چرا مذاکرات آتش‌بس در قاهره شکست خورد؟
مذاکرات آتش‌بس در قاهره که با هدف پایان دادن به درگیری‌های خاورمیانه و کاهش تنش‌ها میان اسرائیل و محور مقاومت برگزار شد، در نهایت بدون دستیابی به هیچگونه توافقی به پایان رسید. شکست این مذاکرات، نتیجه مجموعه‌ای از عوامل پیچیده و متناقض است که فضای گفت‌وگوها را به شدت تحت تأثیر قرار داده و مانع از موفقیت آن شده است.
یکی از مهم‌ترین عوامل ناکامی این مذاکرات، وضعیت داخلی پیچیده و بغرنجی است که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل با آن مواجه است. نتانیاهو که تحت فشار شدید داخلی قرار دارد، از یک سو با اعتراضات گسترده در اسرائیل به دلیل سوءمدیریت و فساد مواجه است و از سوی دیگر، به خاطر تلفات نظامی و افزایش نارضایتی عمومی، در موقعیتی دشوار و بحرانی قرار گرفته است. این فشارها او را وادار کرده تا برای حفظ قدرت خود، سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تری در قبال آتش‌بس اتخاذ و از هرگونه امتیازدهی خودداری کند.
اما مسأله فقط به اینجا ختم نمی‌شود. رژیم اسرائیل با نوعی ترس عمیق و پنهان از آینده‌ای نامعلوم دست و پنجه نرم می‌کند؛ ترسی که می‌توان آن را به «سندروم ساعت صفر» تشبیه کرد.
این سندروم استعاره‌ای است از اضطراب فراگیری که در میان مقامات و جامعه اسرائیلی نسبت به وقوع یک بحران ناگهانی و فاجعه‌بار وجود دارد. ترس از رسیدن به لحظه‌ای که هیچ راه بازگشتی وجود نداشته باشد و رژیم اسرائیل در معرض فروپاشی یا شکست جدی قرار گیرد.
این ترس باعث شده تا رژیم صهیونیستی در مذاکرات آتش‌بس، به شکلی وسواس‌گونه از پذیرش هرگونه توافقی که ممکن است تهدیدی برای امنیت آنها باشد، خودداری کند و به دنبال تضمین‌های امنیتی غیرممکن و حتی غیرمنطقی باشد.
نتانیاهو در مخمصه
نتانیاهو که خود را در مخمصه‌ای دشوار می‌بیند، از یک سو باید به نیازهای امنیتی رژیم اسرائیل پاسخ دهد و از سوی دیگر باید از خشم مردم و احزاب مخالف داخلی جلوگیری کند. این دوگانگی او را به اتخاذ مواضعی سخت‌تر و انعطاف‌ناپذیرتر در مذاکرات قاهره سوق داده است. او به جای پیشبرد مذاکرات و دستیابی به صلح، با کارشکنی‌های مکرر خود، عملا روند گفت‌وگوها را به بن‌بست کشانده و موجب طولانی شدن درگیری‌ها و افزایش تلفات انسانی در هر دو طرف شده است.
این در حالی است که جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده نیز با موقعیت حساسی روبه‌رو است. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری، بایدن تلاش می‌کند تا تصویر یک دولت متعادل و مسئول را از خود به نمایش بگذارد. او در این موقعیت نمی‌تواند بدون توجه به افکار عمومی داخلی و فشارهای بین‌المللی، به حمایت بی‌قید و شرط از رژیم اسرائیل در ادامه جنایت‌های جنگی بپردازد. در نتیجه احتمال دارد که آمریکا به دلیل نزدیکی انتخابات، از حمایت کامل از اقدامات رژیم اسرائیل در این درگیری‌ها خودداری کند و به دنبال کاهش تنش‌ها و جلوگیری از تشدید بحران باشد.
این احتمال باعث شده تا نتانیاهو بیش از پیش در موقعیتی نامطلوب قرار گیرد و احساس کند که حتی بزرگ‌ترین حامی او نیز ممکن است در لحظات حساس، پشتیبانی لازم را از رژیم صهیونیستی دریغ کند.
در مجموع، این ترکیب پیچیده از نارضایتی‌های داخلی در رژیم اسرائیل، ترس از وقوع یک فاجعه بزرگ و سندروم «ساعت صفر» و احتمال کاهش حمایت‌های آمریکا، همه دست به دست هم داده تا مذاکرات آتش‌بس در قاهره به نتیجه‌ای نرسد. این وضعیت نه‌تنها چشم‌انداز صلح در خاورمیانه را مبهم‌تر کرده، بلکه احتمال ادامه و تشدید درگیری‌ها را نیز افزایش داده است. بدون شک، این وضعیت برای همه طرف‌های درگیر به‌ویژه مردم بی‌گناهی که در میان آتش جنگ گرفتار شده‌اند، عواقب وخیمی به همراه خواهد داشت.
وعده پاسخ
از طرفی واهمه طرفین اسرائیلی و آمریکایی از پاسخ ایران به ترور شهید هنیه آنها را وادار به دستاوردسازی از مذاکراتی بدون حضور مستقیم حماس کرده است. پاسخی که وعده آن از جبهه‌های مختلف بلوک مقاومت به صهیونیست‌ها داده شده است.
صبح نو
دیدگاه تان را بنویسید