک از بازیگران عرصه بین الملل علاقه دارد قدرت خود را بیش از میزان واقعی جلوه بدهند و با تبلیغات تصویری بسیار عالی از تسلیحات خود ارائه دهند؛ اما صحنه نبرد، سنگ محکی است که کارآمدی و ارزش تسلیحات را تعیین می کند.
رژیم صهیونیستی نیز در همین چهارچوب همواره مدعی دارا بودن بهترین صنایع تسلیحاتی در جهان، به ویژه در حوزه سامانههای پدافندی بوده است. صهیونیستها همواره با تبلیغات گسترده خود در جهان، این تصویر را از خود القاء کردهاند که هیچ قدرت نظامی قادر به رویارویی و رقابت با صنایع تسلیحاتی این رژیم نیست و تسلیحات تولیدی آنها، همواره یکی از بهترین، دقیقترین و ایمنترین تسلیحات نظامی در دنیا است؛ اما نبرد طوفان الاقصی تصویر دیگری از قدرت تسلیحاتی رژیم صهیونیستی نشان داد.
طوفان الاقصی آزمون عملی سامانههای پدافندی رژیم صهیونیستی بود، آزمونی که مقابل چشم جهانیان نه بر اساس تبلیغات و ادعای اسرائیلیها انجام شد و در عمل نتیجه این آزمون برای صهیونیستها در عملیاتهای مختلف از سوی گروههای مقاومت فلسطین، حزب الله لبنان، انصارالله یمن و خصوصاً حملات موشکی ایران، جز افتضاح در پی نداشت.
با نادیده گرفتن موقتی ناتوانی سامانههای پدافندی رژیم صهیونیستی در مقابله و دفع کامل حملات راکتی، پهپادی و موشکی و بدون پشتوانه بودن اظهارات صهیونیستها در قدرت این سامانه ها، مسئله دیگری که طی این جنگ گریبان گیر صهیونیستها شد، مسئله خودزنیهای عجیب و پرتکرار سامانههای پدافندی این رژیم بود. خودزنی هایی که منجر به تلفات نظامی و غیر نظامی در اسرائیل شد و از این روی رژیم صهیونیستی نتوانست آنها را به صورت کامل سانسور کند.
در این گزارش به برخی از مهمترین موارد نقص در سامانههای پدافندی رژیم صهیونیستی که تلفات جانی و مالی برای صهیونیستها به دنبال داشت، اشاره میشود.
مجدل الشمس
در تاریخ هفتم مرداد ۱۴۰۳، حزبالله به یکی از پایگاههای نظامی ارتش رژیم صهیونیستی حمله راکتی انجام داد. به دنبال این حمله راکتی، سامانههای پدافندی دفاع موشکی رژیم صهیونیستی که در نزدیکی منطقه دروزی نشین مجدل الشمس مستقر بودند، برای رهگیری و انهدام یکی از راکتهای شلیک شده از سمت حزبالله اقدام شلیک شدند.
موشک شلیک شده از سوی گنبد آهنین از نوع تامیر بود، با این حال در میانه هوا فیل شده و سپس به منطقه مجدل الشمس اصابت کرد که منجر به کشته شدن تعدادی از دروزیهای ساکن سرزمینهای اشغالی، خصوصا کودکان شد.
اسناد و مدارکی میدانی به وضوع نشان داد که این اتفاق، ناشی از فیل شدن موشک گنبد آهنین بوده است و حتی شاهدان عینی در نزدیکی محل برخورد، رویت موشک گنبد آهنین و فیل شدن آن را تائید کردند.
حزب الله لبنان نیز در لحظات ابتدایی صریحاً اعلام کرد که علت حادثه مجدل شمس در جولان اشغالی، فیل شدن موشک ضدهوایی ارتش رژیم صهیونیستی بوده و اصلاً منطقه مجدل الشمس، جزو اهداف حمله حزب الله نبوده است، چراکه منطقهای دروزی نشین و غیر صهیونیستی است.
(شهید) محمد عفیف مسئول روابط عمومی حزبالله لبنان اعلام کرد که حزبالله قاطعانه حمله به منطقه «مجدل شمس» را تکذیب میکند. وی افزود: تاکید میکنیم که مقاومت به هیچ وجه به این حادثه ارتباطی ندارد و قاطعانه تمامی ادعاهای دروغ در این خصوص را تکذیب میکنیم.
علی رغم آنکه سران رژیم صهیونیستی از همان ابتدا و با مانورهای تبلغیاتی دروغین از این اتفاق به منظور پیشبرد طرحهای خود سوء استفاده کرده و سطح تنش با حزب الله لبنان را به شدت افزایش دادند، اما واقعیت امر این بود که نقص عملکردی سامانه پدافندی گنبد آهنین، منجر به این حادثه شد که طی آن چندین شهروند دروزی ساکن در سرزمینهای اشغالی کشته شدند.
بر اساس گزارش منابع عبری زبان پیش از این حادثه نیز چندین مرتبه سامانه گنبد آهنین دچار نقصهای عملکردی مشابهی در مواجه با حملات راکتی و پهپادی شده بود اما صهیونیستها تلاش کردند مسئله را سانسور کنند و از انتشار آن جلوگیری کنند.
