برنامه جدید آمریکا برای افغانستان

 پایگاه خبری-تحلیلی «پولتیکو» در گزارشی با اشاره به خروج ایالات متحده از افغانستان و پایان رسمی اشغالگری نظامی آمریکا در این کشور گزارش کرد که احتمال می‌رود ایالات متحده در آینده با استفاده از نیروی دریایی خود به مداخله خود در افغانستان ادامه دهد.

گزارش پولتیکو تحت عنوان «جنگ زمینی آمریکا در افغانستان به پایان رسیده است، هم‌اکنون نوبت نیروی دریایی است»، این گونه آغاز شده است که مشارکت ارتش آمریکا در افغانستان احتمالاً به زودی تا حد زیادی به مسئولیت‌های نیروی دریایی آمریکا تبدیل خواهد شد.

این وبگاه آمریکایی ادامه داد که این برنامه آمریکا در حقیقت یک اقدام مسخره و عجیب برای ادامه مأموریت مبارزه با تروریسم در کشوری افغانستان است که محصور در خشکی است.

بر اساس این گزارش، آمریکا در صدد است از نیروی دریایی این کشور درخواست کند تا هواپیماهای خود را برای انجام حملات علیه مواضع داعش یا دیگر گروههای تروریستی در افغانستان تخصیص دهند.

پولتیکو  ادامه داد، گرچه نیروی دریایی آمریکا مدت‌ها به طور محرمانه از درخواست استقرار یک یا حتی دو ناو هواپیمابر در دریای مکران و خلیج‌فارس برای پشتیبانی از نبردهای زمینی ایالات متحده در افغانستان، عراق و سوریه ابراز نارضایتی کرده بود اما فقدان پایگاههای هوایی تحت کنترل آمریکا در افغانستان می‌‌تواند به مفهوم این باشد که از این پس هواپیماهای بیشتری از روی عرشه کشتی در دریا به هوا بلند شوند تا بتوانند مواضع مورد نظر آمریکا در افغانستان را هدف قرار دهند.

آن طور که در وبگاه تحلیلی پولتیکو آمده است، یکی از مقام‌های نیروی دریایی آمریکا که خواست نامش فاش نشود در این خصوص گفت: «فکر می‌کنم که این مأموریت (نیروی زمینی آمریکا در افغانستان) قرار است برعهده نیروی دریایی قرار گیرد. این یک مثال عالی است که چرا ما به پول بیشتری برای پیشبرد عملیات (در افغانستان) نیاز داریم. ما برای انجام چنین کارهایی آماده هستیم اما به بودجه و حمایت برای انجام آن نیاز داریم و همیشه چنین چیزی وجود نداشته است».

بنا بر گزارش پولتیکو، دولت بایدن که نگران پیدایش مجدد داعش-خراسان یا القاعده در افغانستان است، متعهد شده است که به حملات هوایی به وسیله پهپادها و هواپیماهای سرنشین‌دار خود ادامه دهد اما هنوز طرحی ارائه نداده که نشان دهد این هواپیماها قرار است چگونه درباره اهداف خود در افغانستان اطلاعات جمع‌آوری کنند و یا این که چطور قرار است از چنین فواصل بسیار دور، مأموریت‌های پایدار خود را در افغانستان انجام دهند.

پولتیکو ادامه داد، سالهاست که خلبانان نیروی هوایی آمریکا از پایگاه هوایی «العدید» در قطر یا «الظفره» در امارات متحده عربی برای هدف قرار دادن اهداف خود در افغانستان استفاده می‌کنند اما این خلبان‌ها در وهله اول باید مسیر خود را از طریق خلیج‌فارس و در اطراف ایران طی کنند و از طریق پاکستان به عقب بروند و حداقل یک‌بار سوختگیری کنند و اغلب قبل از آن‌که در اطراف یک هدف بچرخند، ساعت‌ها را در هوا سپری کنند.

«برایان کلارک» افسر سابق نیروی دریایی آمریکا که هم‌اکنون در اندیشکده «هادسن» فعالیت دارد، در این خصوص گفته است: «جنگنده‌هایی که در قطر یا کویت از زمین بلند می‌شوند، احتمالاً زمان لازم برای انجام مأموریت‌های پشتیبانی هوایی از نیروهای عملیات ویژه را نداشته باشند» و احتمالاً موجب شود هواپیماهای نیروی دریایی آمریکا برای هدف قرار دادن اهداف در افغانستان از دریای مکران استفاده کنند.

طبق این گزارش، استقرار یک ناو هواپیمابر در دریای مکران، زمان پرواز هواپیماهای آمریکا را کاهش می‌دهد و به خلبانان اجازه می‌دهد قبل از ورود به حریم هوایی افغانستان، بر فراز پاکستان پرواز کنند.

با این حال پولتیکو ادامه داد، استقرار ناوهای هواپیمابر برای انجام عملیات علیه تروریست‌ها در افغانستان به مفهوم آن است که یکسری از تجهیزات ایالات متحده از منطقه آسیا و اقیانوسیه که واشنگتن می‌گویند منافع اصلی و حقیقی راهبردی این کشور در آن‌جا است، خارج شود.

برخی کارشناسان به وبگاه پولتیکو گفته‌اند که ایالات متحده احتمالاً در عملیات‌های جدید خود در افغانستان از پهپادهایی استفاده کند که برای پروازهای طولانی طراحی شده‌‌اند و از این طریق اطلاعاتی را درباره اوضاع افغانستان جمع‌آوری کند و برپایه آن اطلاعات، حملات خود به مواضع مورد نظر را انجام دهد.

گروه طالبان در ۲۴ مردادماه کنترل کامل افغانستان را به دست گرفت و روز ۳۰ آگوست (هشتم مردادماه)، ایالات متحده خروج کامل نظامیان خود از افغانستان را اعلام کرد و رسماً به ۲۰ سال اشغال خود در این کشور پایان داد.