لازم به ذکر است ساختار موشکهای پدافندی، به گونه ای طراحی می شود که در صورت موفق نبودن در انهدام موشک متخاصم، در هوا به صورتی منفجر شوند که از آنها ترکشهای بسیار ریز و پودر مانند باقی بماند تا هیچ آسیبی روی زمین به دنبال نداشته باشد. بنابراین می توان گفت در حوادثی مانند مجدل الشمس، سامانه پدافندی رژیم صهیونیستی غیر از ناکامی در انهدام راکتهای حزبالله، دو خطا انکار ناپذیر دیگر نیز داشته است، خطای اول منفجر نشدن موشک پدافندی در هوا و خطای دوم سقوط در مناطق شهری و پر جمعیت است.
بزرگراه نهاریا
پس از حادثه مجد الشمس، اتفاقی مشابه نیز در نهاریا رخ داد. در تاریخ ۱۷ مرداد، حزب الله در پاسخ به ترور چهار تن از نیروهای خود از سوی رژیم صهیونیستی، چندین فروند پهپاد انتحاری را به سمت نهاریا در شمال سرزمینهای اشغالی و فاصله ۱۵ کیلومتری از مرز لبنان شلیک کرد.
علی رغم حمله حزب الله کرد به تاسیسات نظامی، اما در لحظات اولیه حمله، تصاویری از اصابت یک پرتابه در وسط بزرگراه منتشر شد و گمانه زنیها در ابتدا این بود که انفجار مذکور ناشی از برخورد پهپاد حزب الله است. اما واقعیت آن بود که این حادثه به دلیل نقض سامانه پدافندی گنبد آهنین و برخورد موشک تامیر ارتش رژیم صهیونیستی به بزرگراه بود. بر خلاف حادثه مجدل الشمس، در حادثه به دلیل وجود ویدئوهای کاملاً واضح از لحظه اصابت به نهاریا و اسناد و مدارک میدانی، ارتش رژیم صهیونیستی این مرتبه و از روی ناچار به پذیرش ماجرا و اعتراف به خودزنی سامانه پدافندی خود اعتراف کرد.
انهدام شناور خودی، شاهکاری از گنبد آهنین
مقاومت لبنان بامداد یکشنبه ۴ شهریور فاز نخست عملیاتی را برای انتقام ترور شهید فؤاد شکر و غیرنظامیان به شهادت رسیده در منطقه ضاحیه بیروت که به دست رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده بودند، انجام داد. در خلال این عملیات تعدادی از اهداف نظامی مهم در سرزمینهای اشغالی مورد حمله قرار گرفت، چندین صهیونیست به هلاکت رسیده و تعدادی نیز زخمی شدند. اما در کنار شدت ضربه و خسارات وارده به رژیم صهیونیستی که با سانسور شدید از سوی ارتش این رژیم مواجه شد، ساعاتی بعد برخی منابع از وقوع یک حادثه برای یک قایق گشتی نیروی دریایی اسرائیل در ساحل بندر نهاریا خبر دادند.
ویدئویی قابل توجه از اصابت یک موشک به قایق گشتی کلاس دوورا (דבורה) متعلق به رژیم صهیونیستی منتشر شد. از آنجا که انتشار این فیلم همزمان با حملات حزب الله صورت گرفت، در ابتدا ارزیابیهای صورت گرفته این بود که حزب الله با استفاده از راکت یا موشک ضد کشتی، این شناور اسرائیلی را هدف قرار داده است، اما با اندکی دقت در ویدئوی منتشر شده، مشخص شد که سامانههای پدافند هوایی ارتش این رژیم، مجدداً دچار نقص عملکردی شده و به جای راکتهای حزب الله، این قایق گشتی را هدف قرار دادهاند.
این اتفاق که یکی دیگر از شواهد آشکار از نقض فاحش سامانههای پدافندی رژیم بود، منجر به هلاکت یک خدمه و زخمی شدن ۱ نیروی دیگر در قایق گشتی ارتش اسرائیل شد.
فاجعه مهلک فلاخن داوود در تلآویو
در طول جنگ اخیر، نقضهای سیستمی سامانههای پدافندی محدود به گنبد آهنین نشد و فلاخن داوود نیز یکی از برجستهترین سامانههای پدافندی اسرائیل این بار وسط تلآویو برای صهیونیستها فاجعه به دنبال داشت.
در بامداد ۱۲ آبان، حزب الله لبنان با استفاده از موشکهای سنگین اقدام به هدف قرار دادن شمال تل آویو کرد. همزمان با حمله مذکور، سامانههای پدافندی رژیم صهیونیستی که در تلاش برای رهگیری موشکهای شلیک شده بودند، فاجعه دیگر آفریدند و یکی از موشکهای فلاخن داوود که قدرت بیشتری در مقایسه با موشکهای گنبد آهنین دارند، پس از شلیک فیل شده و به یک ساختمان در تل آویو برخورد کردند.
در ویدئویی که از لحظه وقوع این اتفاق ضبط و در رسانهها منتشر شد، ۴ موشک استانر از سامانه فلاخن داود شلیک میشود که ناگهان یکی از موشکها بلافاصله فیل شده و به این ساختمان مسکونی برخورد میکند که تعدادی صهیونیست در این اتفاق به هلاکت رسیده و تعدادی نیز زخمی شدند.
رهگیری موشکهای خودی در عملیات وعده صادق ۲
اما در میان تمامی مسائل مذکور، می توان گفت واضح ترین مدرک برای اثبات ناکارآمدی سامانههای پدافندی اسرائیل، خودزنیهای سامانههای پدافندی بود برای صهیونیستها به شدت گران آمد. فاجعه عملکرد پدافندی آنها در جریان حملات موشکی ایران در عملیات وعده صادق ۲ علاوه بر عدم کارایی، خودزنی در مقابل موشهای ایرانی بود.
در لحظهای که تصاویر حملات موشکی ایران به سرزمینهای اشغالی منتشر شد، کمتر کسی تصور میکرد چنین صحنهای از برخورد شدید و گسترده موشکهای ایرانی به اهداف نظامی در اسرائیل را شاهد باشد. این حمله موشکی که بخش کوچکی از قدرت نمایی جمهوری اسلامی ایران در مقابل رژیم صهیونیستی بود و به صورت انکار ناپذیری واقعیت سامانههای پدافند موشکی رژیم صهیونیستی را به همه دنیا نشان داد.
حملات موشکی در وعده صادق ۲ به قدری دقیق، سریع و کوبنده طراحی شده بود که سامانههای پدافندی اسرائیل از همان ابتدا، در مقابل حملات اوت نامبر شده و عملاً از وضعیت عملیاتی خارج شدند. حالت اوت نامبر هنگامی ایجاد می شود که همه موشکهای آماده به شلیک که از قبل در سامانه موشکی تعبیه شدند، شلیک شده باشند. در این حالت سامانه پدافندی، عملا موشکی برای پرتاب ندارد و مانند یک اسلحه با خشاب خالی است. آماده به کار شدن مجدد سامانه پدافندی به صورت متوسط بیش از شش ساعت زمان می برد.
اما در کنار عدم توانایی برای مقابله با حملات موشکی، انتشار تصاویر معنا دار و مهم از اندک فعالیت سامانه فلاخن داوود در شب عملیات وعده صادق، نشان میدهد تا چه اندازه سامانههای پدافندی در عملکرد خود دچار اختلال و آشفتگی شده بودند.
در ویدئوهای منتشر شده که توسط شهرک نشینان و ساکنان سرزمینهای اشغالی ثبت شده است، یک سامانه فلاخن داوود چند موشک برای رهگیری موشکهای ایرانی شلیک میکند و در طرف دیگر، سامانه دوم فلاخن داوود نیز همزمان به سوی اهدافی نامشخصی شلیک کرده و ناگهان موشکهای پدافندی اسرائیلی، به جای مقابله و انهدام کلاهکهای موشکهای ایرانی، در حال نابودی یکدیگر بودند.
می توان گفت در شب انجام عملیات وعده صادق ۲ از سوی ایران، بعد از تصاویر برخورد گسترده موشکها به پایگاههای اسرائیلی، برای صهیونیستها موضوعی دردناک تز از این خودزنی قویترین و بهترین سامانه پدافندی خود نباشد، سامانههایی با وجود صرف میلیاردها دلار هزینه برای آنها، در لحظه بزنگاه، یکدیگر را هدف قرار می دهدن و یک شکست تمام عیار از خود به یادگار می گذارند.
ناکامی صهیونیستها و درخواست از آمریکاییها
روند حوادث و اتفاقات و آشکار شدن ضعف اساسی و فاحش لایههای پدافندی در سطح جهانی برای رژیم صهیونیستی بسیار ناگوار بود. سامانههای پدافندی چند میلیارد دلاری اسرائیل، علاوه بر آنکه در بسیاری از حملات، در انجام ماموریتهای خود ناکام ماندند، با خودزنیها و نقایض خود، هزینهای هنگفت برای این رژیم داشتند، تا آنجا که صهیونیستهایی که روزی مدعی بودند بهترین سامانههای پدافندی دنیا را در اختیار دارند، برای دفاع از خود، به کمک گرفتن از آمریکاییها روی آوردند و از ارتش آمریکا خواستند چندین سامانه پاتریوت را برای افزایش قدرت دفاعی، به سرزمینهای اشغالی منتقل کند.
بیشک، حملات موشکی اخیر از سوی ایران و حزبالله لبنان، عراق و یمن، بخشی از قدرت موشکی و پهپادی محور مقاومت و نه تمام آن محسوب میشود که صهیونیستها به شکلی ملموس، طمع آن را چشیدند. سران اسرائیل باید بدانند، درصورتیکه آنها دچار خطای محاسباتی شده و دست به اقدام احمقانهای بزنند، برای حفاظت از خود، نباید به سامانههای پدافندی که اینگونه به چالش کشیده شدند، امید چندانی داشته باشند./ایرنا
دیدگاه تان را بنویسید